Οι μετανάστες... βόμβα στα θεμέλια του Ελληνικού Κράτους!

Διαπιστώσεις...

 Γράφει ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ, Καθηγητής Φιλολογίας Παν/μίου Ιωαννίνων

• Η ανόητη και βλακώδης εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και της Ευρώπης, που εν πολλοίς διαμορφώνεται υπό την επιρροή του Παγκόσμιου Σιωνιστικού και Εβραϊκού «λόμπυ», μια πολιτική που αποσταθεροποίησε τόσο τις χώρες της βόρειας Αφρικής (Τυνησία, Αίγυπτο, Λιβύη) όσο και της Μέσης Ανατολής (Ιράκ, Συρία), ανατρέποντας τις δικτατορίες και αποσκοπώντας στην επιβολή δημοκρατικών καθεστώτων, παραγνώρισε το γεγονός ότι  η  δημοκρατία  δεν  είναι  ένα  ένδυμα  που  το φοράς σε κάποιον με το έτσι θέλω, αλλά νοοτροπία που διαμορφώνεται και εξελίσσεται από τους ίδιους τους πολίτες μια χώρας, και είναι αδύνατο να την επιβάλεις, ιδιαίτερα σε χώρες όπου ισχύει για αιώνες το σύστημα των φυλάρχων με απόλυτη δεσποτική εξουσία.
Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες παράνομων οικονομικών κυρίως μεταναστών που περιβάλλουν από τα νότια και τα ανατολικά την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι έτοιμοι με κάθε μέσο να φτάσουν στις ακτές του γήινου γι’ αυτούς «παραδείσου», καθώς και τα εκατομμύρια που ήδη κατακλύζουν τόσο την Ιταλία όσο και την Ελλάδα, καθιστώντας αυτό το πρόβλημα ένα από τα κυριότερα που καλούνται να αντιμετωπίσουν άμεσα οι χώρες οι οποίες δέχονται πρωτίστως την πίεση, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο.
Είναι αδιανόητο μια μικρή σε μέγεθος χώρα, όπως η Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων, να έχει στο έδαφός της Κύριος οίδε πόσα εκατομμύρια παράνομων μεταναστών. Δυστυχώς, οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν μπόρεσαν να εκπονήσουν μια αποτελεσματική μεταναστευτική πολιτική και η Ευρώπη στάθηκε απλός θεατής σε αυτό το τεραστίου μεγέθους πρόβλημα.
Η σημερινή αριστερή κυβέρνηση, από στρεβλή ιδεοληψία, με τις ενέργειές της, με τις οποίες όλο αυτό το πλήθος κατέληξε και καταλήγει στην Αθήνα, καθιστώντας άβατο σχεδόν το κέντρο της πόλης για τους πολίτες της και θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία των πολιτών, έδωσε την εντύπωση στους διακινητές και στους παραμονεύοντες οικονομικούς και άλλους μετανάστες ότι η Ελλάδα είναι το ευκολώτερο και συντομώτερο καταφύγιο.
Το σοβαρότατο δημογραφικό πρόβλημα σε συνδυασμό με τα εκατομμύρια των μουσουλμάνων παράνομων μεταναστών, οι οποίοι, όπως αποδεικνύεται από άλλα παραδείγματα Ευρωπαϊκών χωρών, δεν εντάσσονται ομαλά και δεν αφομοιώνονται στην κουλτούρα του τόπου όπου εγκαθίστανται, συνιστά μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του Ελληνικού κράτους και της Ελληνικής κοινωνίας, η οποία, αν λάβει κάποιος υπόψη του και τον ισλαμικό φανατισμό και εξτρεμισμό που εξαπλώνεται απλώνοντας τα μυστικά και επικίνδυνα δίχτυά του σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, όταν στο μέλλον εκραγεί, όχι μόνο θα αιφνιδιάσει, αλλά και θα είναι αδύνατο να ελεγχθεί αποτελεσματικά.
Το γεγονός ότι η Τουρκία φαίνεται όχι μόνο να μην παρεμποδίζει τη διακίνηση προς την Ελλάδα των παράνομων μουσουλμάνων μεταναστών, αλλά να κάνει στραβά μάτια, αν δεν τους υποκινεί και η ίδια, με στόχο τη δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού της Ελλάδος, θα πρέπει να προβληματίσει ιδιαίτερα τις Ελληνικές κυβερνήσεις.
Τα πολιτικο-οικονομικά προβλήματα που δημιουργούνται και θα ενταθούν ακόμη περισσότερο με τη γεωμετρική σχεδόν αύξηση του αριθμού των παράνομων μεταναστών προβλέπεται να είναι ανυπέρβλητα.
Όπως παρατηρεί ο Πλάτων στους Νόμους, δεν είναι εύκολη η συμβίωση των ανθρώπων, αν δεν γίνεται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται με το σμήνος των μελισσών, δηλαδή να ανήκουν όλοι στο ίδιο γένος, να μιλούν την ίδια γλώσσα (ὁμόφωνον), να έχουν και να πειθαρχούν στους ίδιους νόμους (ὁμόνομον) και να έχουν την ίδια θρησκεία (κοινωνὸν ἱερῶν). Προϋποθέσεις που δημιουργούν φιλία μεταξύ των πολιτών, οι οποίοι συνήθως δεν ανέχονται εύκολα διαφορετικούς νόμους και συνήθειες από τις δικές τους πατροπαράδοτες. Ίσως είναι πιο εύκολο να υπακούσουν οι άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων στους καθεστώτες νόμους ενός κράτους, είναι όμως αδύνατο να «συμπνεύσουν», να «συμφυσήσουν», όπως συγχρονίζεται ένα ζευγάρι αλόγων, δηλαδή να έχουν με άλλα λόγια ὁμόνοια και ὁμοψυχία, ένα νου και μια ψυχή. Η απουσία αυτής της ομοιογένειας και ομοψυχίας δημιουργεί κινδύνους για μελλοντικές εσωτερικές συγκρούσεις.
Η πολυανθρωπία, που καθιστά δύσκολο τον αποτελεσματικό έλεγχο των επίδοξων παρανομούντων ατόμων, καθώς και το γεγονός ότι οι μετανάστες έχουν μια διαφορετική ανατροφή, αξίες και «κουλτούρα», είναι παράγοντες που δεν συμβάλλουν στην ευνομία της πολιτείας, όπως σωστά παρατηρεί ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του.
Αυτά δεν σημαίνουν, ωστόσο, ότι θα πρέπει κάποιος να συμπεριφέρεται προς αυτούς απάνθρωπα. Όπως ο ίδιος ο Πλάτων τονίζει, η αντιμετώπιση των ξένων θα πρέπει να γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή ευλάβεια (ὡς ἁγιώτατα), αφού προστάτης των ξένων είναι ο ίδιος ο Ζεύς και τα αμαρτήματα που αφορούν τους ξένους είναι αμαρτήματα που αναφέρονται στον ίδιο τον προστάτη των ξένων, τον Δία. «Ο ξένος, όντας έρημος από φίλους και συγγενείς, είναι πιο αξιολύπητος στους ανθρώπους και στους θεούς… Γι’ αυτό θα πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή από τον καθένα, ώστε «μηδὲν ἁμάρτημα περὶ ξένους ἁμαρτόντα ἐν τῶι βίῳ», να μην διαπράξει κανένα κακό σχετικά με τους ξένους στη ζωή του.
Είναι φανερό ότι επείγει η ριζική και αποτελεσματική αντιμετώπιση και λύση αυτού του προβλήματος, για το καλό και των ίδιων των μεταναστών, αλλά και για την ασφάλεια, την ευνομία, την υγεία και την ευημερία των πολιτών της χώρας υποδοχής τους.
Οι χώρες που με την πολιτική τους δημιούργησαν και ενέτειναν αυτό το πρόβλημα οφείλουν να πάρουν μέτρα για την επίτευξη της ειρήνης στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, αλλά και την ανακατανομή του παγκόσμιου πλούτου, ώστε να καταστεί λιγότερο ελκυστική γι’ αυτούς η ιδέα της μετανάστευσης στους «παραδείσους» της Δύσης.