Επιβλαβής ασάφεια…

ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ

 Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

•  Η δημιουργική ασάφεια του κ. Βαρουβάκη έχει προ καιρού καταστεί επιβλαβής. Οι σκεπτόμενοι πολίτες αδυνατούν να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα. Οι διάκονοι της παραπληροφορήσεως έχουν καταστήσει το λεξιλόγιό τους τυποποιημένο και πενιχρότατο. Σε κάθε δελτίο ειδήσεων θα ακούσετε πολλές φορές τί θα τεθεί ή δεν θα τεθεί «στο τραπέζι»! Εσχάτως μάλιστα προσετέθη και άλλη λογοτεχνική απόχρωση. Γίνεται αισθητό «άρωμα» συμφωνίας ή διαφωνίας. Καλά είναι τα λογοτεχνικά κλισέ, όταν όμως αυτά γενικεύονται εις βάρος της σαφήνειας της εκφράσεως, μεταβάλλονται σε γλωσσικά αγκυλώματα, που κάθε άλλο παρά τέρπουν τον ακροατή, όπως υπολαμβάνουν οι σύγχρονοι συντάκτες.
Από της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, δεχόμεθα κάθε τόσο διαβεβαιώσεις, περί του ότι η κυβέρνηση θα πείσει τους εταίρους να δεχθούν τις προτάσεις της. Συχνά όμως οι τελευταίες απορρίπτονται από τα θεσμικά όργανα. Τότε, τί νόημα έχουν οι συχνές συναντήσεις των οικονομικών επιτελαρχών της κυβερνήσεως, με τα μέλη του Eurogroup;
Ο κ. Βαρουφάκης με δήλωσή του δημιούργησε υποψίες μαγνητοφωνήσεως των ομολόγων του κατά την προηγούμενη συνάντησή τους. Ταυτόχρονα όμως εξέφρασε την αγανάκτησή του για τις υποψίες αυτές, τις οποίες και διέψευσε. Τελικώς, ο μόνος που εκφράζεται σαφώς και απεριφράστως είναι ο καθηγητής της εγκληματολογίας κ. Πανούσης, ο οποίος επέτυχε να εμπνεύσει την αξιοπρέπεια και την ψυχραιμία στους αξιωματικούς της Αστυνομίας, της οποίας προΐσταται.
Δεν διστάζει να υπενθυμίσει πάντοτε τις διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων που έχουν εφαρμογή, τις οποίες και εφαρμόζουν τα όργανα της Αστυνομίας. Η ψυχραιμία την οποίαν επέδειξε ο Ταξίαρχος αυτής, στις παρατηρήσεις άλλου πολιτειακού οργάνου, απέσπασε το θαυμασμό και την εκτίμηση όλων των Ελλήνων. Τα πολιτειακά όργανα έρχονται και παρέρχονται. Τα όργανα της δημοσίας τάξεως όμως μένουν και πρέπει να μένουν. Ως εγγυητές της τηρήσεως του Συντάγματος και των Νόμων, που τους υποχρεώνουν να ενεργούν εντός των ορίων της δικαιοδοσίας τους.
Ο κ. Τσίπρας, στο τελευταίο ταξίδι του στη Ρίγα της Λετονίας με αεροπλάνο C-130, έδωσε ένα δείγμα περισυλλογής, που πρέπει να επισημανθεί. Όλοι ενθυμούνται κατά το παρελθόν, ότι το κρατικό αεροπλάνο διετίθετο δια την μεταφορά του άλλοτε υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, του Γιώργου Α. Παπανδρέου και άλλων υπουργών του για τη μετάβασή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και σε ελληνικά νησιά. Τουλάχιστον οι σπατάλες αυτές φαίνεται πως τερματίσθηκαν.
Ωστόσο, δεν υπήρξε καμμία πρόοδος στο θέμα της εξασφαλίσεως της χρηματοδοτήσεως της χώρας μας από το μηχανισμό οικονομικής ενισχύσεως της ευρωζώνης. Οι αρμόδιοι της κυβερνήσεως οφείλουν επί τέλους να αντιληφθούν, ότι προέχει η εξασφάλιση της επιβιώσεως της χώρας. Διότι, άνευ της ενισχύσεως των συνεταίρων, όλες οι άλλες λύσεις περί προσφυγής στο εθνικό νόμισμα ή σε διπλό νόμισμα, οδηγούν τους Έλληνες σε εξαθλίωση ενώ μεταβάλλουν εκείνους, οι οποίοι διατηρούν παχυλούς λογαριασμούς στο εξωτερικό, σε πολύ πλουσιότερους.
Η περικοπή μισθών και συντάξεων υποβαθμίζει μεν το επίπεδο της ζωής των κατοίκων της χώρας, αλλά δεν συντελεί ποτέ στην οικονομική ανάπτυξή της. Για την τελευταία θα συμβάλλει η σταθερότητα μισθών και συντάξεων, η ταχύτητα στην απονομή της δικαιοσύνης και η μείωση της φορολογίας και του Φ.Π.Α. στο 15%. Αν δεν μειωθεί η φορολογία και δεν διασφαλισθεί η ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, δεν πρόκειται να διαθέσει χρήματα στην Ελλάδα κανένας επενδυτής. Και δυστυχώς στην πατρίδα μας δεν υπάρχει νομοθετική σταθερότητα. Κάθε κυβέρνηση ανατρέπει το έργο της προηγούμενης.
Η Φινλανδία και η Νότιος Κορέα έρχονται πρώτες στη σύγχρονη τεχνολογία. Αλλά το εκπαιδευτικό τους σύστημα παραμένει σταθερό επί πολλές δεκαετίες. Και βέβαια, δεν τόλμησε κανένας Υπουργός να θεωρήσει την αριστεία ελάττωμα και να καταργήσει τα πρότυπα σχολεία. Ο έλεγχος των καθηγητών διασφαλίζει την επιστημονική τους βελτίωση. Η κατάργηση των φροντιστηρίων, στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια σημαίνει ενίσχυση των επαγγελματικών φροντιστηρίων. Αντί δηλαδή τα παιδιά να μορφώνονται περισσότερο στα σχολεία που φοιτούν, προτρέπονται εμμέσως από την Πολιτεία να καταφύγουν στα φροντιστήρια.
Ο ογκόλιθος πάντοτε παραμένει η μισθοδοσία των καθηγητών. Δεν είναι δυνατόν να ζήσει ένας οικογενειάρχης καθηγητής ή δάσκαλος με 650 ευρώ μισθό. Εμμέσως προτρέπεται από την Πολιτεία να καταφύγει σε ιδιαίτερα μαθήματα για να εξασφαλίσει την επιβίωση της οικογενείας του.