Η πατρότητα των μνημονίων

on .

ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΣΚΟΠΙΑ

 Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

•  Από τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, για το πώς φθάσαμε στο πρώτο Μνημόνιο, αλλά και από όσα γράφονται στο πρόσφατο βιβλίο του Μιχάλη Ιγνατίου με τίτλο: «Τρόϊκα. Ο δρόμος προς την Καταστροφή», προκύπτει, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, ενώ είχε την δυνα- τότητα να αποφύγει την υπαγωγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ και την υπογραφή Μνημονίου δεσμεύοντας τη χώρα, έπραξε το αντίθετο.
Ειδικότερα όταν ανέλαβε την εξουσία από τον Κ. Καραμανλή, οι εκπρόσωποι της Ευρωζώνης και της Κομισιόν, του υπέδειξαν να εφαρμόσει συγκεκριμένα ήπια μέτρα για να αποφύγει την υπαγωγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ. Η υπόδειξη έγινε προς τον Γ. Παπακωνσταντίνου, υπουργό των Οικονομικών, και τον Γ. Προβόπουλο, διοικητή της τραπέζης Ελλάδος. Και ο μεν Γ. Προβόπουλος αποδέχθηκε αμέσως την εφαρμογή των μέτρων τούτων, ο δε Γ. Παπακωνσταντίνου επιφυλάχθηκε να απαντήσει, προκειμένου να έχει την έγκριση του πρωθυπουργού, ο οποίος ελάμβανε τις τελικές αποφάσεις.
Αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου απηγόρευσε εις τον Γ. Παπακωνσταντίνου να απαντήσει, δεν έλαβε δε καν υπόψη τις συμβουλές του Στρός Σκαν, προέδρου τότε του ΔΝΤ, να αποφύγει τον δανεισμό από το Ταμείο τούτο και να κάνει ό,τι του συνέστησε ο Αλμούνια. Να σημειωθεί ότι όπως εδήλωσε αργότερα ο Στρός Καν, ο Γιώργος Παπανδρέου, πριν ακόμα αναλάβει την πρωθυπουργία, συζητούσε μαζί του τον τρόπον δανειοδοτήσεως της Ελλάδος από το άνω Ταμείο, ενώ κλιμάκια τούτου και του ΠΑΣΟΚ ετοίμαζαν τους όρους της σχετικής συμβάσεως. Εξ αυτών συνάγεται, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου επεδίωκε οπωσδήποτε την υπαγωγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ και την διείσδυση του τελευταίου στην εξέλιξη της οικονομίας της Ευρώπης.
Βεβαίως, εφ’ όσον δεν έγινε δεκτή η πρόταση του προέδρου της Κομισιόν Αλμούνια, η καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ και ο υπουργός Οικονομικών αυτής Σόϊμπλε αξίωσαν την συμμετοχή του ΔΝΤ, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία του για να δεσμεύσουν περισσότερο την Ελλάδα. Ο Γιώργος Παπανδρέου, ενώ εκέρδισε τις εκλογές με το «σλόγκαν» ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις τουλάχιστον ίσες με αυτές του πληθωρισμού, εξηπάτησε τον ελληνικό λαό. Επέβαλε βαρυτάτη φορολογία και κατακρεούργησε τους μισθούς και τις συντάξεις. Περαιτέρω εδέσμευσε την Ελλάδα μέχρι το 2060, αν και είχε εκλεγεί μόνον για 4 έτη. Δεν εζήτησε από το λαό την έγκριση δεσμεύσεως της Ελλάδος μέχρι το 2060 ούτε για την παραίτηση της χώρας από του δικαιώματος να εξοφλήσει ενωρίτερα τα δάνεια.
Η μνημονιακή σύμβαση, την οποία δεν υπέγραψε η Γερμανία αλλά Γερμανικός Οργανισμός ως Νομικό Πρόσωπο, δεν αναγνώσθηκε καν από ορισμένους υπουργούς, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν, ούτε συζητήθηκαν και εγκρίθηκαν οι όροι του Μνημονίου στην Βουλή των Ελλήνων. Η Ελλάδα έγινε το πειραματόζωο των διεθνών τοκογλύφων, οι οποίοι επέβαλαν ακολούθως τα άλλα Μνημόνια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που κατέκρινε την υπογραφή των Μνημονίων, μετά την διαπίστωση των αρμοδίων στελεχών του, ότι η Ελλάδα είναι αδύνατον να εξοικονομήσει τα αναγκαία χρήματα για την λειτουργία της κρατικής μηχανής και την ανάπτυξή της, αναγκάζεται τώρα να δεχθεί και τέταρτο Μνημόνιο, με σκληρότερους όρους, όπως λέγεται στα ΜΜΕ. Όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν ο Γιώργος Παπανδρέου εφήρμοζε τα ήπια μέτρα που του είχαν συστήσει ο Αλμούνια και οι επιτελείς της Ευρωζώνης ασφαλώς δε η Χώρα μας θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Η κυβέρνηση, στελέχη της οποίας υπήρξαν σύμβουλοι ή συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου, αναζητεί τώρα με ειδική Εξεταστική Επιτροπή τον εντοπισμό των υπευθύνων των Μνημονίων. Όλοι όμως γνωρίζουν ποίος είναι ο υπεύθυνος τούτων. Εάν οι Έλληνες πολιτικοί λογοδοτούσαν για τις πράξεις τους αρμοδίως και δεν αλληλοεκαλύπτοντο, θα ήσαν προσεκτικότεροι. Όπως ο φάκελλος της Κύπρου και εκείνος του Χρηματιστηρίου, δεν είχαν καμμία ουσιαστική συνέπεια με την εξέτασή τους στη Βουλή. Κατά τον ίδιο τρόπο, δυστυχώς, δεν θα έχει για το λαό καμμιά επωφελή συνέπεια η αναζήτηση των υπευθύνων του Μνημονίου.