Η Τέχνη είναι η μόνη που μπορεί να μας κρατήσει όρθιους σήμερα...

on .

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

(Με αφορμή την έκθεση Μελιγγιωτών καλλιτεχνών)
 ➤  Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΙΩΖΟΣ*

• l Στην αίθουσα του Δημοτικού Σχολείου Μελιγγών πραγματοποιείται ενδιαφέρουσα έκθεση ζωγραφικής των Μελιγγιωτών καλλιτεχνών, την οποία επισκέφθηκε πλήθος φιλότεχνων, μεταξύ αυτών δε και ο δήμαρχος Δωδώνης, με τις τοπικές αρχές.
«Στην εποχή που ζούμε, η ζωή μας τείνει να γίνει ασπρόμαυρη και η μόνη που μπορεί να δώσει χρώμα σ’ αυτή, είναι η ζωγραφική. Και αυτοί που έχουν το θείο δώρο να αποκαλύπτουν την ομορφιά με την ζωγραφική τους, είστε εσείς, που μας καλείτε με

τα έργα σας να κάνουμε βουτιά στις βαθύτερες πτυχές της ύπαρξής μας, για να ανακαλύψουμε την αλήθεια, την χαρά, το θρήνο, το στοχασμό, την νοσταλγία» τόνισε ο Δήμαρχος Χρήστος Ντακαλέτσης, ο οποίος καταλήγοντας είπε: «Πέρα από τις πρόσκαιρες διασκεδάσεις, με τα εκκωφαντικά μεγάφωνα, αυτά που δίνουν ομορφιά και πνευματικότητα και αντέχουν στη φθορά του χρόνου, είναι τα έργα, όπως ακριβώς είναι τα δικά σας».
Ο αεικίνητος και ακαταπόνητος πρόεδρος της Αδελφότητας Μελιγγών κ. Περικλής Ευαγ. Παππάς, αφού καλωσόρισε τους επισκέπτες και συγχάρηκε τους καλλιτέχνες για τα καλοδουλεμένα τους έργα, τα οποία μας ανοίγουν δρόμους σε χώρους απάτητους για να μας δείξουν την πραγματικότητα, τόνισε: «Σήμερα οι αξίες της ζωής έχουν μετατοπιστεί κάτω από το διογκωτικό φακό του χρήματος, κάτω από την εξαθλίωση της φτώχειας και της αναίσχυντης απληστίας των παρασίτων, που ροφούν λαίμαργα το αίμα του λαού και δεν επιτρέπουν καμία ποιότητα ζωής και η μόνη που μπορεί να μας κρατήσει όρθιους ψυχικά και ηθικά, είναι η τέχνη, όπως ακριβώς είναι η δική σας».
Τελικά τον λόγο έδωσε ο πρόεδρος της Αδελφότητας στον γράφοντα, ο οποίος είπε: Είναι γνωστό σε όλους μας ότι μέσα στο κοινωνικό μπαξέ φυτρώνουν πολλά είδη λουλουδιών, όπως μαργαρίτες και αγκάθια, βιολέτες και τσουκνίδες, μανούσια και αγριορίγανες. Μεταξύ αυτών φυτρώνουν και κάτι αρωματικά λουλούδια που κάνουν τον τόπο γύρω τους να μοσχοβολά. Τέτοια ακριβώς αρωματικά λουλούδια φύτρωσαν και στο χωριό μας, και αυτά δεν είναι άλλα από τους: Γιάννα Βραζέλη, Βαγγέλη Γιαννάκη, Βούλα Κωστούλα - Ναυρόζογλου, Παναγιώτη Μπακόλα, Λένα Ναυρόζογλου, Γιώργο Σιαμπακούλη, Γιώργο Σιώζο, Γιώτα Σιώζου, Εύη Σιώζου, Δημήτρη Σύμπα, Σάντυ Τσαμπούλα - Κωστούλα και Μάνθα Τσιάλιου, που με το έμφυτο καλλιτεχνικό τους ταλέντο και με το χρωστήρα στα επιδέξια χέρια τους αποθανατίζουν στα έργα τους φυσικά τοπία, μνημεία, προσωπογραφίες, απίθανες γωνίες της ευρύτερης πατρίδας μας, ξεχασμένους θρύλους, στοχασμούς και προσωπικές αναπολήσεις, κάνοντας το χωριό μας να μοσχοβολάει όχι μόνο στα περίχωρα, αλλά σε όλη την Ελλάδα, και εμάς τους ίδιους να νοιώθουμε περήφανοι για τα διαμάντια που γέννησε το χωριό μας.
Την αύρα που εκπνέουν και τη διαχρονική αξία των έργων τους, την αισθάνεσαι από την στιγμή που μπαίνεις στην αίθουσα του Δημ. Σχολ. Μελιγγών, στην οποία εκτίθενται τα έργα τους. Αυτά είναι φτιαγμένα με λεπτότητα, έχουν ειδικό άγγιγμα και κλέβουν το μυαλό και την ψυχή του θεατή.
Σε εντυπωσιάζει η τεχνική τους τελειότητα: η ακρίβεια στο σχέδιο, η ζυγισμένη σύνθεση, η μελετημένη κίνηση του πινέλου. Κάθε έργο αποκαλύπτει και μια αλήθεια, ένα όνειρο, μια συγκίνηση. Τα χρώματά τους είναι απλά και γλυκά και σου ευφραίνουν την ψυχή και το νου. Όλα τους είναι διαυγή και πάμφωτα.
Απαλλαγμένα από τα περιττά και ανώφελα στολίδια, είναι κατακάθαρα σαν τα κρύσταλλα της Βοημίας, έχουν πνευματικό βάθος και κρύβουν μέσα τους την δύναμη της επικοινωνίας. Συμβολίζουν τον ακίνητο χρόνο, την ζωή που γίνεται μνήμη, τον χρόνο που παύει να ρέει και μεταστοιχειώνεται σε αιωνιότητα.
Οι καλλιτέχνες του χωριού μας, είναι γόνιμες φύτρες βγαλμένες από καλό σπόρο που ρέει ασταμάτητα.
Επιθυμία τους είναι να κάνουν τον άνθρωπο συμμέτοχο στο μυστήριο της ύπαρξης και κοινωνό της αλήθειας. Η επιθυμία τους πηγάζει από ανιδιοτελή αγάπη και έχει ως στόχο να οδηγήσει τον άνθρωπο σε μια ψυχική ανάταση, σε έναν εσωτερικό φωτισμό, στη μέθεξή του με το θείο.
Κάθε έργο τους είναι και ένα παράθυρο στο φως, όπως ακριβώς όταν ταξιδεύεις με το πλοίο και χαζεύεις από το φινιστρίνι τις εικόνες που χάνονται προτού προλάβουν καν να αποτυπωθούν. Στα έργα τους οι καλλιτέχνες προσπαθούν να εξερευνήσουν τον κόσμο, τις πολύμορφες και πολύχρωμες πτυχές του, να διεισδύσουν στα μυστικά του, για να μπορέσουν να δώσουν μορφή στις δικές τους επιθυμίες, συγκινήσεις και αντιπαλότητες.
Η ζωγραφική τους, είναι το πανηγύρι της ζωής, είναι διασκέδαση, γαλήνη, απόλαυση και εκτόνωση, που μας ανανεώνει, μας προσφέρει νέες μορφές έκφρασης και μας ξεναγεί σε μια άλλη πραγματικότητα αλλά και στη γνωριμία με τον εαυτό μας και είμαι βεβαιότατος ότι θα γονιμοποιήσει την έμπνευση πολλών καλλιτεχνών. Είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε όλοι μας να δημιουργήσουμε αυτό το μεγαλείο. Μπορούμε όμως περνώντας δίπλα τους να γευτούμε και να προχωρήσουμε πιο χορτασμένοι και ευτυχείς.
Όσοι τυχεροί επισκεφθούν την έκθεση, η οποία θα διαρκέσει μέχρι και τις 17 Αυγούστου, θα απολαύσουν ένα θέαμα μεγάλης ομορφιάς, φωτεινό, ανάλαφρο, ελεύθερο και εκλεπτυσμένο.
Αξίζει ένα μεγάλο εύγε στους καλλιτέχνες μας, που ήρθαν στον κόσμο όχι για να δουν, αλλά για να μας δείξουν με τα έργα τους ό,τι εμείς δεν βλέπουμε.

* Ο κ. Χρήστος Σιώζος είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός.