ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟ...

 -  Του ΛΕΩΝΙΔΑ Σ. ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ*

Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν:  «Τον ανόητο τον φοβήθηκαν και οι θεοί». Ενώ ο Στρατηλάτης του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, διεκήρυττε: «Ο Θεός να σε φυλάει από φίλο βλάκα». Και ο Ελευθέριος Βενιζέλος το είπε ξεκάθαρα: «Είναι προτιμότερο να έχω ένα συνεργάτη εχθρό, αλλά ικανό, παρά εκατό φίλους κουτούς».
Ο ανωτέρω τίτλος της εφημερίδας «Δημοκρατία» 13-6-2015 στη στήλη «Η ΑΚΙΣ» αποτέλεσε την αφορμή της σημερινής αναφοράς μου. Μεταξύ των άλλων έγραφε: Επιτρέψτε μου να υπερασπιστώ με σθένος τον καθηγητή Ιωάννη Πανούση, με τον οποίο παλαιότερα έχω διαφωνήσει. Ο καθηγητής της Εγκληματολογίας είπε το απλό και αυτονόητο: «Να περάσουν από ψυχιατρική εξέταση οι πολιτικοί». «…μόνο να ακούσετε παραληρήματα και ασυναρτησίες από βήματος και θα καταλάβετε πόσο δίκιο έχει ο καθηγητής της Εγκληματολογίας και υπουργός…».
Με τη σειρά μου θα αναφερθώ και εγώ στο πρόσωπο του Γιάννη Πανούση, όχι βέβαια για να τον υπερασπισθώ, έχω τη γνώμη ότι ουδείς είχε τα κότσια να αντιδράσει για την ανατροπή της πραγματικότητας, επεκράτησε απόλυτη μουγκαμάρα… Προσωπικά επωφελήθηκα από την τολμηρότατη δήλωσή του ώστε να ανασύρω από τη φαρέτρα μου γνώμες προ δεκαετιών των Μ.Μ.Ε., βετεράνων δημοσιογράφων που ακολουθούσαν το δύσβατο δρόμο της πραγματικής δημοσιογραφίας και τη θεωρούσαν λειτούργημα, εκπαιδευτικών, ψυχολόγων, απλών ανθρώπων κ.λπ.
Ο Γιάννης Πανούσης στον πανεπιστημιακό και πολιτικό χώρο αλλά και στην κοινωνία γενικότερα, αποτελεί απαστράπτουσα πολιτική προσωπικότητα, εντιμότατος, άνθρωπος σπάνιας ευαισθησίας και διαρκούς εγρήγορσης με φρέσκιες ιδέες και αντανακλαστικά εφήβου, έτσι δεν μένει καθηλωμένος στο παρελθόν. Είναι εντεταγμένος στη ροή των εξελίξεων. Ο πρωθυπουργός συνεκτιμώντας τα σπανίζοντα στο άνυδρο πολιτικό περιβάλλον προσόντα του παντοιοτρόπως τον καταξίωσε… Οι ανωτέρω χαρακτηρισμοί δεν αποτελούν κολακευτικό αποκύημα φαντασίας αλλά αντικατοπτρίζουν την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Απηυδισμένος από τις συμπεριφορές πολιτικών εντός του Ιερού Τεμένους της Δημοκρατίας (Κοινοβούλιο) αλλά και εκτός, με αξιομίμητη παρρησία στηλίτευσε με δριμύτητα έργα και φράσεις πολιτικών.
Το «ΠΑΡΟΝ» 14-10-2012, για τους βωμολόχους, τους ασχημονούντας και χυδαιολογούντας πολιτικούς εντός του Κοινοβουλίου έγραφε: «…Σιγά σιγά, αλλά σταθερά, όπως το λένε οι σημερινοί εθνοπατέρες μας, μ’ αυτά που λέει ο ένας κατά του άλλου, θα καταντήσουν τη Βουλή χαμαιτυπείο… και μετά θα τους φταίει ο… Κασιδιάρης…». Εκ του έρκους των οδόντων μερικών εθνογονιών μας εκστομούνται φράσεις που ωχραίνουν ακόμη και τον υπόκοσμο, ανερυθρίαστοι και όταν ακόμη τις συνεδριάσεις παρακολουθούν εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα…
Το άκρον άωτον της έκπτωσης για έναν πολιτικό επέρχεται όταν αυτός δεν είναι ικανός να συνειδητοποιήσει καν την έκπτωση αυτή.
Η εφημ. «ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ» 16-1-1995 του Δ. Ρίζου, μεταξύ των άλλων έγραφε: «…ΗΤΑΝ… και ΕΙΝΑΙ… συνηθίζουμε να βλέπουμε τους πολιτικούς ευφυείς και «χαρισματικούς». Λάθος μέγα. Οι πολιτικοί δεν έχουν ούτε καν τον κοινό νου του απλού πολίτη. Και, επιπλέον, η εξουσία τους… αποβλακώνει και τους αποξενώνει από την  πραγματικότητα. Αφήστε που περνάνε τους Έλληνες για… κάφρους».
Στην εφημ. «ΕΘΝΟΣ» 26-3-1990 ο Β. Ραφαηλίδης, με τίτλο: «Βουλευτές αβούλως βουλόμενοι», μεταξύ των άλλων έγραφε: «…Η ετυμολογία της λέξης βουλευτής μας διδάσκει λοιπόν πως ουδείς βλάξ θα ήταν δυνατόν να γίνει βουλευτής. Όμως, η πράξη διαψεύδει συνέχεια την γραμματική, κυρίως στην περιοχή των εδράνων κάποιων βουλευτών, οι οποίοι πάρα πολύ συχνά σου δίνουν την εντύπωση πως σκέπτονται με το μέρος του σώματός τους που ακουμπάει στο έδρανο, τόσο χαμηλά έχει πέσει η έδρα της σκέψης…». Η έδρα σκέψης πού να βρίσκεται σήμερα;
Στην εφημ. «Αυριανή» 23-4-1996, ο Κυριάκος Διακογιάννης έγραφε: «Ως πότε πια οι ανίκανοι θα κυριαρχούν».
Στην ίδια εφ. 30-1-1996, ο ίδιος Κ.Δ. με τίτλο «ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΩΝ» μεταξύ των άλλων έγραφε: «Για τον προσδιορισμό ηλιθιότητος απλών ανθρώπων δεν έχει μέχρι στιγμής εξευρεθεί σχετική κλίμακα βαθμολόγησης. Επειδή ασφαλώς δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον μια τέτοια βαθμολόγηση…». «…Για τον προσδιορισμό ευφυΐας των πολιτικών ουδόλως απαιτούνται μέτρα, σταθμά, κλίμακες αξιολογικές και βαθμολογικές. Είναι τόσο σπάνια η εμφάνιση της ευφυΐας τους…».
Η εφημ. «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 18-12-1996 (από μνήμης) καυτηρίαζε με δριμύτητα την συμπεριφορά βουλευτή του ΠΑΣΟΚ: εις άπτεστον γαλλικήν εξύβρισε τροχονόμο που δεν του επίτρεψε να περάσει με το αυτοκίνητό του το κόκκινο, έξαλλοι οι αναμένοντες στην ουρά το πράσινο, παρατήρησαν τον τροχονόμο γιατί δεν τον μπαγλάρωσε και τους καθησύχασε λέγοντάς τους ότι: έχει ασυλία. Πρόκειται για ευτέλεια ψυχής…
Η εφημ. «ΒΡΑΔΥΝΗ» 19-2-1998, έγραφε για την συμπεριφορά ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΑ ο οποίος συμμετείχε σε επεισόδιο και από το βήμα της Βουλής δήλωσε καυχησιολογών ότι έχει ασυλία και μπορεί να δέρνει όποιον θέλει με την ανοχή της Αστυνομίας (από μνήμης).
Η εφημ. «Αυριανή» 26-5-1996, έγραφε: «Οι σημερινοί πολιτικοί και τα σημερινά κόμματα ΕΧΟΥΝ ΠΕΘΑΝΕΙ στη συνείδηση του λαού και  σε αυτό, ευτυχώς, βοήθησε και η… ΒΛΑΚΕΙΑ τους να σνομπάρουν το Κοινοβούλιο». Χιουμορίστας συμπλήρωσε: Τώρα κυκλοφορούν τα φαντάσματά τους…
Στο «ΕΘΝΟΣ» 6-11-2000 και στη δημοσιογράφο Στέλλα Κεμανεντζή, στο ίδιο περίπου μήκος κύματος ήταν και οι απόψεις των: ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ Χριστίνας Κοινωνιολόγου Ψυχολόγου, ΛΑΖΟΥ Γρηγόρη καθηγητού Κοινωνιολογίας και ΔΑΡΕΜΑ Γεωργίου καθηγητού Κοινωνιολογίας και Επικοινωνίας.
Η εφημ. «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» 8-10-2006 είχε προς τους αναγνώστες το ερώτημα: «ΠΟΙΟΣ πολιτικός με βαρύ όνομα λέγεται ότι θέλει να δώσει το επώνυμό του σε έναν εγγονό του, έστω και ως δεύτερο για να εξασφαλιστεί έτσι η συνέχεια της οικογένειάς του στην πολιτική;» Υπολογίζει ότι σε είκοσι χρόνια περίπου ο εγγονός θα έχει μπει και αυτός στην πολιτική και έτσι θα υπάρξει συνέχεια…
Περνούσα έξω από το ψυχιατρείο Δαφνίου, στα κάγκελα ήταν 15 περίπου ρακένδυτοι ψυχοπαθείς, μου ζητούσαν χρήματα και τους έδωσα 15 ευρώ. Ένας ήταν κάπως συζητήσιμος και στην ερώτησή μου πόσοι περίπου ήταν μέσα μου απάντησε: «όσοι είμαστε εδώ μέσα είμαστε μετρημένοι, έξω πόσοι είστε;» Έμεινα άναυδος, από τρελό και μεθυσμένο μαθαίνει κανείς την αλήθεια…
Το «ΕΞΤΡΑ» 6-4-2013: «ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗ Επιτροπή για γέλια και για κλάματα με εθνοπατέρες που ξεκατινιάζονται και μαλλιοτραβιούνται αντί να ψάχνουν για το σκάνδαλο». Το «MEGA» 16-7-2013: «Στη Βουλή ακούστηκαν φράσεις πεζοδρομίου». Στο ίδιο κανάλι 25-7-2013: «Ύβρεις και πολιτικές δηλώσεις δοκιμάζουν τα όρια ανοχής του Κοινοβουλίου». Η «ΕΣΤΙΑ» 20-1-2014: Είχε τίτλο σε πρωτόστηλο κύριο άρθρο το «Αψυχολόγητες δηλώσεις υπουργών προκαλούν οργή στην κοινή γνώμη». Η ίδια «ΕΣΤΙΑ» 14-11-2012 με τίτλο: «Ανάρμοστη συμπεριφορά βουλευτών» και υπότιτλο: «Τι προβλέπει ο Κανονισμός της Βουλής». Ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» 21-1-2015 με πρωτόστηλο: «ΕΝΑ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΦΡΕΝΟΚΟ­ΜΕΙΟ».
Πρόκειται για πλήρη απαξίωση του Ιερού Τεμένους της Δημοκρατίας-Κοινοβουλίου. Η Ελλάδα: η κοιτίδα του πολιτισμού και του φωτός έχει γεννήσει σπουδαίους πολιτικούς, όμως κατά την μεταπολιτευτική περίοδο οι συσχετισμοί έχουν άρδην ανατραπεί με αν όχι ανύπαρκτες, απειροελάχιστες εξαιρέσεις. Αν υπάρχουν πολιτικοί με διαπιστωμένες διαλείψεις στη διανόηση να αποπέμπονται, ώστε να αποτρέπεται η δημιουργία προβλημάτων στην εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, να μη προκαλούν και εξοργίζουν το λαό και να μη διαπομπεύεται διεθνώς η χώρα.
Κάποιοι, πρέπει να τολμούν έστω μόνο για την τιμή του πολιτικού θάρρους που πάει να εξαφανιστεί από το λεξιλόγιο του δημόσιου βίου.
Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» 28-7-2015 μεταξύ άλλων, έγραφε για τον Γιάννη Πανούση: «Συνεχίζει να κινείται σε δική του γραμμή ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Γιάννης Πανούσης, ο οποίος δήλωσε χθες ότι σε περίπτωση πρόωρων εκλογών δεν θα είναι υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αποκάλυψε ότι διαφώνησε με το δημοψήφισμα…».

* Ο Λεωνίδας Σ. Νικόπουλος είναι Ταξίαρχος ε.α. Ελ. Αστυνομίας, τ. Ειδικός Συνεργάτης Γ.Γ. Υπουργείου Εθν.Παιδείας & Θρησκευμάτων και Συγγραφέας.