Ρευστοί καιροί…

• Η πολιτική ρευστότητα είναι το κυρίαρχο στοιχείο της κοινωνίας μας. Η κρίση έκανε τις μεγεθύνσεις της και σκόρπισε την ανησυχία. Η ανησυχία για το παρόν είναι φορτισμένη με την πρόβλεψη αυτού που πρόκειται να συμβεί. Τώρα βρισκόμαστε στην κατάσταση της επανεκτίμησης.  Οι εξελίξεις είναι ορατές παντού: οι σκέψεις αλλάζουν, τα συναισθήματα τροποποιούνται, οι ιδέες διαφοροποιούνται. Βέβαια, δεν εξελίσσονται μόνο οι σκέψεις, αλλά και τα ίδια τα γεγονότα που τις διαμορφώνουν. Η κίνηση και η ακινησία υπάρχουν και είναι μέσα στη φύση των πραγμάτων.
Την κίνηση την προκαλούν οι διαπιστώσεις ανευθυνότητας: για τους χαρακτηρισμούς των αντιπάλων, για την ανορθόδοξη και αναποτελεσματική διαπραγμάτευση, για την ελλειμματική λειτουργία της δημοκρατίας (μυστικό plan-b με μυστικούς σχεδιαστές του, που θυμίζουν μελανές εποχές), για την πολιτική φλυαρία, για την οικονομική κατάρρευση της χώρας, για την τοποθέτηση των επιθυμιών του λαού πάνω από την αλήθεια!..
Την ακινησία την επιθυμεί το κυβερνών κόμμα ή μάλλον μέρος του, με  πρόσχημα  τη σκληρή στάση των δανειστών, που με τον τρόπο αυτό επιχειρούν να σταματήσουν την άνοιξη στην Ευρώπη…Η αλήθεια είναι ότι δεν μας έβαλαν στο μάτι οι κακοί Eυρωπαίοι. Για το χειμώνα μας υπεύθυνη είναι η ανίκανη κυβέρνηση, με το ανύπαρκτο σχέδιο διαπραγμάτευσης και οι φιγούρες του διαπραγματευτή μας.
Το μείζον πρόβλημα ήταν και είναι να αναδείξουμε τα επιχειρήματα και τις δυνατότητές μας. Αν έχουμε δυνατότητες, τότε μπορούμε να κάνουμε επιλογές. Αν κάνουμε επιλογές, τότε μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτό που θέλουμε να είμαστε. Εκτός αν ο θόρυβος και η φλυαρία είναι ο στόχος μας.
Στη διαπραγματευτική μας τακτική δυστυχώς κυριάρχησε η φλυαρία. Βέβαια, οι λεκτικές ανταλλαγές δημιουργούν την ανακουφιστική ευχαρίστηση μιας ανέξοδης, ευτράπελης κοινωνικότητας. Στο τέλος ο λογαριασμός έρχεται στο λαό, για τα συμφέροντα του οποίου υποτίθεται γινόταν η διαπραγμάτευση. Και τι λογαριασμός! Και μόνο η σκέψη του φέρνει ίλιγγο. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι σπατάλες, δεν υπολογίζονται στις υπό λογοδοσία ενέργειες των πολιτικών μας. Αν όμως είχαν καμιά παράνομη παράγκα, τότε θα γέμιζαν οι σελίδες των εφημερίδων και θα μας βομβάρδιζαν τα τηλεοπτικά μέσα. Αυτό σηματοδοτεί την ελληνική κουλτούρα…
Ποιο όμως είναι το αντίδοτο της φλυαρίας; Φυσικά η σιωπή, γιατί σιωπώντας μπορούμε να ακούσουμε, απομονώνοντας θορύβους που προκαλούν σύγχυση, αντιφάσεις και ψευδή επιχειρήματα. Η σιωπή μας δίνει τη δυνατότητα` να σκεφτούμε σοβαρά. Η σιωπή μπορεί να μας μάθει να βγούμε από αυτό το κύμα των λόγων μέσα στο οποίο κολυμπάμε και να αντικρίσουμε την πραγματικότητα.
Και τώρα τι;
Για να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά και να επανατοποθετηθούμε στο πολιτικό πρόβλημα της χώρας πρέπει να έχουμε αντικειμενική ενημέρωση για το παρελθόν, το παρόν και τις σκέψεις για το μέλλον της χώρας. Η αλήθεια στη χώρα μας έχασε το δρόμο και οι πολιτικοί μας έχασαν την επαφή μαζί της.
Η ανάλυση των όσων έχουν συμβεί τους τελευταίους έξι μήνες και η προβολή πάνω τους όλων όσων έχουν συμβεί τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης, είναι εθνικό καθήκον. Μόνο η γνώση της πραγματικότητας θα μας κάνει να δούμε τα πράγματα πιο καθαρά, απαλλαγμένα από το πέπλο του λαϊκισμού, ώστε να οδηγηθούμε σε επιλογές που θα δίνουν προοπτική επαναφοράς της χώρας στην κανονικότητα…

✴✴✴
* Ο Καθηγητής κ. Χρήστος Β. Μασσαλάς είναι πρώην Πρύτανης
του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.