Κυβέρνηση και οικονομία σε φορολογική παγίδα!..

on .

- Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΤΣΟΥ,
Ευρωβουλευτή της Ν.Δ.

• Τα λάθη και οι παραλείψεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης έχουν στήσει μια τεράστια φορολογική παγίδα στην οποία θα πέσουν η πραγματική οικονομία και η ίδια η κυβέρνηση.
Στην προσπάθειά της να βρει σημεία επαφής με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές, η κυβέρνηση έδωσε υπερβολικές υποσχέσεις για την πάταξη της φοροδιαφυγής και την αύξηση των φορολογικών εσόδων, οι οποίες μετατράπηκαν σε μνημονιακές δεσμεύσεις.
Σύμφωνα με την κυβερνητική επιχειρηματολογία, η μαζική φοροδιαφυγή στην Ελλάδα πρέπει να αποδοθεί στα μεγάλα συμφέροντα και στη διαπλοκή. Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας δεν κουράζεται να επαναλαμβάνει στους Ευρωπαίους συνομιλητές του ότι η κυβέρνησή του θα βάλει τέλος στη μεγάλη φοροδιαφυγή και θα επιβάλει κοινωνική δικαιοσύνη στην κατανομή των φορολογικών βαρών. Οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης παίρνουν στα σοβαρά την επιχειρηματολογία του κ. Τσίπρα γιατί γνωρίζουν ότι τα φορολογικά έσοδα στην Ελλάδα, υπολογισμένα σαν ποσοστό επί του ΑΕΠ, υστερούν πολύ έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Το πρόβλημα είναι ότι ο κυβερνητικός και ο κρατικός μηχανισμός και ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση.
Η υστέρηση των φορολογικών εσόδων κατά το πρώτο επτάμηνο του 2015 ξεπέρασε κάθε προηγούμενο και έφτασε τα 4,6 δισ. ευρώ. Ο χειρότερος μήνας ήταν ο Ιούλιος εφόσον οι έλεγχοι που επιβλήθηκαν στην κίνηση κεφαλαίων δημιούργησαν ένα σωρό προβλήματα αλλά και το τέλειο άλλοθι για όσους θέλουν να αποφύγουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.
Η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ δεν έφερε την πάταξη της μεγάλης φοροδιαφυγής αλλά την ανάπτυξη της μικρομεσαίας φοροδιαφυγής που εκδηλώνεται με εντυπωσιακό τρόπο και στις τουριστικές περιοχές. Οι περισσότεροι επαγγελματίες που ελέγχουν το ταμείο της επιχείρησής τους παίρνουν ένα μεγάλο μέρος του αυξημένου ΦΠΑ στο σπίτι αντί να το αποδώσουν στο Δημόσιο.
Η μαζική φοροκλοπή, κυρίως σε επίπεδο ελεύθερων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας και συντηρεί την υψηλή δημοτικότητα του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησής του. Προς το παρόν τα ισοπεδωτικά φορολογικά μέτρα δεν έχουν περάσει στην οικονομική καθημερινότητα και το πιθανότερο είναι ότι σε λίγους μήνες η φορολογική ασυδοσία των επιτήδειων που καλύπτεται ή και ενθαρρύνεται από τις αρμόδιες Αρχές θα μετατραπεί σε πρόσθετα φορολογικά βάρη για τους συνεπείς φορολογούμενους, στους οποίους το σύστημα εξαντλεί την αυστηρότητά του.

Φοβερές συνέπειες  
Τα κυβερνητικά λάθη και η ανοχή στη μαζική φοροκλοπή πρόκειται να έχουν φοβερές οικονομικές και διεθνοπολιτικές συνέπειες. Από τον Οκτώβριο θα ξεκινήσει ένα μπαράζ φόρων που θα δοκιμάσει τις αντοχές των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που είναι συνεπείς στις φορολογικές τους υποχρεώσεις. Ταυτόχρονα, θα διαπιστωθεί η τεράστια απόσταση που χωρίζει τις υποσχέσεις του κ. Τσίπρα προς τους Ευρωπαίους εταίρους από τη φορολογική πραγματικότητα που διαμορφώνει η κυβερνητική πολιτική.
Αντί για την αύξηση των φορολογικών εσόδων μέσω της πάταξης της μεγάλης φοροδιαφυγής έχουμε τη δραστική μείωσή τους μέσω της γιγάντωσης της μικρομεσαίας φοροδιαφυγής, φοροκλοπής. Η φορολογική τρύπα των 4,6 δισ. ευρώ που δημιουργήθηκε το πρώτο επτάμηνο του 2015 είναι πρακτικά αδύνατον να καλυφθεί με τα εξαιρετικά σκληρά φορολογικά μνημονιακά μέτρα, τα οποία θα εφαρμοστούν σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής ύφεσης.
Σε διάστημα 2-3 μηνών θα καταγραφούν τεράστιες αποκλίσεις μεταξύ των μνημονιακών στόχων που έχει θέσει μαζί με τους εταίρους ο κ. Τσίπρας και των φορολογικών εσόδων. Θα ανοίξει έτσι ένας νέος κύκλος δύσκολων διαπραγματεύσεων που θα έχει στόχο τη λήψη διορθωτικών μέτρων κυρίως στην κατεύθυνση της μείωσης των δημοσίων δαπανών. Το τρίτο μνημόνιο προβλέπει ότι όταν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι για τα φορολογικά έσοδα το κενό θα καλύπτεται με αυτόματη μείωση δημοσίων δαπανών. Θα επιβραβεύονται έτσι οι φοροφυγάδες και οι φοροκλέφτες και θα τιμωρούνται, για λογαριασμό τους, οι συμπολίτες μας που έχουν τις μεγαλύτερες οικονομικές και κοινωνικές ανάγκες.
Η τεράστια απόσταση που χωρίζει την κυβερνητική θεωρία για τους φόρους από την πράξη θα δυσχεράνει και τις διαπραγματεύσεις για την αναγκαία αναδιάρθρωση του χρέους του ελληνικού Δημοσίου.