Η νέα Κυβέρνηση και το χρέος της...

- Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΔΕΒΕΛΕΓΚΑΣ

 Πριν από μερικά χρόνια είχα την τύχη να συνεργαστώ με μια μεγάλη εταιρεία διεθνών τηλεοπτικών παραγωγών και να αποκτήσω νέες εμπειρίες κοντά στους ανθρώπους της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Εργαζόμενους που με τις ικανότητές τους, την εφευρετικότητα, την ανάληψη ρίσκου, και την ατέρμονα εργατικότητά τους, τροφοδοτούν την οικονομία και συντηρούν το επαναπαυμένο και αδηφάγο ελληνικό κράτος.
Εκείνα τα πρωινά, παρουσιάστηκε στη αίθουσα συσκέψεων της εταιρείας ένα επιχειρηματικό σχέδιο που αφορούσε σε μια φιλόδοξη παραγωγή διεθνούς επιστημονικού ενδιαφέροντος. Όταν τελείωσε η παρουσίαση και όλοι οι συντελεστές του σχεδίου περιμέναμε την τελική απόφαση, άκουσα με μεγάλο ενδιαφέρον τον Διευθύνοντα Σύμβουλο και μεγαλομέτοχο της εταιρείας, να λέει:
- Και τώρα αγαπητοί μου συνεργάτες βρισκόμαστε στην αφετηρία! Τώρα αρχίζει ο πραγματικός και ο υπέρ πάντων αγώνας! Ο αγώνας για την αξιοποίηση της εξαιρετικής αυτής εργασίας που παρουσιάσατε σήμερα στο διοικητικό συμβούλιο. Το αργότερο σε μια βδομάδα από τώρα, θα πρέπει να έχουν προσδιοριστεί οι κοστολογημένες παροχές και οι διευκολύνσεις προς τους υποψήφιους επενδυτές, ώστε να κάνουμε την πρότασή μας πιο ελκυστική και ενδιαφέρουσα, απαλλαγμένη από γραφειοκρατικές διαδικασίες. Στη συνέχεια, δεν θα περιμένουμε να έρθουν οι επενδυτές να μας βρουν, γιατί αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αλλά θα πάρουμε εμείς τον φάκελο με την πρότασή μας παραμάσχαλα και θα χτυπήσουμε πόρτες, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, μέσα και έξω από την Ελλάδα…
Την ίδια εποχή σε έναν περιφερειακό τηλεοπτικό σταθμό, ο Δήμαρχος της πόλης αναφερόμενος στην για πολλά χρόνια καθυστέρηση των εργασιών αναβάθμισης του τοπικού αεροδρομίου, η ολοκλήρωση της οποίας θα ενίσχυε αποτελεσματικά την αναπτυξιακή δραστηριότητα της περιοχής, ακούστηκε να λέει με εντυπωσιακή παθητικότητα και κρατικίστικη λογική:
- Εμείς, η Δημοτική Αρχή δηλαδή, ετοιμάσαμε εδώ και πολύ καιρό τον φάκελο με τα στοιχεία που προβλέπονται για την αναβάθμιση του αεροδρομίου και τον στείλαμε στον αρμόδιο υπουργό. Κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουμε. Από εκεί και πέρα ήταν δική του ευθύνη να προχωρήσουν οι διαδικασίες, αλλά αυτός αδιαφόρησε.   
Η διαφορά αντιλήψεων, η μεθοδολογία και ο τρόπος που διεκδίκησαν την επίτευξη του στόχου τους, ο Δήμαρχος από τη μια και ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας από την άλλη, είναι καταφανής. Ο μεν Δήμαρχος δεν κατέστη αποτελεσματικός καθότι θεώρησε ότι η αποστολή του και το χρέος του απέναντι στους δημότες περατώθηκε με τη σύνταξη του φακέλου της αναβάθμισης του αεροδρομίου και τη διαβίβασή του στον «αρμόδιο» υπουργό, ο δε Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας πέτυχε τον στόχο του, αγωνιζόμενος με πάθος και σύστημα μέχρι την ολοκλήρωσή του, χωρίς τον παραμικρό εφησυχασμό.
Χρησιμοποίησα αυτά τα δύο πραγματικά περιστατικά, για να καταδείξω πως η αποτελεσματικότητα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ρεαλιστικό σχεδιασμό, τη συνέπεια στην εφαρμογή του, την οργάνωση, την αποφασιστικότητα και την εμμονή στους προκαθορισμένους στόχους με όλα τα διατιθέμενα μέσα. Διαφορετικά, η κατάληξη είναι μια παταγώδης αποτυχία.
Δυστυχώς για την πατρίδα μας, έχουμε βιώσει σε κυβερνητικό επίπεδο διαχρονικά, πάρα πολλές αποτυχίες σε κρίσιμα εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά ζητήματα, ακριβώς επειδή ποτέ δεν υπήρξαμε αποτελεσματικοί.
Κραυγαλέα περίπτωση αποτελεί η επτάμηνη διακυβέρνηση της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Η περίοδος αυτή στιγματίστηκε από την εγκληματική ανευθυνότητα και τον ερασιτεχνισμό υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών. Οι άστοχοι χειρισμοί της κυβέρνησης και το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές απογοήτευσαν τους πολίτες, ακόμα και εκείνους που την στήριξαν και απόθεσαν σ’ αυτήν τις ελπίδες τους για κάτι καλύτερο.
Το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς αναρριχήθηκε εκβιαστικά στην εξουσία, με πρόσχημα την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, ρίχνοντας μια κυβέρνηση άτολμη απέναντι στις αναγκαίες θεσμικές κυρίως μεταρρυθμίσεις, που ωστόσο, με την καθοδήγηση των πολιτικά και οικονομικά ανεπτυγμένων Ευρωπαίων, παρήγαγε ως εκείνη τη στιγμή, ένα σημαντικότατο εκσυγχρονιστικό για την πατρίδα μας έργο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πολύ σύντομα αποδείχθηκε ότι, παρότι είχε τον χρόνο και την βεβαιότητα πως θα σχημάτιζε κυβέρνηση, δεν είχε προετοιμαστεί, δεν είχε καθορίσει τους στόχους και δεν είχε σχεδιάσει την κυβερνητική του στρατηγική. Επίσης φάνηκε αμέσως, πως το προσωπικό που διέθετε και οι προσωπικότητες με τις οποίες συνεργάστηκε, δεν είχαν (πλην ελαχίστων περιπτώσεων) πολιτική, διοικητική και εκτελεστική επάρκεια.
Στον τομέα των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, ο πρωθυπουργός και η διαπραγματευτική του ομάδα απέτυχαν πλήρως. Τα αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία ήταν καταστροφικά, αφού την επιβάρυναν με περισσότερα από εξήντα δισεκατομμύρια νέο χρέος και με ένα τρίτο μνημόνιο, που θα κληθεί φυσικά να πληρώσει ο ευκολόπιστος λαός μας. Προσήλθε στις διαπραγματεύσεις χωρίς να έχει σχεδιάσει εναλλακτικές προτάσεις και επεξεργαζόταν συνωμοτικά και κρυφά από τον ελληνικό λαό την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, χωρίς να έχει πάρει τέτοια εντολή.  
Ακολούθησε ο εμπαιγμός του λαού από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με ένα στημένο δημοψήφισμα, για να «αποφορτισθούν» οι πολίτες και να οδηγηθεί η χώρα σε προαποφασισμένες εκλογές. Εκλογές τις οποίες σήμερα (όπως φαίνεται από την προεκλογική του τακτική) εύχεται να χάσει, συνειδητοποιώντας πως η εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, που φέρει την υπογραφή του, θα οδηγήσει πιθανότατα το κόμμα του σε πλήρη διάλυση αν αναγκαστεί να σχηματίσει αυτός κυβέρνηση.
Με θλίψη παρατηρεί ο κάθε καλοπροαίρετος πολίτης, πως κανένα κόμμα δεν κατέθεσε ως τώρα, ένα σοβαρό σχέδιο που να αφορά στην ανάπτυξη της χώρας, στην παραγωγική της ανασυγκρότηση και στη δημιουργία έστω και μίας θέσεως εργασίας.
Εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε, την αμέσως επομένη των εκλογών ημέρα, να συγκροτηθεί κυβέρνηση με κορμό την Νέα Δημοκρατία, που είναι το μόνο κόμμα που διαθέτει αυτήν την περίοδο έμπειρο και κατάλληλο πολιτικό δυναμικό, πλαισιωμένη από ικανά στελέχη ενός ευρύτατου κυβερνητικού συνασπισμού, ώστε αφενός να εφαρμόσει συναινετικά το τρίτο μνημόνιο και αφετέρου να καταστεί εφικτή η εκπόνηση ενός εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου, που θα υλοποιηθεί με συνέπεια.
Μόνο τότε θα μπορέσουμε να πούμε όπως ακριβώς έκανε και ο Διευθύνων Σύμβουλος της ιδιωτικής εταιρείας:  «Ο αγώνας τώρα αρχίζει»! Και με τον φάκελο του εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου παραμάσχαλα - και βέβαια τις απαραίτητες θεσμικές μεταρρυθμίσεις - η νέα κυβέρνηση να απαιτήσει από τους εταίρους την άμεση υλική και τεχνική υποστήριξή του.
Αν η κυβέρνηση που θα σχηματισθεί μετά τις εκλογές, δεν μπορέσει να επιλύσει τα δημοσιονομικά προβλήματα με εργαλείο την ανάπτυξη, θα πνίξουν την πατρίδα μας το δημογραφικό και το μεταναστευτικό πρόβλημα, καθώς και τα εθνικά ζητήματα, τα οποία έχουν πάρει πλέον εξαιρετικά επικίνδυνες διαστάσεις.