Πολιτιστικοί Σύλλογοι με νέες ιδέες, προσφορά, γνώση και ψυχαγωγία...

-  Γράφει η ΕΛΕΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ-ΔΟΥΒΛΗ

Είναι ωραίος όσο και συγκινητικός αυτός ο καλοκαιρινός συναγωνισμός των πολιτιστικών συλλόγων των χωριών για το θέμα των εκδηλώσεών τους. Δραστήριοι και εφευρετικοί ψάχνουν για ιδέες πρωτότυπες που θα προσφέρουν εκτός από ψυχαγωγία και ευχαρίστηση, κυρίως γνώση.
Να γνωρίσουν δηλαδή οι νεότεροι τις συνήθειες, τη ζωή, τις δραστηριότητες, γενικά την καθημερινότητα των προηγούμενων γενεών σαν τιμή και σαν προσκύνημα αλλά και σαν πηγή για να συνεχίσουν την παράδοση του τόπου τους.
Βέβαια υπάρχουν και σύλλογοι άλλης λογικής που χάριν ευκολίας ή μοντερνισμού, υιοθετούν έτοιμες ξενόφερτες λύσεις, μουσική και παραστάσεις που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να θεωρούμε σαν ζαγορίσιες καλοκαιρινές εκδηλώσεις και, με λύπη, δεν αξίζει να αναφερθεί κανείς σ’ αυτές.
Ένα χωριό που δεν αρκείται, δεν συμβιβάζεται με τα έτοιμα αλλά θέλουν οι ίδιοι, οι νέοι του, να δημιουργούν και να παίρνουν μέρος σ’ αυτά, είναι ο Ελαφότοπος (το Τσερβάρι). Τις ξενόφερτες μουσικές και τους θιάσους δεν τους «καταδέχονται» στο Τσερβάρι.
Γιατί μπορούν και δημιουργούν μόνοι τους. Μπροστά πάντοτε ο αθλητικός όμιλος με τον Πρόεδρό του Ηρακλή Τζόκα μπροστάρη και το συμβούλιό του και όλους τους χωριανούς κοντά, κάθε ηλικίας.
Γι’ αυτό κάθε χρόνο, το χωριό πλημμυρίζει από τους ξενιτεμένους του κι από τους φίλους τους που ενθουσιάζονται και δένονται μαζί τους.
Εκείνο όμως που προκαλεί εντύπωση κάθε χρόνο σ’ αυτήν την εξαιρετική παρέα του αθλητικού ομίλου, είναι ότι προσπαθούν να αναβιώνουν με τις εκδηλώσεις τους τα ήθη και τα έθιμά τους. Μπορεί να μην είναι τέλειες αλλά είναι δικές τους κι αποτελούν ένα ερέθισμα.
Φέτος, πρώτο μέλημα του ομίλου ήταν το γήπεδό τους που κάθε χρόνο εκσυγχρονίζεται με πολύ κόπο αλλά και περισσότερο μεράκι.
Έτσι με μέρος των χρημάτων του πανηγυριού έφτιαξαν κι υποδειγματικό γήπεδο μπάσκετ με τερέν. Κι έγιναν τόσα πολλά φέτος στο χωριό.
Εκτός από το μοναδικό 3ήμερο πανηγύρι με τον Πατριάρχη του ζαγορίσιου κλαρίνου Γρηγόρη Καψάλη και την κομπανία του, διοργανώθηκαν οι αθλητικοί αγώνες τα «Γηράτζια 2015» με επίδειξη τοξοβολίας από τον αθλητή Στέφανο Κικόπουλο, αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ μικρών και μεγάλων ηλικιών, ορειβατική εκδρομή στους καταρράκτες  Ηλιοχωρίου.
Ακολούθησαν αγώνες τέχνης με ποιήματα, απαγγελίες, φωνητική και ενόργανη μουσική από νέους του χωριού. Η κορύφωση όμως ήταν η θεατρική παράσταση νέων του χωριού με θέμα τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη.
Η ιδέα και η πρωτοβουλία ανήκουν στον χωριανό ηθοποιό Ηλία Γκογιάννο και τον φιλόλογο Μίμη Ροσιλόβαλη. Κι ανέλαβαν οι δυο τους μέσα σε μια βδομάδα να διδάξουν και να σκηνοθετήσουν μια παράσταση απαιτήσεων από παιδιά. Το νέο φυτώριο πρόθυμα καλοδέχτηκε μαζί με τους γονείς τους την ιδέα. Την παρουσίαση και τα σκηνικά της εκδήλωσης ανέλαβε όπως πάντα ο ακούραστος Μιχάλης Οικονομίδης και την τεχνική υποστήριξη ο Ηρακλής Τζόκας.
Κι ήρθε η μεγάλη στιγμή. Κατάμεστο το μεσοχώρι με τους ηλικιωμένους στις πρώτες θέσεις να θυμούνται τα νιάτα τους. Γιατί ο Ελαφότοπος, όπως και άλλα ίσως χωριά του Ζαγορίου, είναι ένα χωριό με πλούσια θεατρική και χορευτική παράδοση. Κάτω από τον βαθίσκιο πλάτανο, στημένο το σκηνικό του Παρθενώνα. Και όλοι καρτερούν ανυπόμονα.
Κι αρχίζουν να προβάλλουν ένας-ένας με χλαμύδες αγόρια και κορίτσια μικροί ηθοποιοί, με άνεση θαυμαστή, με επαγγελματισμό ζηλευτό, με υπευθυνότητα και σοβαρότητα απαράμιλλη. Ο Ιωσήφ Γκογιάννος, ο Ηλίας Γκογιάννος, ο Ηλίας Κουτσογούλας, ο Γιάννης Λιόγκας, ο Θάνος Κουτσογούλας, η Ελένη Μητρογιάννη, η Ευρυδίκη Αναγνωστοπούλου, ο Γιώργος Ζαχαρέας, ο Παύλος Φαϊτάς, ο Φωκάς Αναγνωστόπουλος και ο Γιώργος Γκογιάννος.
Άφωνοι παρακολουθούν οι θεατές. Δακρυσμένοι οι γονείς αλλά και παλαιότεροι. Πόσα θα τους θύμισε η παράσταση!
Μέσα σε θύελλα χειροκροτημάτων τελείωσε η παράσταση και οι μικροί ηθοποιοί χάθηκαν στις αγκαλιές… Οι υποκλίσεις της χαρισματικής ομάδας και των άξιων εμπνευστών και δημιουργών κράτησαν ώρα.
Ο Μιχάλης κάλεσε τους παλαιότερους Κώστα Ζινδριλή και Μενέλαο Κικόπουλο να θυμηθούν. Και θυμήθηκαν, τη Γκόλφω, την Τρισεύγενη κι άλλες πολλές παραστάσεις με τους γυναικείους ρόλους να υποδύονται άντρες για τα αυστηρά ήθη της εποχής, χείμαρρος οι αναμνήσεις τους σκόρπισαν συγκίνηση, με τους μικρούς ηθοποιούς να ρουφούν σαν το σφουγγάρι υποσχόμενοι: Το Άμες δε γεσόμεθα…
Αναμνηστικά αγαλματίδια με τη ορειχάλκινη κουκουβάγια, δείγμα σοφίας, ετοίμασε ο Μιχάλης και μοίρασαν οι γεροντότεροι. Ήταν μια υπέροχη βραδιά. Γεμάτη νοήματα και συγκίνηση που ενθουσίασε τους παρευρισκόμενους.
Αξίζουν πολλά πολλά συγχαρητήρια στους δημιουργούς, στους συντελεστές, στους μικρούς ηθοποιούς, στην άξια ομάδα του αθλητικού ομίλου Ελαφότοπου.
Ευχαριστούμε, και του χρόνου!