ΔΕΙ(Η)ΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ…

-  Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΔΕΒΕΛΕΓΚΑΣ

Πενθήμερες ή μεγάλες εκδρομές, πήγαιναν οι τελειόφοιτοι του Λυκείου και στην προ Βέρτη, Ρέμου ή Ζήνας εποχή. Μόνο που τότε, λόγω του χαμηλού κατά κεφαλήν εισοδήματος των γονέων και των κηδεμόνων, στην καλύτερη των περιπτώσεων η επιλογή για την καθιερωμένη βραδινή έξοδο θα γινόταν, αναλόγως του προορισμού, σε καμιά ψαροταβέρνα της Θάσου, σε κάποιο λαϊκό κέντρο στο Καραμπουρνάκι ή ακόμη και σε μια γνωστή Πλακιώτικη ταβέρνα με κιθάρες και επτανησιακή χορωδία.
Μια τέτοια βραδιά, συναντήθηκαν ένα Λύκειο Θηλέων κι ένα αντίστοιχο Αρρένων από δύο επαρχιακές πόλεις στον ΒΑΚΧΟ, μια κοσμική ταβέρνα της παλιάς Αθήνας που ήταν στολισμένη με τοιχογραφίες των κλασικών μπεκρήδων της εποχής και με το αγιόκλημα σκαρφαλωμένο στην ξύλινη περίφραξη του κήπου του παλιού αρχοντικού που την φιλοξενούσε.
Κουβέντα στην κουβέντα, ποτηράκι στο ποτηράκι, όχι μετά από πολύ ώρα ο Φώτης και η Μαριώ, βρέθηκαν ο ένας πλάι στον άλλον να τραγουδούν το ρεφρέν: «Έβαλε ο διαβολάκος την ουρά του πάλι…». Επειδή όμως η τεχνολογία εκείνης της εποχής δεν περιελάμβανε στο μενού της, ΜΜS, SMS, Facebook, Selfie και άλλες τέτοιες σημερινές επικοινωνιακές ευκολίες, συμφώνησαν στο τέλος της βραδιάς και πριν να αποχωριστούν,  να ανταλλάξουν διευθύνσεις και να αλληλογραφούν με την ελπίδα το ερχόμενο Φθινόπωρο να τους βρει παρέα σε κάποιο από τα πανεπιστήμια της χώρας και πάντως να μην χαθούνε, γιατί η μεταξύ τους συμπάθεια και έλξη ήταν αναμφισβήτητη.  
Ο Φώτης ήταν αυτός που αποφάσισε πρώτος να γράψει γράμμα. Ωστόσο, είχε την αφέλεια να συμβουλευτεί κάποιους από τους συμμαθητές του, που τον παρότρυναν σκοπίμως να αφήσει στην άκρη τις ευγένειες και να χρησιμοποιήσει στο γράμμα του φράσεις που ήταν βέβαιο πως θα ενοχλούσαν μια σοβαρή κοπέλα που σεβότανε τον εαυτό της. Έτσι ο φουκαράς ο Φώτης εξετέθη ανεπανόρθωτα. Μετά από δύο εβδομάδες έλαβε απάντηση στο γράμμα του, που δεν ήταν καθόλου κολακευτική. Στην πραγματικότητα η Μαριώ, του επέστρεψε το γράμμα που της είχε στείλει, κατακοκκινισμένο, με διορθωμένα τα ορθογραφικά και τα συντακτικά του λάθη και με ένα υστερόγραφο επίσης γραμμένο με κόκκινο στυλό που έλεγε: «Αγαπητέ μου. Το δείγμα γραφής σου, δεν είναι καθόλου καλό. Δεν φτάνει που είσαι αναιδής είσαι και αστοιχείωτος».
Αυτή την αστεία και διδακτική συνάμα ιστοριούλα, μου την είχε διηγηθεί κάποτε ο παθών. Το περίεργο είναι ότι μου την θύμισαν δυο διδακτικές μεν, ωστόσο τραγικές δηλώσεις που διάβασα προχθές σε μία ειδησεογραφική ιστοσελίδα. Η πρώτη αφορούσε στις θέσεις του τέως πρωθυπουργού αναφορικά με το Αιγαίο και την μεταναστευτική πολιτική της κυβερνήσεώς του, στα πλαίσια της καθιερωμένης συνεντεύξεως της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης.  Ο κος Πρωθυπουργός απαντώντας σε σχετική ερώτηση του εκπροσώπου του περιοδικού «Spiegel» υπογράμμισε «…Ποια σύνορα; Έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;»  
Η δεύτερη αναφερόταν στις απόψεις της πρώην υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής προς το «The Press Project» και αφορούσε στην στάση των κατοίκων των ακριτικών νησιών μας απέναντι στο μεταναστευτικό ρεύμα που τα κατακλύζει: «Τα νησιά, πλούτισαν από τους μετανάστες που έχουν χρήματα, μένουν σε ξενοδοχεία, ψωνίζουν από τα μαγαζιά, κάνουν απίστευτο τζίρο… Έχουν φτάσει στο σημείο μέχρι και να τους ζητούν λεφτά για να φορτίσουν τα κινητά τους… Το ελληνικό πνεύμα όλο και κάτι βρίσκει για να εκμεταλλευτεί την κατάσταση».
Και αναρωτιέται κανείς: Δεν γνωρίζει ο τέως πρωθυπουργός τη θέση της Τουρκίας όπως πρόσφατα αυτή εκφράστηκε από εκπρόσωπο του υπουργείου εξωτερικών της, ότι δηλαδή δεν υπάρχουν οριοθετημένα θαλάσσια σύνορα μεταξύ των δύο χωρών στο Αιγαίο; Δεν βρέθηκε κάποιος σύντροφός του να του εξηγήσει πως αυτό είναι ένα θέμα που έχει σαφώς καθορισθεί από την Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, το πρωτόκολλο των Αθηνών το 1926, την ιταλοτουρκική συμφωνία κλπ; Δεν αναγνωρίζει ο κύριος πρωθυπουργός, δεν σέβεται και δεν τιμά, το αίμα των παλικαριών που θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση και την υπεράσπιση κάθε μιας πιθαμής της ελληνικής γης και κάθε μιας χούφτας Αιγαιοπελαγίτικης θάλασσας; Έχει την ίδια με την υπουργό του, προσβλητική και απαξιωτική για τους νησιώτες μας και το «ελληνικό τους πνεύμα» άποψη;
Η κυρία πρώην υπουργός, αγνοεί πως λόγω της καταστάσεως στην Μυτιλήνη απέφυγαν να προσεγγίσουν το νησί έξι κρουαζιερόπλοια ως τώρα, με πέντε περίπου χιλιάδες τουρίστες και πολύτιμο για τους ακρίτες μας συνάλλαγμα; Πώς λόγω της κυβερνητικής αδυναμίας να οργανωθεί αποτελεσματικά η υποδοχή των προσφύγων, έχουν ακυρωθεί χιλιάδες κρατήσεις από τα τουριστικά γραφεία και τους τουριστικούς πράκτορες;  
«Αγαπητοί μου. Το δείγμα γραφής σας δεν είναι καθόλου καλό…»!
 
Υ.Γ.: Από σεβασμό προς τους θεσμούς δεν επαναλαμβάνω πλήρες το υστερόγραφο της 18χρονης κοπελίτσας που υπερασπίστηκε με αυτόν τον τρόπο, την αξιοπρέπειά της.