Οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι πλέον… πολιορκημένοι!
- Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΠΟΥΓΙΑ*
Ελεύθεροι επαγγελματίες. Όρος αδόκιμος πλέον. Η μόνη ελευθερία που τους απέμεινε είναι το… χρώμα του λουκέτου που θα βάλουν στην επιχείρηση τους!
Μετά το τέλος επιτηδεύματος (από 500 ευρώ και άνω), τη φορολόγηση του καθαρού εισοδήματος από το πρώτο ευρώ, την κατάργηση των φοροαπαλλαγών που μέχρι σήμερα οδηγούσαν σε μείωση του φόρου (ενοίκια, ιατρικά έξοδα, στεγαστικό δάνειο, δίδακτρα κλπ.), την επιβολή ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης στα εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ, την προκαταβολή φόρου για το επόμενο έτος από 75% και άνω, τη μη ίσχυση του μέτρου των αποδείξεων για τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις υπέρογκες ασφαλιστικές εισφορές, αυτό που ξεχειλίζει το ποτήρι είναι ότι σύμφωνα με τον σχεδιασμό της κυβέρνησης ετοιμάζεται ελάχιστη οικονομική εισφορά σε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες που θα κυμαίνεται στα 100 ευρώ μηνιαίως για να σταθεί στα πόδια του ο ΟΑΕΕ, ο οποίος βρίσκεται στο χείλος της χρεοκοπίας. Σαν μην έφθανε ο ΕΝΦΙΑ, αν είναι δυνατόν, δρομολογείται ακόμη ένα χαράτσι, για να αποτελειώσουν και όσους απέμειναν.
Πριν περίπου δύο αιώνες οι πολιορκημένοι στρατιώτες και άμαχοι του Μεσολογγίου συνειδητοποιώντας ότι οι δυνατότητες συνέχισης της άμυνας απέναντι στα τουρκικά και αιγυπτιακά στρατεύματα είχαν χαθεί, πραγματοποίησαν ηρωική έξοδο. Δεν διαφέρει δυστυχώς και πολύ η πραγματικότητα σήμερα. Οι εναπομείναντες ελεύθεροι επαγγελματίες πραγματοποιούν μαζικά έξοδο των επιχειρήσεων από την «εχθρική» απέναντί τους Ελλάδα, σε φιλικότερα εδάφη στα Βαλκάνια, αλλά και σε άλλες χώρες όπου οι φορολογικοί συντελεστές είναι χαμηλότεροι και τα κίνητρα που δίνονται για να επενδύσει κάποιος περισσότερα.
Κάπως έτσι δημιουργούνται στις χώρες αυτές οικονομική ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας τη στιγμή που οι ουρές ανεργίας στη χώρα μας έξω από τον ΟΑΕΔ μεγενθύνονται απειλητικά και τα έσοδα του κράτους από το ΦΠΑ των επιχειρήσεων μειώνονται δραματικά. Με το διαβατήριο στο ένα χέρι και με μια «μαύρη πέτρα» στο άλλο πετώντας την πίσω, επιβιβάζεται στο αεροπλάνο το επιστημονικό αλλά και εξειδικευμένο προσωπικό της χώρας με προορισμό κράτη που έχουν τις υποδομές να το απορροφήσουν, να αξιοποιήσουν τις ικανότητες, τα πτυχία, τις ειδικές δεξιότητες με μισθούς και κοινωνικές παροχές που σέβονται τον πολίτη.
Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός που ύμνησε τον αγώνα των πολιορκημένων έγραψε:
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει,
λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε, στα μάτια η μάνα μνέει,
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει:
«Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω ’γω στο χέρι;
Οπού συ μου ’γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει».
Οι ομοιότητες στους στίχους του εθνικού μας ποιητή με την Ελλάδα του σήμερα είναι σοκαριστικά πολλές: Η ταφική σιωπή στις οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές, η πείνα, η απόγνωση, «ο αφοπλισμός» των νέων που είναι το παραγωγικότερο κομμάτι της κοινωνίας καταδεικνύουν την μετατροπή των ελεύθερων επαγγελματιών σε πολιορκημένους επαγγελματίες.
Η πτώση του Μεσολογγίου οδήγησε σε διάλυση της τρίτης εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου του 1826 και στην παραίτηση της κυβέρνησης Κουντουριώτη. Στο εξωτερικό αναθέρμανε το φιλελληνικό κίνημα και επιτάχυνε τις διαδικασίες για επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για την τελική λύση του ελληνικού ζητήματος.
Αν εμπιστευτούμε όσους ισχυρίζονται ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, ας ευχηθούμε σήμερα μια αντίστοιχη επίτευξη συμφωνίας των μεγάλων δυνάμεων για την τελική λύση του ελληνικού ζητήματος της απομείωσης του χρέους και αντί για την αιματηρή έξοδο του Μεσολογγίου, μια «έξοδο στις αγορές», ευνοϊκότερη φορολογία και κίνητρα για τους εγχώριους και ξένους επενδυτές και αντιμετώπιση του ελεύθερου επαγγελματία ως ισότιμου και όχι ως προνομιούχου πολίτη.
Ο Αυστριακός γκουρού του management Peter Drucker έλεγε: «Το πρώτο βήμα σε μια αναπτυξιακή πολιτική δεν είναι να αποφασίσεις πώς και προς τα πού θα αναπτυχθείς. Είναι να αποφασίσεις τι θα εγκαταλείψεις. Για να αναπτυχθεί μια επιχείρηση πρέπει να έχει μια πολιτική απαλλαγής από τα υπερμεγέθη, τα απόλυτα και τα αντιπαραγωγικά».
* Ο Πέτρος Ι. Μπούγιας είναι Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός (Α.Π.Θ), Εμπειρογνώμονας στον τομέα «Περιβάλλον και Φυσικοί Πόροι» στο πολιτικό κίνημα Ποτάμι.
