Προς τον Υπουργό Παιδείας...

Κύριε Υπουργέ,
Δημόσια υποστηρίξατε ότι η Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 εντάσσεται στην κατηγορία της «εθνοκάθαρσης» και όχι της «γενοκτονίας». Μ’ αυτή τη δήλωση και με την ιδιότητα του Υπουργού, θεωρώ ότι έχετε ολισθήσει σε σοβαρό πολιτικό λάθος, το οποίο προκαλεί την πολιτική συνείδηση των πολιτών και αποκαλύπτει άποψη «κατ’ εντολή». Δυσκολεύεστε να διακρίνετε την ευθύνη του πολιτικού από τον λόγο του πολίτη.
Βεβαίως ο διάλογος και η ελεύθερη έκφραση γνώμης είναι το οξυγόνο της αλήθειας. Το δικαίωμα αυτό είναι απαραβίαστο και συνδέεται άμεσα με την αρχή που λέει ότι τα γεγονότα είναι ιερά, ενώ η γνώμη είναι ελεύθερη.
Αλλά, όταν πρόκειται για ζητήματα με κοινωνικό ενδιαφέρον ή με περιεχόμενο εθνικής σημασίας, τότε ο πολιτικός παύει να έχει στο δημόσιο βήμα προσωπική άποψη. Είναι μέλος της Κυβέρνησης και εκφράζει την ελληνική πολιτεία. Εάν αισθάνεται την ανάγκη να δημοσιοποιεί προσωπικές εκτιμήσεις, δεν έχει παρά να απεκδυθεί τον υπουργικό του ρόλο και να εκφραστεί όπως νομίζει.
Εσείς δείχνετε πως ο ιδιώτης και ο πολιτικός προσομοιάζουν και συνεχώς ομιλείτε σαν να είστε εκπρόσωπος του εαυτού σας. Γιατί μου είναι αδιανόητο ένας Υπουργός, και μάλιστα Παιδείας, να προσεγγίζει την ιστορία μας με όρους οπαδού Κόμματος, θρησκείας ή δόγματος. Και οπωσδήποτε θα ήταν τουλάχιστον παραλογισμός να ταυτίζετε την ιστορία με την ιδεολογία σας στο βωμό κάποιας διατεταγμένης αποστολής.
Επίσης, είπατε ότι εκφράζετε για την Γενοκτονία των Ποντίων άποψη επιστημονική! Νομίζω ότι μια επιστημονική πρόταση παρουσιάζεται σε ένα περιβάλλον πανεπιστημιακών και όχι από ένα κανάλι που απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, είτε διαθέτουν είτε όχι γνώση επιστημονική. Και κάτι ακόμη: Το βιογραφικό σας δείχνει ότι δεν έχετε απολύτως καμία σχέση με την ιστορική έρευνα, εκτός κι αν σας ήρθε «φώτιση» από το υπουργικό αξίωμα. Γι’ αυτό και αβίαστα η προσέγγισις της πρακτικής σας δείχνει ότι οι προσωπικές πολιτικές αντιλήψεις και οι αξιολογικές προτιμήσεις σας απομακρύνουν από την ιστορική αλήθεια.

Κύριε Υπουργέ,
Αν πραγματικά δεν γνωρίζετε τι σημαίνει «γενοκτονία» και τι «εθνοκάθαρση» σας παραθέτω τον ορισμό του κ. Μπαμπινιώτη:
Γενοκτονία: η προσχεδιασμένη, συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους. Τούτο έπραξαν οι Τούρκοι σε βάρος των Αρμενίων, όπως και οι Ναζί σε βάρος των Εβραίων.
Εθνοκάθαρση: Η μαζική εκδίωξη των μελών μιας εθνότητας από μία περιοχή με σκοπό την εξασφάλιση πληθυσμιακής ομοιογένειας για γεωπολιτικούς σκοπούς. Αυτό το φαινόμενο διαδραματίστηκε ύστερα από την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.
Αν στο ζήτημα των Ποντίων έχουμε «γενοκτονία. αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι Νεότουρκοι του Κεμάλ άρχισαν τις σφαγές των Ελλήνων από το 1909 στη Μακεδονία. Ο σκοπός των Τούρκων ήταν από την αρχή του κινήματος να εξοντώσουν ολοκληρωτικά τους Έλληνες, ακόμα και όσους είχαν πρωτοστατήσει στο Κίνημα εναντίον του Αbdul Hamid. Στην περιοχή της Σμύρνης από το 1911 οι ραγιάδες οδηγούνταν βιαίως σε τάγματα εργασίας για να σκάβουν χαρακώματα και πέθαναν από την πείνα και τις κακουχίες. Το σύνθημα του Κεμάλ ήταν: «Η Τουρκία στους Τούρκους»!
Οπωσδήποτε δεν έχετε τον χρόνο να μελετήσετε την ιστορία του μικρασιατικού πολέμου, αλλά οφείλετε και ως Υπουργός Παιδείας να ενημερωθείτε σε βασικές του πλευρές. Προσωπικά σας προτείνω να διαβάσετε το βιβλίο «Η μάστιγα της Ασίας» του George Horton, Γενικού Προξένου ΗΠΑ για τριάντα χρόνια στην Εγγύς Ανατολή και αυτόπτη μάρτυρα στην καταστροφή της Σμύρνης. Σε κάποιο σημείο της διήγησης γράφει: «Τα υψηλά ιδανικά αξίζουν πολύ περισσότερο από το πετρέλαιο και τους σιδηροδρόμους. Οι Τούρκοι δεν πρέπει να γίνουν δεκτοί στην κοινωνία των εντίμων εθνών ώσπου να επιδείξουν ειλικρινή μετάνοια για τα εγκλήματά τους».
Και τι πετύχατε με την ιστορική σας επιπολαιότητα; Δίνετε τροφή σε εθνικιστικές εξάρσεις και δημιουργείτε αμφιβολίες για το ιστορικό μας παρελθόν στους μη μετέχοντες της ιστορίας.
Ελπίζω η Κυβέρνηση να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια και να ακολουθεί χωρίς αστερίσκους του πνεύμα του Ν. 2193 του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όπως η αλήθεια και τα εθνικά μας συμφέροντα απαιτούν.