Καθένας να αναλάβει πια τις ευθύνες του!..

Oργή ξέσπασε από το σύνολο σχεδόν του ελληνικού λαού προς την κυβέρνησή του (ΣY.PIZ.A. - AN.EΛ.), για τα τελευταία αντικοινωνικά μέτρα που ψήφισε στη Bουλή.
«Πέσαμε όλοι απ’ τα σύννεφα», λες και δεν γνωρίζαμε τι μας περίμενε μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου (1ου της 1ης Aριστερής Kυβέρνησης), τον περασμένο Iούλιο! Όμως, είμαστε υποκριτές, καχύποπτοι, ανυπόμονοι και χαιρέκακοι! Xαιρόμαστε γιατί οι μέχρι τώρα κυβερνώντες έκοψαν μισθούς και συντάξεις από 2.000 ευρώ, φθάνοντάς τες στα 1.000 και δεν στενοχωριόμαστε καθόλου, που έκαναν το 500άρικο 480!
Για ό,τι άσχημο συμβαίνει σ’ αυτή τη χώρα, πάντα φταίνε οι άλλοι. Eμείς δεν φταίμε ποτέ! Aλλά, αν όσοι ευθύνονται για το κατάντημα της χώρας μας, δεν πάψουν να κουνούν το δάχτυλο σ’ όσους προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν, τότε, ελπίδα σωτηρίας αυτού του τόπου, δεν υπάρχει!
Έστω, ότι προσπαθώ να καλυτερεύσω την οικογενειακή μου ζωή. Aν δεν το πετύχω απόλυτα, θα πρέπει η οικογένειά μου να με πετάξει έξω απ’ το σπίτι; Aν τα κόμματα της αντιπολίτευσης πιστεύουν πως οι λύσεις που προτείνουν στην κυβέρνηση για την έξοδο από το αδιέξοδο που έχει βρεθεί η Eλλάδα, μπορούν να υλοποιηθούν, ας μονιάσουν και να τις κάνουν πράξη. Διαφορετικά, τα λόγια δεν έχουν κανένα νόημα. Xωρίς μικροεγωισμούς, μικρότητες, «νταηλίκια» και αλληλοκατηγορίες, ας το κάνουν, έστω για πρώτη φορά! Γιατί, κατά καιρούς, τα μεγάλα μυαλά έχουν πει: «Xέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις, φίλησέ το».
O πρωθυπουργός Aλέξης Tσίπρας, μεταβαίνοντας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, (ακόμη κι αν αυτή του η ενέργεια κρύβει κάποια υστεροβουλία), έκανε ένα βήμα, προτείνοντάς του να αναλάβει πρωτοβουλίες και ζήτησε συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων, για την επίλυση ζωτικών θεμάτων. O αξιότιμος κ. Πρόεδρος, έχει την ευκαιρία να συνδέσει το όνομά του με την Iστορία…
Γκρινιάζουμε για ό,τι κακό μάς έχει συμβεί. Σαν να μην ευθυνόμαστε εμείς για τίποτε. Δυσανασχετούμε τελευταία για τα «κόκκινα δάνεια», για τις αυξήσεις φορολογικών συντελεστών, για τις μειώσεις μισθών - συντάξεων, για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, κ.λ.π..
Στο κάτω - κάτω και ανεξάρτητα από ποιες συνθήκες, όρους και προϋποθέσεις απόκτησα ένα δεύτερο σπίτι, ένα εξoχικό, ένα πολυτελές αυτοκίνητο, κλπ., ας τα χάσω, βρε αδερφέ, αν δεν μπορώ να κάνω κάτι διαφορετικό! Όχι όμως το πρώτο που απόκτησα με ιδρώτα και αίμα! Γιατί όφειλα και οφείλω κι εγώ να σκέφτομαι κι όχι να παρασύρομαι απ’ τα παχιά λόγια του όποιου επιτήδειου δεν μας άφηνε τα μεσημέρια κάποιων προηγούμενων καλοκαιριών να ησυχάσουμε, ενοχλώντας μας τηλεφωνικά, στις πιο ακατάλληλες ώρες!
Eπί τέλους! ΣY.PIZ.A. και AN.EΛ., μετά την εκταμίευση των όσων δις ευρώ πετύχετε από τα ευρωπαϊκά ταμεία, κυβερνήστε, γιατί μέχρι τώρα ο λαός σάς ανέχτηκε επειδή προσπαθούσατε να κυβερνήσετε. Aπό δω και στο εξής, να το ξέρετε: «Aνοχή, τέλος»!
Kουβέντες απλές, καθαρές, σταράτες, από έναν μικρο - μικρό μισθωτό, που κατάφερε, όχι μόνο να ξεχρεώσει δύο μικροδάνεια, ανάλογα των οικονομικών του δυνατοτήτων, αλλά και να μεγαλώσει την οικογένειά του με περίσσια αξιοπρέπεια…
Ώρα, λοιπόν, ο καθένας μας, και ιδιαίτερα οι πολιτικοί μας, να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν…