Το «φάντασμα» της Καραβατιάς...

Τα χρόνια περνούσαν στα παλιά Γιάννινα και όπως και σ' άλλες πόλεις έτσι και σ' αυτά επεκτάθηκε η ασφάλιση του Ι.Κ.Α. σε πολλούς κατοίκους της πόλης μας, που άρχισε τότε να μεγαλώνει απότομα.
Εκείνη την περίοδο είχε ασφαλιστεί στο Ι.Κ.Α. και η μακαρίτισσα η μάνα μου, πληρώνοντας τις σχετικές κρατήσεις για την ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψή της.
Έτσι, ένα πρωί φεύγοντας από το σπίτι μας για το γραφείο μου στο πρώην Δημοτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, μου είπε ότι πρέπει να τη δει γιατρός, γιατί νομίζει ότι έχει πίεση.
Εγώ της απάντησα, ότι εφόσον πληρώνουμε στο Ι.Κ.Α., ας πάει και μια φορά σε παθολόγο γιατρό στα ιατρεία του από το να πάει στον οικογενειακό γιατρό, που ακόμα είχαμε ή να έρθει στο παραπάνω Νοσοκομείο.
Το μεσημέρι που γύρισα στο σπίτι τη ρώτησα αν πήγε στο γιατρό του Ι.Κ.Α. για την πίεσή της και μου απάντησε καταφατικά, όταν όμως τη ρώτησα τι πίεση είχε με κοίταξε χωρίς ν' απαντήσει και διαπίστωσα ότι σκέπτονταν.
Στην επιμονή μου για το δεύτερο ερώτημα μού απάντησε:
— Πιρίμινι να σ' πω, δεν ξέρου τι πίεση έχου γιατί ου γιατρός κι ιγώ ξεχαστήκαμαν κουβεντιάζοντας για την Καραβατιά (συνοικία των Ιωαννίνων) και ιδιαίτερα για του «φάντασμά» της και δεν μου μέτρησι την πίεση.
Στο δικαιολογημένο ξάφνιασμά μου συνέχισε:
— Μπαίνουντας στου ιατρείου του Ι.ΚΑ είδα του φίλου μας γιατρό απ' την Καραβατιά, χάρηκι που μ' είδι, όπους κι ιγώ κι αρχινήκαμαν να κουβιντιάζουμι γι' αυτή και για τη Μαριώ, που είχι σχέση μι του «φάντασμα» τ'ς Καραβατιάς που έριχνι πέτρις στα κιραμίδια κι στα τσίγκια των σπιτιών σκόρπιζι του φόβου στ'ς μαχαλιώτις.
Ζητώντας εξηγήσεις για το φάντασμα και την κυρά Μαριώ, που τόσο τους απασχόλησε, ώστε ξέχασαν την πίεση, μου είπε:
— Η Μαριώ ήταν μια «καλουν'κουκυρά» τ'ς Καραβατιάς, που όταν έπιφτι η νύχτα έριχνι πέτρις στ'ς σκιπές των σπιτιών τ'ς γειτουνιάς κι του προυί έλιγι ότι βγαίν' φάντασμα, που πιτάει πέτρις σ' αυτές, όπους κι στ' δ'κή τ'ς κι καλό είνι να μη βγαίνουν όξου να δουν τι συμβαίν', γιατί θα τ'ς πάρ' τ' λαλιά.
Στην απορία μου γιατί το έκανε αυτό η μάνα μου είπε:
Ρίχνοντας τ'ς πέτρις τ' νύχτα στ'ς σκιπές των σπιτιών τ'ς γειτουνιάς είχαν όλ' την εντύπουσ' ότι υπάρχει φάντασμα στην Καραβατιά κι κανένας δεν κόταγι να βγει τ' νύχτα όξου, έτσι η Μαριώ έμπαζι ανινόχλητα στου σπίτι τ'ς κάθε είδους επισκέπτη, χωρίς να την παίρνει χαμπάρ' κανένας.