Μια επιλογή στην Παιδεία που δεν αποτέλεσε έκπληξη!

Ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, στο  πλαίσιο του εθνικού διαλόγου για την παιδεία,  ανακοίνωσε  ότι διόρισε ως επικεφαλής της αναθεώρησης του προγράμματος και των σχολικών βιβλίων, τον καθηγητή Νεότερης Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνη Λιάκο. Η ενέργεια αυτή του κ. Φίλη, αρνητή, ως γνωστόν, της γενοκτονίας των Ποντίων, δεν αποτέλεσε έκπληξη. Ο Αντ. Λιάκος είναι γνωστός από δημοσιεύματά του τα οποία δονούνται από παράλληλες απόψεις για  τα εθνικά και ιδεολογικά θέματα με τον κ. Υπουργό. Στα δημοσιευμένα συγγράμματά του από το 1985 («Η Ιταλική Ενοποίηση και η Μεγάλη Ιδέα») μέχρι το τελευταίο του 2014 («Η επιστροφή της κοκκινοσκουφίτσας») και ιδιαίτερα το «Αποκάλυψη, ουτοπία και ιστορία» του 2011 και το «Πώς το παρελθόν γίνεται ιστορία» του 2007, καλλιεργεί την ιδέα ότι η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη από λαϊκότροπους μουτζαχεντίν και εθνικοθρησκευτικές προλήψεις.
Προσέτι, θεωρεί στα έργα του ως «μεγαλόστομες πατριωτικές ανοησίες» το χορό του Ζαλόγγου και το «κρυφό σχολειό». Ακόμα ο κ. καθηγητής διαγράφει μέχρι εξαφάνισης τις λέξεις «συντριβή» και «απόκρουση» των Ιταλών στην Αλβανία, έστω και της «άμυνας», ενώ προτρέπει να ομιλούν για «απομάκρυνση», ώστε να αναγκάσει τον Κώστα Ζουράρι να διερωτηθεί ειρωνικά «με τι τους απομάκρυναν τους Ιταλούς  στη Βόρειο Ήπειρο, με  εντομοαπωθητικά  άραγε;».

Μακεδονικός αγώνας και Τζιχαντιστές
Την κορυφαία έκφραση των ιδεολογικών προσανατολισμών του ο κ. Λιάκος την παρουσιάζει στην  κριτική του για το έργο της Π. Δέλτα «Τα μυστικά του Βάλτου». Διάβασα σε σχόλιο του συνεργάτη του «Πρ. Λόγου» (2-12-15) Γ. Γιαννάκη ότι καταφέρεται προς τον Σπυρομήλιο. Αναζήτησα το σχετικό απόσπασμα  από  συνέντευξή του και το μεταφέρω αυτούσιο:
«Με φρίκη τα Διεθνή Μ.Μ.Ε. αναφέρονται στις ομαδικές εκτελέσεις αιχμαλώτων από φανατικούς  εξτρεμιστές του Ισλάμ. Ακόμα μεγαλύτερη φρίκη όταν πρόκειται για αμάχους. Μια παρόμοια ιστορία είναι η ακόλουθη: Μια ομάδα ενόπλων συναντά στο δάσος καμιά εικοσαριά άοπλους υλοτόμους, τους συλλαμβάνει, τους δένει πισθάγκωνα τους παίρνει μαζί  της και όταν φτάνει στο ποτάμι, τους ρίχνει στο  νερό. Λίγο αργότερα δεκάδες πτώματα ξεβράζονται στις όχθες του. Την  ιστορία αυτή τη γνώριζε η Πηνελόπη Δέλτα από τον Σπύρο Σπυρομήλιο που συμμετείχε στον Μακεδονικό αγώνα ως καπετάν Μπούας. Το ποτάμι είναι ο Αλιάκμονας. Ο Σπυρομήλιος δεν δικάστηκε για εγκλήματα κατά αμάχων, προβιβάστηκε σε στρατηγό χωροφυλακής και θεωρείται ήρωας του Βορειοηπειρωτικού Αγώνα»!
Αντικειμενικοί κριτικοί για τις παραπάνω απόψεις του κ. Λιάκου τονίζουν ότι είναι αυθαίρετες και μιλούν για εντελώς ανόμοιες συνθήκες, χοντροκομμένη παρομοίωση των σφαγών  που γίνονται σε Συρία και Ιράκ με αυτές που υποτίθεται ότι έγιναν στην υπόδουλη Μακεδονία την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα.
Η ταύτιση του Μακεδονομάχου ήρωα με τους φανατικούς εξτρεμιστές του Ισλάμ, όπως ισχυρίζεται ο κ. καθηγητής, κάτι δηλαδή σαν τζιχαντιστή, εξοργίζει και τον πιο καλοπροαίρετο αναγνώστη.

Ρεπούση, Λιάκος και Υπουργός
Ο Αντώνης Λιάκος είναι μέντορας της άλλοτε βουλευτού καθηγήτριας κ. Μαρίας Ρεπούση και άσκησε με έξαψη το ρόλου διαπρύσιου υποστηρικτή του βιβλίου της Στ’ Δημοτικού, το οποίο χαρακτηρίζεται από φλεγματική και επιλεκτική απουσία των ολοκαυτωμάτων στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο, των  μαζικών  εκτελέσεων πατριωτών από τα στρατεύματα κατοχής σε πολλά μέρη της πατρίδας μας και τον περιβόητο «συνωστισμό» των Μικρασιατών στην παραλία της Σμύρνης. Παρά ταύτα, το βιβλίο αυτό η τότε υπουργός κ. Γιαννάκου αντί να το  καταργήσει, το παρέπεμψε στην Ακαδημία Αθηνών για γνωμοδότηση, που το έκρινε «ως ανιστόρητο»!  
Μετά τη γνωμοδότηση της Ακαδημίας Αθηνών ο κ. Λιάκος  με δημοσιεύματά  του χαρακτήρισε όλους όσους είχαν εκφραστεί απαξιωτικά ή είχαν εκφράσει αντιρρήσεις για το βιβλίο  ως «απλώς νοικοκυρές», «αγράμματους», «φαιοχίτωνες», «ακροδεξιούς» κ.λ.π. Επιμένει ότι πρέπει  όλοι και κυρίως τα παιδιά να αποκτούν μια πιο πραγματική διάσταση της ιστορίας. Καμιά εθνική ταυτότητα δεν τραυματίζεται αν μάθουν ότι δεν υπήρχε κρυφό σχολειό, ούτε χορός του Ζαλόγγου, γιατί αυτές είναι μεγαλόστομες πατριωτικές ανοησίες.
Αυτός ο καθηγητής, ο κ. Λιάκος, χαρακτηρίζει τη γενοκτονία των Ποντίων πυροτέχνημα που αναδύθηκε μαζί με το Μακεδονικό στο πλαίσιο της αναζωπύρωσης του εθνικισμού. Είχε ζητήσει να μη  χρησιμοποιείται ο όρος Μικρασιατική καταστροφή και ο όρος «τουρκοκρατία», αλλά πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία, σχεδόν υπονοώντας ότι οι υπόδουλοι λαοί περνούσαν… ζάχαρη!
Αυτόν τον καθηγητή, κ. Αντώνη Λιάκο, ο αξιότιμος υπουργός Εθνικής Παιδείας Ν. Φίλης τον διόρισε  πρόεδρο της Επιτροπής αναθεώρησης του προγράμματος και των σχολικών βιβλίων εν γνώσει και των δύο  ότι το άρθρο 16 του Συντάγματος παρ. 2, θέτει ως  σκοπό της παιδείας «την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης». Ο συγκεκριμένος όρος εκλαμβάνεται πιθανόν από τους δύο ανωτέρω  ταγούς της Παιδείας μας ως μία λεπτομέρεια μέσα στην ευπάθεια της ιστορικής κουλτούρας.