Ανάβουν τα αίματα…

Τώρα που ήρθε το τέλος της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, μπήκε στην… κανονικότητα και η ελληνική ύπαιθρος! Καταργήθηκαν τα «πράσινα», «μπλε» και «κόκκινα» καφενεία (καιρός ήταν…) και οι χωρικοί… μονιασμένοι, λένε από κοινού τον πόνο τους!

- Θυμούνται παλιές ιστορίες… Πως σήκωναν όλοι τους, επί 40 χρόνια, τις κομματικές σημαίες, με πάθος και περηφάνεια! Πολλές φορές, εις βάρος της αγροτικής δουλειάς, αλλά ποιος… υπολόγιζε τη δουλειά, αφού είχε γίνει κανόνας η «ελλάσσονα προσπάθεια» και το βλέμμα ήταν στραμμένο στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις!
- Το μίσος όμως μεγάλο, ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα… προεκλογικά. Στην πάνω πλατεία, μιλούσε ο αρχηγός των πρασίνων, στην κάτω ο αρχηγός των μπλε!
- Και όταν τελείωναν οι ομιλίες… των ΘΑ και συναντιόντουσαν στην επιστροφή για το χωριό, ήταν αγριεμένοι και τα ροζιασμένα χέρια τους, έτοιμα να… σημαδέψουν με τα σημαιόξυλα, τα κεφάλια των πολιτικών τους αντιπάλων!
- Νόμιζαν, πως είχαν τόσα πολλά να χωρίσουν, στην πραγματικότητα είχαν μόνο κοινά προβλήματα και μία… κοινή φτώχεια (μυαλού και τσέπης!).
- Σήμερα, βέβαια, τα πράγματα έχουν ηρεμήσει, σχετικά… Τα πολλά προβλήματα, που τους «φόρτωσαν», τα Μνημόνια, δεν τους αφήνουν περιθώρια για αντεγκλίσεις!
- Τώρα… μαζί βρίζουν, την εκάστοτε κυβέρνηση, καθώς «ξεθώριασαν» και οι διαχωριστικές γραμμές των κομμάτων, σε σημείο, που δεν ξέρει… η Δεξιά, τι ποιεί η Αριστερά!
- Οι απανωτοί φόροι… τους μόνιασαν και πολεμούν μαζί, τον κοινό εχθρό της ακρίβειας! (2,5 ευρώ ο καφές στον καφενέ! Ούτε στο Κολωνάκι… Μερικοί γέροντες… φέρνουν τον καφέ από το σπίτι τους και τον πίνουν… στα πεζούλια της πλατείας του χωριού! Έξυπνη λύση… και οικονομική!).
- Και εκεί που φαίνεται, πως η κατάσταση στην ύπαιθρο αποκτά ηρεμία, ανάβουν… τα αίματα, μεταξύ των σοφών – γερόντων, για το ποιοι πολιτικοί είναι πιο πλούσιοι, οι Δεξιοί ή οι Αριστεροί! (Για τους εαυτούς τους, δεν το συζητούν, την ξέρουν την κατάσταση…).
- Ο δεξιός υπέργηρος, με πάθος υπερασπίζεται, πως ο δικός του υπουργός… έφαγε τα λιγότερα και έκανε και κάποια έργα… Να! Η πέτρινη βρύση στην πλατεία… δικό του έργο είναι! Και… «χτυπάει» ανελέητα, τον αριστερό συγχωριανό του, γιατί ο… δικός του βουλευτής πλούτισε απότομα! (Πότε πρόλαβε κιόλας!) Βουλευτής χωρίς γραβάτα, δεν σημαίνει πως δεν είναι… «ματσωμένος»!
- Ο αριστερός γεράκος όμως… δεν μασάει και αντεπιτίθεται, λέγοντας: «Αυτά τα λέει… η επάρατη Δεξιά, οι δικοί μας πολιτικοί είναι όλοι πάμφτωχοι! Γίνεται κανείς πλούσιος, μέσα σε 1 χρόνο; Οι δικοί σας είχαν 40 χρόνια στην εξουσία και γι’ αυτό εξασφάλισαν και… τα τρισέγγονά τους! Εμάς, οι αριστεροί πολιτικοί, πρέπει να κάνουν υπομονή άλλα… 39 χρόνια, για να έχουν τον ίδιο χρόνο εξουσίας, με τους δικούς σας!».
- Και ο δεξιός, πάντα ετοιμόλογος, τον… κάρφωσε, λέγοντας: «Και τότε θα φανεί επί της ουσίας, το… μέγεθος της αριστερής περιουσίας!». Ψέμματα;

* Ο κ. Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.