Τα είδε…όλα!

Η κυρά – Φρόσω, μια γυναίκα που πλησιάζει… τα 100, λογικό είναι να κουβαλάει μαζί της, το μεγαλύτερο κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας! Σε ηλικία 3 χρονών, ήρθε από τη Σμύρνη, το 1922. (Τότε που υπήρχε… ο «συνωστισμός» από τους Τούρκους!).
Την έφεραν τη μικρή Φρόσω οι γονείς της, μαζί με τα άλλα πέντε αδέρφια της, όλα αγόρια.
Κουβαλώντας μαζί τους, μνήμες και πολιτισμό, ήρθαν εδώ, δούλεψαν σκληρά και «δημιουργήθηκαν»!
Στη διαδρομή των χρόνων, είδαν στα μάτια τους, η Φρόσω και τα αδέρφια της, ολόκληρη την Ελληνική ιστορία… Έζησαν

πολέμους, πείνα, κατοχή, δικτατορίες, αλλά τα κατάφεραν στη ζωή, φτωχικά αλλά τίμια!
Παντρεύτηκαν όλοι τους, δημιούργησαν οικογένειες πολυμελείς, αργότερα πάντρεψαν τα παιδιά τους και αυτά, τα δικά τους παιδιά.
Σήμερα, η κυρά – Φρόσω, πάνω απ’ τα 95 της (γερή κράση…), έχει πολλά εγγόνια και δισέγγονα!
Η Φρόσω, μια γυναίκα, που δεν την φόβιζε η δουλειά, ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα εργατικότητας στην ύπαιθρο, αλλά είχε και τον εγωϊσμό, τα παιδιά της να παίρνουν τις καλύτερες νύφες στο χωριό! Κι αυτή είχε πάντα, τον τελευταίο λόγο… Το κάθε προξενειό, περνούσε από το δικό της έλεγχο!
Καλοπάντρεψε όλα τα παιδιά της, έξι τον αριθμό, κάνοντας παραδοσιακούς γάμους στην εκκλησία, με γλέντια τρικούβερτα!
Το ίδιο έκανε και στα περισσότερα εγγόνια της. Μόνο, το τελευταίο της… ξέφυγε και παντρεύτηκε την καλή του στο Δημαρχείο! Είχε… επικαλεσθεί ο εγγονός, την οικονομική κρίση, αλλά και δεν μπορούσε να πάει στην εκκλησία, γιατί η νύφη ήταν με… την κοιλιά στο στόμα! (8 μηνών έγκυος!).
Το «κατάπιε» η κυρά – Φρόσω, που είχε γνώμη και άποψη για όλα, στα 95 της!
Και έφτασαν στις μέρες μας, με τον ερχομό του νέου χρόνου, να παντρευτεί και ο δισέγγονός της, Λάκης…
Ήθελε η γιαγιά – Φρόσω, για το πρώτο δισέγγονό της γάμο τρανό, με γλέντια και κλαρίνα, παρ’ ότι ο άντρας της πέθανε, κι ακόμη δεν πέρασαν έξι μήνες!
Όμως, ο δισέγγονός της Λάκης, που την… αγαπάει, γιατί μαζί «τρώνε» τη σύνταξή της, της ανακοίνωσε, πως για να μην… την ταλαιπωρήσει, θα κάνει γάμο λιτό!
Όχι βέβαια στην εκκλησία, ούτε καν στο Δημαρχείο, που πέφτει και λίγο μακριά, αλλά δίπλα… στον Συμβολαιογράφο! Εκεί θα υπογράψει το Σύμφωνο Συμβίωσης!
Η γριά – Φρόσω, δεν καταλάβαινε και πολλά πράγματα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, «στολίστηκε» για το γάμο του δισέγγονού της, του αγαπημένου της Λάκη…
Μαζεύτηκαν λοιπόν στον συμβολαιογράφο συγγενείς και φίλοι. Στην  πρώτη σειρά, σε αναπαυτική καρέκλα, η γιαγιά – Φρόσω.
Σε λίγο εμφανίστηκε ο Λάκης και δίπλα του, αγκαζέ, ένας… μεσήλικας, μουστακαλής με λίγη φαλάκρα!
-Αυτός θα είναι ο κουμπάρος; ρώτησε το Λάκη η γριά…
-Όχι, αυτός είναι… ο γαμπρός, της απάντησε ο Λάκης!
Και η γριά, δεν σηκώθηκε ποτέ απ’ την καρέκλα της! Εκεί άφησε την τελευταία της πνοή και δικαιολογημένα…
Και έτσι, την ίδια μέρα, είχαμε… ένα γάμο και μια κηδεία!
Αλλά η γριά – Φρόσω, «έφυγε»… ευχαριστημένη! Τα είδε… όλα, στη ζωή της!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγώγης.