Είναι δικαίωμα η ομοφυλοφιλία;

Ο Πρωθυπουργός της χώρας Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη βουλή, κατά την ψήφιση του Νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών, είπε εν θριάμβω: «Απόψε η Ελλάδα ολοκληρώνει τα Ανθρώπινα δικαιώματα». Θα τρέμουν τα κόκκαλα των Ελλήνων αγωνιστών, που προσέφεραν ιδέες, αγώνες και τη ζωή τους για να διεκδικήσουν και να καθιερώσουν τα ατομικά δικαιώματα, που αποτελούν σήμερα το νομικό μας πολιτισμό.
Η Ευρώπη ζει, στον αριστερισμό των ατομικών δικαιωμάτων. Κατάκτηση της δημοκρατίας και του νομικού πολιτισμού της. Ένα Σύνταγμα, είναι δημοκρατικό και προοδευτικό, όταν τα αναγνωρίζει και τα προστατεύει. Μια δημοκρατία, άξια του ονόματος της, είναι εκείνη που τα εξασφαλίζει και τα παραχωρεί σε όλους τους πολίτες. Η έννοια του δικαιώματος είναι αξονική, κομβική σε όλους τους κλάδους δικαίου.
Διαμορφώνεται και διαπλάθεται πρώτα στο Αστικό δίκαιο και κατόπιν στο δημόσιο δίκαιο (Συνταγματικό, διοικητικό), που αυτονομείται σε ιδιαίτερους κλάδους, κατά το 18ο αιώνα. Αυτή η έννοια του δικαιώματος που πιπιλίζεται κάθε μέρα με ηθικό και αγωνιστικό πάθος και συναισθηματική και κοινωνική έξαρση, ορίζεται από την έννομη τάξη και εξοπλίζεται σε περίπτωση παραβάσεως της.
Από το λαμπρό πολιτισμό των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, παραμερίζοντας το θάμπωμα, πρέπει να πλησιάσουμε τον πυρήνα και το θεμέλιό του, να το ορίσουμε, ώστε με σαφήνεια να γίνει η κατάταξή του.
Τι είναι δικαίωμα; Η νομική επιστήμη και η νομολογία των δικαστηρίων εδώ και στην Ευρώπη, ορίζουν το δικαίωμα, ως την εξουσία που παρέχει η έννομος τάξη προς το πρόσωπο προς πραγμάτωση βιοτικού συμφέροντος. Το δε συμφέρον του προσώπου, διακρίνεται σε οικονομικό, ηθικό άυλο, πνευματικό. Η, παρά φύση, λοιπόν σαρκική συνάφεια και σεξουαλική συνεύρεση των ανδρών, δεν είναι δικαίωμα με την έννοια του νόμου και άλλη έννοια εκτός της νομικής δεν υπάρχει.
Με την ψήφιση του νέου νόμου, καθιερώνεται νέα έννοια του δικαιώματος ή διευρύνεται η κρατούσα, ώστε να χωρέσει και η ωμή σαρκική ηδονή των ομοφύλων ζευγαριών; Κύριος σκοπός των ομόφυλων, είναι να πετύχουν και το πέτυχαν, ότι το νόμιμο είναι και ηθικό! Αμ δε! Σκοπός αυτών των ανθρώπων είναι η σαρκική ηδονή. Εντάσσεται αυτή η, παρά φύση, ηδονή και ένωση, αυτό το άγριο σαρκικό πάθος της σεξουαλικής ηδονής στην έννοια του δικαιώματος όπως τη συνέλαβε, τη θεμελίωσε και τη σφυρηλάτησε η νομική επιστήμη και η νομολογία επί αιώνες τώρα; Με την ψήφιση του νόμου πάμε σε μια νέα έννοια του δικαιώματος;
Κάθε άνθρωπος είναι και προσωπικότητα όπως την ορίζει ο Αστικός κώδικας στο αρ. 57. Την προσωπικότητα του ανθρώπου την συνιστούν δικαιώματα και έννομα αγαθά, όπως η Ζωή, η τιμή, η υγεία, η ελευθερία, όχι όμως η ελευθερία της υποδουλώσεως σε κατώτερο σαρκικό πάθος. Ελευθερία είναι λύτρωση από αγενή, ανάρμοστα και ζωώδη πάθη. Ούτε δικαίωμα, ούτε έννομο αγαθό είναι με βάση το δικαίωμα του νομικού μας πολιτισμού, ο άγριος σαρκικός έρωτας μεταξύ ανδρών.
Κακοποιούν δεινά την έννοια του δικαιώματος όσοι εντάσσουν σε αυτό και την ομοφυλία. Εάν διευρυνθεί ο ορισμός του δικαιώματος και περιληφθούν σε αυτόν οι σεξουαλικές προτιμήσεις μεταξύ ανδρών ή ο έρωτας μεταξύ γυναικών (Λεσβιακός έρωτας), τότε θα έχουμε την νέα έννοια του δικαιώματος και τη Πέμπτη γενιά των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη συμπληρωμένη κάτω από την επίδραση των... προοδευτικών ιδεών.
Όπως όμως έχουν σήμερα τα πράγματα, στο δίκαιό μας, αλλά και στο Ευρωπαϊκό δίκαιο και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του ανθρώπου υπόκεινται σε περιορισμούς. Το δίκαιο ακουμπά και στην ηθική και κάθε δικαίωμα ασκούμενο δεν πρέπει να υπερβαίνει τον οικονομικό, κοινωνικό και ηθικό σκοπό του δικαιώματος αυτού (αρ.281 Α κώδικα 25 του Συντάγματος).
Δεν υπάρχουν σήμερα Ανθρώπινες πράξεις ηθικά αδιάφορες, ουδέτερες ή αντίθετες με την ηθική. Κατά το αρ. δε 178 του Α. κώδικα, δικαιοπραξία αντίθετη προς τα Χρηστά ήθη είναι άκυρη. Εάν λοιπόν, αυτό το σύμφωνο συμβίωσης θεωρηθεί μια απλή σύμβαση, αυτή είναι άκυρη γιατί προσβάλλει τα Χρηστά ήθη των Ελλήνων.
Ο νόμος που ψηφίστηκε -εν χορδές και τυμπάνοις- είναι εντόνως αντισυνταγματικός. Το αρ. 21, του συντάγματος ορίζει: «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους».
Η οικογένεια είναι ο εθνικός πυρήνας της Ελληνικής πολιτείας. Με την οικογένεια αυτή, εξασφαλίζεται η βιολογική συνέχεια του έθνους, πολλαπλασιάζεται και δίνει την αυριανή κοινωνία, από την οποία προκύπτει όλο το δυναμικό της φυλής, η ζωή ανανεώνεται και με το δυναμισμό της προχωρά προς το μέλλον. Δίχως τη βιολογική συνέχεια ενός έθνους, ενός λαού, την πολιτεία τη περιμένει ο αφανισμός και ο θάνατος. Δεν είναι λοιπόν η, παρά φύση, αυτή ένωση των ομόφυλων οικογένεια, είναι έκτρωμα!
Ρώτησαν τον Μακαριότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος, Κο Ιερώνυμο «Μακαριότατε, οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι παιδιά του θεού;» Δεν γνωρίζω την απάντηση, που ασφαλώς θα είναι αποστομωτική, θα ήθελα όμως και εγώ να απαντήσω σε αυτόν τον δημοσιογράφο που η ειρωνεία της ερώτησης είναι προφανής.
Ναι, είναι παιδιά του Θεού, αλλά και παραβάτες της εντολής του Θεού, η οποία επιτάσσει «Αυξάνεσθε. και πληθύνεστε και κατακυριεύσατε τη Γή»! Πως θα γίνει αυτό; Με μια οικογένεια μεταξύ ομόφυλων; Οι ορθόδοξοι Πατέρες, μεταξύ των οποίων και ο δογματικός Ιωάννης Δαμασκηνός, είπε πως ο γάμος δόθηκε και ευλογήθηκε για να είναι αντίδοτο κατά του θανάτου, για να μην «Αναλωθεί το γένος των Ανθρώπων από τον θάνατον»!
Εμπόδιο στο μακελάρη θάνατο, είναι μόνο η ευλογημένη Ελληνική οικογένεια και η μεγάλη της Αποστολή. Όπως έχει σήμερα στο Σύνταγμα μας με το αρ 21, άλλη οικογένεια πλην ετερόφυλων, δεν έχει συνταγματικό αντίκρισμα. Ο γάμος αυτός ούτε νόμιμος είναι, αφού ο νόμος που τον καθιέρωσε παραβιάζει το αρ21 του συντάγματος, αλλά ούτε και ηθικός αφού παραβιάζει βασικές ηθικές αντιλήψεις και πεποιθήσεις που επικρατούν στη χώρα μας. Κάθε νόμος εκτός από το δίκαιο που πρέπει να περιέχει, πρέπει να βασίζεται και στη Ζείδωρο αύρα της ηθικής. Νόμος δίχως ηθικό περιεχόμενο, είναι φως που δεν φωτίζει και φωτιά που δεν… καίει!
Πρέπει το θολό αυτό νομικό κατασκεύασμα, θολό και σε ηθική υπόσταση, να μην εντάσσεται στα ατομικά δικαιώματα, γιατί τα ρυπαίνει και τα κηλιδώνει, αλλά να αποκαλείται επιθυμία η βούληση συμβίωσης ομόφυλων. Προσβάλλει βάναυσα την ωραία παραδοσιακή ελληνική οικογένεια και δεν πρέπει να φέρει το τιμημένο όνομα της.