Το «Τσάμικο» ξανά σε επικίνδυνη έξαρση!..

Από το διαδίκτυο πληροφορούμαστε ότι  οι Τσάμηδες προσέφυγαν  στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, που εξετάζει κυρίως εγκλήματα πολέμου. Εκεί κατατέθηκε ο φάκελος για τις διεκδικήσεις των από την Ελλάδα, ο οποίος έγινε δεκτός από τον Εισαγγελέα. Οι Τσάμηδες ζητούν πέρα από αποζημιώσεις πολλών δις, εδάφη της Ηπείρου, όπως της Ηγουμενίτσας, της Πάργας κι άλλων περιοχών.
Το θέμα φυσικά δεν είναι κάτι νέο, αλλά δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορες τις αρμόδιες αρχές του κράτους μας. Είναι γνωστή η συμπεριφορά των Τσάμηδων  από την πρώτη ημέρα της κηρύξεως του πολέμου  της Ιταλίας εναντίον της χώρας μας. Ας ανακεφαλαιώσουμε  μερικές ενέργειές τους:
Το Καλοκαίρι του 1940, ομάδες Tσάμηδων από την Ήπειρο που  είχαν δραπετεύσει στην Αλβανία ενσωματώνονταν  στα  αλβανικά τάγματα στο πλευρό των  ιταλικών στρατευμάτων  που  εισέβαλαν στην  περιοχή των Φιλιατών μέχρι τον Καλαμά. Το σώμα του στρατού αυτού έφερε το όνομα «Σώμα Στρατού Τσαμουριάς». Εκεί είχαν ενσωματωθεί τρία αλβανικά τάγματα μελανοχιτώνων και χίλιοι περίπου άτακτοι υπό τον Αζίζ Τσάμη και χρησιμοποιήθηκαν κυρίως  ως οδηγοί των Ιταλών και δολιοφθορείς.
Ομάδες από ένοπλους Τσάμηδες συνοδεύουν τους ιταλούς και εισέρχονται στις πόλεις της Θεσπρωτίας ως ελευθερωτές. Με την είσοδο των στρατευμάτων στη Θεσπρωτία οι Τσάμηδες με την ενθάρρυνση των Ιταλών προέβησαν σε δολοφονίες κάθε μέρα  φιλήσυχων πολιτών ξεκινώντας από τους άρχοντες. Το όργιο των δολοφονιών  που διέπραξαν οι Τσάμηδες συνεπικουρούμενοι  και από τα στρατεύματα κατοχής δεν περιγράφονται.
Ξεκινώντας τις δολοφονίες τους από 27 Απριλίου 1941 με τον  Χρήστο Πιτούλη και το Δ/ντή Νομαρχίας Θεσπρωτίας  στην Ηγουμενίτσα μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου του ‘44 που η Θεσπρωτία και όλη η πατρίδα μας ελευθερώθηκε από τους κατακτητές,  εκατοντάδες αθώοι Θεσπρωτοί έπεσαν θύματα της εγκληματικής μανίας των Τσάμηδων.
Καταμετρημένα τα θύματα των Θεσπρωτών από τους Τσάμηδες, με τη συνεργασία των Ιταλών  και Γερμανών ανέρχονται συνολικά στα 764.
Δε θα αναφερθούμε στις καταστροφές που διέπραξαν σε βάρος της περιουσίας των Θεσπρωτών οι Tσάμηδες στην περίοδο της κατοχής, ούτε στις αρπαγές ζώων και άλλων περιουσιακών στοιχείων, παρά μόνο δυο λόγια για την γενική καταστροφή της περιοχής του Φαναρίου.
Στις 27 Ιουλίου 1943,  800 ένοπλοι Τσάμηδες υπό τον Νουρί Ντίνο, με τη βοήθεια  και γερμανικού τμήματος εισέβαλαν στα χωριά του Φαναρίου και πυρπόλησαν και τους 24 οικισμούς, απήγαγαν ομήρους 306, εφόνευσαν πλέον των 800, βίασαν γυναίκες και παρθένες  μπροστά στα μάτια των  οικείων τους, απήγαγαν 50 κορίτσια για τα χαρέμια τους και λεηλάτησαν όλον τον κινητό πλούτο της ευφοροτάτης περιοχής του  Φαναρίου.
Φυσικά οι Τσάμηδες είχαν ιδρύσει κυβέρνηση Θεσπρωτίας με τον τίτλο ΞΙΛΙΑ και χωροφυλακή, τη ΤΖΕΝΤΑΡ ΜΕΡΙΑ. Πίεσαν τους κοινοτάρχες της περιοχής να υπογράψουν  προσχώρηση της περιοχής τους στην Αλβανία, κάτι που δεν το κατόρθωσαν, αλλά    συνεχώς προσπαθούσαν. Αποκορύφωμα της εγκληματικής τους δράσης ήταν και η εκτέλεση των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς, κάτι που συγκλόνισε το πανελλήνιο.
Αυτοί οι άνθρωποι αρνήθηκαν φιλίες, υποχρεώσεις, υπηκοότητα, γιατί υπήκοοι  Έλληνες ήταν και προσχώρησαν στα στρατεύματα κατοχής, τα βοήθησαν με ένοπλα τμήματά τους και πρόδωσαν τον τόπο όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Φεύγοντας οι κατακτητές τους ακολούθησαν οικογενειακώς και κατέφυγαν στην Αλβανία.
Μάταια τους πρότεινε τότε ο Ν. Ζέρβας να παραδώσουν τα όπλα και να  αποχωρήσουν από τα κατοχικά στρατεύματα, αυτοί επέμεναν μέχρι τέλους. Ακόμα  και στη μάχη της Μενίνας (18-20 Αυγούστου 1944 ) πολεμούσαν με λύσσα τους αντάρτες του Ζέρβα. Μάταια λίγο μετά ο εκπρόσωπος του Δ. Ερυθρού Σταυρού τους συνιστούσε να επιστρέψουν στις εστίες τους και να μη φύγουν στην Αλβανία. Αυτοί επέμεναν μέχρι τέλους.
Το 1971 που υπηρέτησα ως επιθεωρητής Δημ. Σχολείων, στις πρώτες μισθοδοτικές καταστάσεις που υπέγραψα ήταν και το όνομα του Αll ze Xarie,  ιεροδιδάσκαλου Πολυνερίου. Αυτόν τον Τσάμη ιεροδιδάσκαλο τον πλήρωνε   κανονικά το ελληνικό δημόσιο ως την ημέρα του θανάτου  του,  το 1973. Κανένας δεν τον δίωξε γιατί ο άνθρωπος δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα και δεν ακολούθησε τους ομοθρήσκους του Τσάμηδες που  λιποτάκτησαν σε ξένη χώρα. Τώρα λοιπόν τι ζητάνε;
Με την αποχώρηση των  Γερμανών από την Πατρίδα  μας πάνω από 18.000 Τσάμηδες συναισθανόμενοι τις συνέπειες  των εγκλημάτων που διέπραξαν στη διάρκεια της κατοχής, δραπέτευσαν μαζί τους στην Αλβανία. Στη συνέχεια κατηγορήθηκαν για εγκληματικές πράξεις και για συνεργασία με τις κατοχικές δυνάμεις και πολλοί από αυτούς καταδικάστηκαν από το Εφετείο Δοσιλόγων ερήμην με την ποινή του θανάτου.
Το 1952 οι περιουσίες τους δόθηκαν για αποκατάσταση ακτημόνων γεωργών και κτηνοτρόφων και φυσικά από το 1947 τους είχε αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα. Καθ’ όλη τα η διάρκεια της εγκαταστάσεώς των στην Αλβανία προέβαιναν σε ανθελληνικές εκδηλώσεις και παράνομες απαιτήσεις από τη Πατρίδα μας.
Τώρα πλέον αντιπροσωπεία των Τσάμηδων που αποτελούνταν από εκπροσώπους κομμάτων δικηγόρους, καθηγητές πανεπιστήμιου, ιστορικούς και ιερείς, κατέθεσαν  πολυσέλιδο φάκελο σχετικό με τις διεκδικήσεις τους κυρίως στην Παραμυθιά, την Πρέβεζα την Άρτα, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ηπείρου.
Το θέμα, αν και είναι σοβαρό, έχει αποσιωπηθεί κατά περίεργο λόγο από τα Ελληνικά MME και είναι μια πρωτοφανής εξέλιξη για το Ελληνικό κράτος. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «paramythia-online.gr», ο σχετικός φάκελος περιείχε τέσσερα αρχεία και πιο συγκεκριμένα:
- Το πρώτο αφορά την αναγνώριση της υποτιθέμενης γενοκτονίας.
- Το δεύτερο  αφορά αναφορές για τα υποτιθέμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 1913 μέχρι το 1945.
- Το τρίτο αφορά την διεκδίκηση επαναπατρισμού των υποτιθέμενων εκτοπισμένων πληθυσμών.
- Και το τέταρτο αρχείο αφορά την επιστροφή των ακινήτων που υποστηρίζει ότι ανήκουν σε Τσάμηδες.
Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου της Χάγης (φωτό) είναι δεσμευτικές για τις εμπλεκόμενες χώρες και μπορεί οι διεκδικήσεις των Τσάμηδων να είναι γελοίες και ανυπόστατες, ωστόσο κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει το θέμα, αν συνυπολογίσουμε το… χάιδεμα στους Τσάμηδες από την Αμερική αλλά και Ευρωπαϊκές χώρες
Ύστερα από τα παραπάνω είναι  καιρός να βρεθούν οι αρμόδιες υπηρεσίες της χώρας μας σε εγρήγορση πριν να είναι αργά. Και  επί πλέον πρέπει  και οι κάτοικοι της μαρτυρικής Θεσπρωτίας  να  ξεσηκώσουν, αφού οι ίδιοι, άρχοντες και αρχόμενοι, κατανοήσουν τις θλιβερές συνέπειες μιας άτυχης απόφασης του Δικαστηρίου της Χάγης, κάθε παράγοντα εντός και εκτός της χώρας που μπορεί να διαφωτίσει με επιχειρήματα και αποδείξεις τις  ανυπόστατες διεκδικήσεις των Τσάμηδων.