Οι Ευεργέτες μας και το νόημα της προσφοράς τους!

Οι μεγάλες των Εθνών ημέρες, όπως είναι για την πόλη μας η 21η Φεβρουαρίου, έχουν τούτο το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Δεν αποτελούν μονάχα σταθμούς πανηγυρισμών και εθνικών εξάρσεων. Δεν είναι μονάχα μια απλή απότιση φόρου τιμής και ευγνωμοσύνης προς όλους εκείνους που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Είναι ταυτόχρονα μια ευκαιρία και μια αφορμή για να αναλογιστούμε οι μεταγενέστεροι αν αξιοποιήσαμε, κατά τρόπο αρμόζοντα, την προσφορά  τους,  και  αν  ακολουθήσαμε  με  συνέπεια το δρόμο που χάραξαν οι αγνές μορφές τους.
Με αυτό το πρίσμα, το μήνυμα που έστειλε στο Πανελλήνιο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κύριος Προκόπης Παυλόπουλος από την πόλη μας στην οποία παραβρέθηκε για να παραστεί στις εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης και της Ηπείρου από τον τουρκικό ζυγό, αποκτάει ιδιαίτερη σημασία. Το περιεχόμενο αυτού του μηνύματος θα πρέπει να το ενστερνιστεί κάθε αρμόδιος, και πρώτος απ’ όλους αυτός που το έστειλε, δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Είπε, ανάμεσα στα άλλα, ο Κύριος Παυλόπουλος: "Οι μεγάλοι Ευεργέτες της Ηπείρου, μαζί με όλους τους υπόλοιπους Ευεργέτες, μας διδάσκουν κυρίως σήμερα το νόημα της προσφοράς και της αλληλεγγύης, προκειμένου να διατηρήσουμε αλώβητο τον κοινωνικό ιστό και, επέκεινα, την κοινωνική συνοχή, μέσα σε ένα πρωτόγνωρο, εν καιρώ ειρήνης, κλίμα ανθρωπιστικής κρίσης".
Πολλά – και ευεργετικά – τα διδάγματα που μας στέλνουν μέσα από τις διαθήκες τους, οι μεγάλοι Ηπειρώτες Ευεργέτες, σχετικά με το νόημα της προσφοράς τους: "Πας Έλλην, χωρίς εξαίρεσιν έχει το δικαίωμα να επαγρυπνήση την εκτέλεσιν των διατάξεων της παρούσης διαθήκης μου", είναι η υποθήκη του Ευάγγελου Ζάππα, που αναδύεται μέσα απ’ τη διαθήκη του.
Το ίδιο ακριβώς μήνυμα μας στέλνει, μέσα από τον επιστημονικό λόγο του που εκφωνήθηκε στη Μητρόπολη Ιωαννίνων, το 1879, ο γιατρός και λόγιος Ιωάννης Λαμπρίδης, υπενθυμίζοντας ότι:
"Μόνον η πιστή και έμφρων διαχείρισις συνωδά προς τας των ευεργετών διατάξεις εξασφαλίζει το μέλλον των κοινωνιών, εξεγείρουσα την άμιλλαν και άλλων αγαθών πατριωτών προς μίμησιν των προγενεστέρων".
Και τα διδάγματα αυτά πηγάζουν άμεσα από τη μεγάλη αρετή της Ευεργεσίας που σκόρπισε το λεπτό άρωμά της σε ολόκληρη την ανθρωπότητα, και απέβη, κατά καιρούς, το κύριο γνώρισμα του Έλληνα, ιδιαίτερα σε στιγμές κρίσιμες για την πατρίδα του. Πηγάζουν επίσης από τις διαθήκες των Ευεργετών μας. Η φωνή τους, όπως βγαίνει μέσα από τις διαθήκες τους, όπως αυτή του Ευάγγελου Ζάππα και των άλλων Ευεργετών, μετουσιώνεται σε πολυδάκρυτη και πολυπλάνητη ικεσία. Υψώνεται σε μάθημα αυστηρό και δεν μπορούμε να του ξεφύγουμε. Γίνεται κραυγή και χρέος έχουμε να την ακούσουμε.
Αυτό το χρέος, είμαστε βέβαιοι, το συνειδητοποιεί πρώτος ο Κύριος Προκόπης Παυλόπουλος με την τριπλή του ιδιότητα:
Πρώτα με την ιδιότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας, που του επιβάλλει "να μεριμνά για την πιστή εφαρμογή του Συντάγματος". Αυτή η συνταγματική εντολή δεν εφαρμόζεται στα Γιάννινα σε ό,τι αφορά τα Παλαιά Κληροδοτήματα Ιωαννίνων και τις Σχολικές Περιουσίες της πόλης που προέρχονται από Κληροδοτήματα.
Έπειτα με την ιδιότητα του Ακαδημαϊκού Δασκάλου που έχει την υποχρέωση να προασπίζει το Δημόσιο Δίκαιο, το οποίο, επί χρόνια ολόκληρα δίδασκε από την αντίστοιχη έδρα του Πανεπιστημίου. Και η διδασκαλία αυτή έχει για τον ίδιο ιδιάζουσα σημασία, γιατί γινόταν στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιδρυτής του οποίου, όπως και ο ίδιος γνωρίζει, ήταν ο Ηπειρώτης Εθνικός Ευεργέτης, Ιωάννης Δομπόλης, με τις γνωστές σε όλους μας περιπέτειες του Κληροδοτήματός του.
Τέλος με την ιδιότητα του μέλους της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, που προστατεύει – υποτίθεται – τους θεσμούς, και η οποία τρεις φορές, λόγω της σοβαρότητάς του, ασχολήθηκε με αυτό το θέμα. Εξέδωκε δυο Ομόφωνα Πορίσματα και μια κοινή απόφαση με τα οποία ζητάει από τα αρμόδια Υπουργεία να δώσουν λύση στο σοβαρό αυτό θέμα, και να αποκαταστήσουν, και στα Γιάννινα, όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την Ελλάδα, τη συνταγματική τάξη και τη νομιμότητα. Μάλιστα ο ίδιος ο Κύριος Παυλόπουλος υπήρξε συντάκτης του δεύτερου Πορίσματος, το οποίο ενέκρινε ομόφωνα η Επιτροπή της Βουλής, εισηγήθηκε δε και συνυπέγραψε την τρίτη κοινή απόφαση – δεν πρόλαβε να εκδοθεί, λόγω της επίσπευσης των Εκλογών το σχετικό Πόρισμα – και ζήτησε να ρυθμιστεί οριστικά αυτό το θέμα.
Όλα αυτά είναι γνωστά στο σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Του τα υπενθυμίσαμε με την επίσκεψή μας στο Προεδρικό Μέγαρο που πραγματοποιήθηκε λίγες μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, και με το σχετικό πρώτο Υπόμνημα, το οποίο τότε του καταθέσαμε. Του είπαμε μάλιστα αποχωρώντας ότι πιστεύουμε πως ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα περιμένει να αποκτήσει αξία από το αξίωμά του, όπως έκαναν οι προηγούμενοι, αλλά αυτός, με την όλη Πολιτεία του, θα δώσει αξία στο αξίωμα το οποίο κατέχει.
Όταν δε ύστερα από λίγες μέρες επισκεφθήκαμε την αρμόδια Αναπληρώτρια Υπουργό Οικονομικών κ. Νάντια Βαλαβάνη, από την οποία πήραμε τη διαβεβαίωση πως "υπάρχει πολιτική βούληση και θα λυθεί σύντομα το θέμα", επειδή η κ. Βαλαβάνη παραιτήθηκε, χωρίς να προλάβει να εκπληρώσει την υπόσχεσή της, αναγκαστήκαμε να υποβάλουμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας νέο Υπόμνημα με το οποίο ζητήσαμε ώστε να αναλάβει ο ίδιος την πρωτοβουλία, σε συνεννόηση με τους αρμόδιους υπουργούς, για την οριστική επίλυση του θέματος. Του εξηγήσαμε δε και τους λόγους για τους οποίους έπρεπε να γίνει αυτό.
Το μήνυμα το οποίο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έστειλε προς το Πανελλήνιο, με το οποίο καλούσε τους Έλληνες να συλλάβουν "το νόημα της προσφοράς των Ηπειρωτών Εθνικών Ευεργετών", με αφορμή την επέτειο της απελευθέρωσης της Ηπείρου, ένα μήνυμα που ακούεται για πρώτη φορά από τα πιο επίσημα χείλη , μας κάνει να ευελπιστούμε πως θα έχει και συνέχεια. Και αυτό για δυο βασικούς λόγους:
Πρώτος λόγος είναι το γεγονός ότι ένα τέτοιο μήνυμα που στέλνεται στην επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης από τον τουρκικό ζυγό, όχι μόνο δεν θα έχει καμιά αξία, αλλά αντίθετα θα αποτελεί προσβολή για τους Εθνικούς μας Ευεργέτες, και την προσφορά τους, όταν συμβαίνει στην πόλη στην οποία άφησαν τις περιουσίες τους, τα Κληροδοτήματά τους δεν διοικούνται με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, αλλά με βάση τα φιρμάνια του σουλτάνου και τα αντισυνταγματικά διατάγματα των τριών φασιστικών καθεστώτων.
Δεύτερος λόγος είναι το γεγονός ότι ο συντάκτης αυτού του άρθρου που αγωνίζεται επί τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια, για ένα απλό και αυτονόητο πράγμα μιας στοιχειωδώς ευνομούμενης Πολιτείας πιστεύει ακράδαντα, γιατί αυτά τον δίδαξαν στο Πανεπιστήμιο και αυτά επιβεβαιώνει η σκληρή πραγματικότητα, πως ο άνθρωπος με τα λόγια δείχνει αυτό που πιστεύει, ενώ με τα έργα αυτό που αξίζει.
Το μήνυμα, λοιπόν, του Προέδρου της Δημοκρατίας ανοίγει οπωσδήποτε το δρόμο για να προχωρήσουμε από το να συλλάβουμε "το νόημα της προσφοράς των Ευεργετών μας", στην πρωτοβουλία που ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να αναλάβει, ώστε να αποδειχθεί ότι έχουμε πράγματι κατανοήσει την αξία αυτής της προσφοράς. Αυτό είναι και το αίτημα το οποίο δημόσια του υποβάλλουμε και περιμένουμε την υλοποίησή του. Και το αίτημα αυτό, όπως είναι ευνόητο, έχει αρκετούς αποδέκτες.