Η δημοκρατία άρρηκτα δεμένη με την πολυφωνία…

Ολοι γνωρίζουμε πως η ελευθερία του λόγου και του Τύπου αποτελούν κατοχυρωμένα δικαιώματα στις δημοκρατίες. Σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 1 του Συντάγματος, « Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του Τύπου τους στοχασμούς του, τηρώντας τους νόμους του κράτους ».
Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης οφείλουν να δημοσιοποιούν γεγονότα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας μας, συμβάλλοντας στην διάπλαση του δημοκρατικού φρονήματος των πολιτών, ενώ ταυτόχρονα ασκούν κριτική στην πολιτική εξουσία. Άλλωστε, η πρωταρχική αποστολή του Τύπου είναι η δημοσίευση γεγονότων που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο και απαιτούν δημόσιο διάλογο, με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων. Οπότε, μέσω του Τύπου διαμορφώνονται και εκφράζονται οι πολιτικές ιδέες, αλλά και οι πολιτιστικές και ηθικές αξίες της κοινωνίας.
Αντιλαμβανόμαστε, λοιπόν, πως η ελευθερία του λόγου και του Τύπου αποτελούν βασικούς θεσμούς για τη δημοκρατική λειτουργία ενός πολιτεύματος.
Η ελευθερία του λόγου περιλαμβάνει το δικαίωμα της διαμόρφωσης, της έκφρασης και διάδοσης ή αποσιώπησης της γνώμης αλλά και της λήψεως αυτής. Η δημοκρατία είναι άρρηκτα δεμένη με την πολυφωνία και γι’  αυτό απειλείται από τη φίμωση της γνώμης ή τη λογοκρισία. Παράλληλα, η ελευθερία του Τύπου ως μέσου πληροφορήσεως, ενημερώσεως αλλά και παιδεύσεως βρίσκεται σε άμεση συνάφεια με το ατομικό δικαίωμα ελευθερίας της άποψης των πολιτών.
Γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω πως η κατάργηση ή, έστω, ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου προσβάλλει την ίδια την ανθρώπινη προσωπικότητα. Αποτελεί, ίσως, και τη σπουδαιότερη προϋπόθεση της δημοκρατίας. Γι’ αυτό, κυρίως τα - οποιασδήποτε μορφής και εντάσεως - αντιδημοκρατικά ή κατ’ επίφασιν φιλελεύθερα καθεστώτα την καταργούν.
Επιπλέον, χωρίς αμφιβολία, η ελευθερία είναι συνυφασμένη με την αδέσμευτη έκφραση απόψεων, την κριτική ως στοιχείο της σκέψης και του λόγου, την απρόσκοπτη μετάδοση αληθών πληροφοριών και ιδεών, καθώς και το διάλογο ως το κυρίαρχο μέσο θεμελίωσης  του πλουραλισμού.
Οποιαδήποτε, λοιπόν, προσπάθεια χειραγώγησης και φίμωσης του Τύπου συνιστά  βαρύτατο πλήγμα για τη δημοκρατική υφή της κοινωνίας και προετοιμάζει το έδαφος για την ανάδειξη απολυταρχικών συστημάτων διακυβέρνησης.