Όταν τα ζώα είχαν φωνή…

- Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ι. ΚΑΛΕΣ, Φιλόλογος

«Όταν τα ζώα είχαν φωνή, συγκεντρώθηκαν τα πρόβατα για να εκλέξουν τον αρχηγό, το γκεσέμι τους, ενώ ως τότε πήγαιναν σαν πρόβατα, δηλαδή ακολουθούσαν το γκεσέμι άβουλα. Είπαν, λοιπόν, να εκλέξουν δια οχλο-βοής τον αρχηγό τους και την ηγετική τους ομάδα. Έτσι διάλεξαν ένα νέο κριάρι, δυνατό, βαρβάτο, με βροντερό βέλασμα  που να το ακούν, αλλά και να το φοβούνται όλα. Ένα κριάρι που υποσχέθηκε καταπράσινα λιβάδια σε  κάμπους και βουνά για όλα τα πρόβατα! Με ανάλογα κριτήρια εξέλεξαν και την ηγετική ομάδα, αλλά το σημαντικότερο κριτήριο ήταν η ευνοιοκρατία. Βλέπετε την ευνοιοκρατία ακόμη και στα πρόβατα!
Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν τη νέα τους πορεία με τη νέα τους ηγεσία. Στην  αρχή τα πρόβατα έδειχναν ενθουσιασμένα και αδημονούσαν πότε θα φτάσουν στα πλούσια λιβάδια που τους υποσχέθηκαν. Βέβαια η πορεία είχε και τα απρόοπτα, αφού κάποια από την ηγετική ομάδα ήθελαν να πάει το κοπάδι προς τα ανατολικά λιβάδια, ενώ το γκεσέμι τα οδηγούσε προς τα δυτικά. Εξαιτίας αυτού επήλθε το πρώτο ρήγμα – διάσπαση με ένα μικρό κομμάτι να τραβάει την πορεία προς ανατολάς. Άλλα βγαίνοντας έξω από το μαντρί τα έτρωγε ο λύκος.
Αλλά πολλά από τα πρόβατα που ακολουθούσαν το γκεσέμι άρχισαν να διαμαρτύρονται γιατί τα πράσινα λιβάδια που τους υποσχέθηκαν ήταν πράσινα άλογα! Και όχι μόνο. Έλεγαν πως η ζωή τους σε σχέση με την προηγούμενη κατάσταση δεν άλλαξε καθόλου, αφού σαν πρώτα και τώρα το γκεσέμι και η ομάδα του πήγαιναν μπροστά και έτρωγαν τις κορφάδες από τα φυτά, τα πιο καθαρά και νόστιμα χορτάρια, διάλεγαν όποια ήθελαν και άφηναν για το κοπάδι τα χειρότερα αποφάγια, και μάλιστα μαγαρισμένα με τα περιττώματά τους. Έπιναν το γάργαρο νερό και άφηναν για το κοπάδι τη θολούρα.  Όποτε ήθελαν να κάνουν το κέφι τους γύριζαν πίσω στο κοπάδι και άρπαζαν, χωρίς να δώσουν λόγο σε κανέναν, όποιο πρόβατο ήθελαν και για όσο καιρό το ήθελαν.
Τα πρόβατα έβλεπαν την αδικία σε βάρος τους και άρχισαν να  οργίζονται και να αγανακτούν. Μάλιστα, βλέπαμε και συγκεντρώσεις αγανακτισμένων προβάτων. Η αγανάκτησή τους έφτανε στα αυτιά της ηγετικής ομάδας και του αρχηγού, αλλά δεν την αξιολογούσαν σοβαρά, γιατί έλεγαν πως πρόβατα είναι και θα ακολουθήσουν.
Το γκεσέμι, σε συνεννόηση πάντα με την ηγετική ομάδα, οδηγούσε το κοπάδι από λιβάδι σε λιβάδι, από κάμπο σε κάμπο και από βουνό σε βουνό χωρίς κάποιο πρόγραμμα, με αποτέλεσμα να τα βρομίσουν όλα. Συνεπαρμένα από την αλαζονία της εξουσίας έκαναν πράγματα ακατανόητα από το υπόλοιπο κοπάδι, το οποίο πέρα από την έκφραση της δυσφορίας του δεν τολμούσε να αντιδράσει φοβούμενο τις συνέπειες.  Όμως η αλαζονεία τους, η ύβρις τους λειτούργησε σαν παραισθησιογόνο και τα έφτασε στο χείλος ενός γκρεμού.
Εξαιτίας των παραισθήσεών τους το γκεσέμι και όλη η ηγετική ομάδα, στην προσπάθειά τους να κάνουν μια θεαματική κωλοτούμπα, γκρεμοτσακίστηκαν, ενώ τα πρόβατα, που αυτή τη φορά δεν ακολούθησαν σαν πρόβατα, σώθηκαν και βέλαζαν ασυγκράτητα από τη χαρά τους!».