Μια νέα ιδεολογία προέκυψε στην Ελλάδα!

Οι μεγάλοι στοχαστές του Ευρ. Διαφωτισμού έθεσαν τις ιδεολογικές βάσεις για τη γέννηση και τη λειτουργία της δημοκρατικής διαχείρισης της κρατικής εξουσίας. Από τη σκέψη τους διατυπώθηκαν αξιώματα τα οποία συντέλεσαν στη δημιουργία συστημάτων πολιτικής θεωρίας. Και
αυτά, έχοντας ως περιεχόμενο είτε τον φιλελευθερισμό είτε τον σοσιαλισμό, για διακόσια και πλέον χρόνια επηρεάζουν και διαμορφώνουν την παγκόσμια πολιτική σκέψη και την κρατική οργάνωση των πολιτισμένων χωρών.
Από αυτή τη διεθνή πρακτική απέχουν χώρες στις οποίες παραβιάζονται βασικές αρχές της δημοκρατικής οργάνωσης των λαών, όπως συμβαίνει σήμερα στη Β. Κορέα και σε χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής με μορφώματα δικτατορικά.
Αλλά και στη χώρα μας αυτή την περίοδο τα ιδεολογικά ζητήματα διέρχονται μεγάλη κρίση τόσο στο περιεχόμενό τους όσο και κυρίως στην εφαρμογή τους. Ποιος στοχαστής, ποιος αναλυτής ή ποιος σκεπτόμενος πολίτης μπορεί να κατανοήσει ή να προσδιορίσει την ιδεολογία που διαπνέει τη σημερινή μας Κυβέρνηση; Γιατί όλοι είχαμε πιστέψει ότι η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ θα εφάρμοζε πολιτική με πρόσημο ταξικό. Και αυτό, επειδή και στη θεωρία και στην πράξη η Αριστερά διαλαλεί ότι είναι το κόμμα που υπηρετεί τους αδυνάτους, ενισχύει το κράτος πρόνοιας και προπαντός αναδιανέμει τον πλούτο υπέρ των φτωχών.
Βεβαίως, δεν αποδέχομαι ότι η ιδεολογική ταυτότητα της αριστεροδεξιάς Κυβέρνησης είναι καθεστωτική, μολονότι ορισμένες απόψεις του Καμμένου προσομοιάζουν με ακροδεξιά μορφώματα. Αλλά τι θυμίζει από Αριστερά αυτή η κυβερνητική πολιτική; Μήπως τα βάρβαρα οικονομικά μέτρα σε βάρος του λαού προέρχονται από κοινωνική ευαισθησία; Μήπως οι βαρείς φόροι θυμίζουν Οθωμανική Αυτοκρατορία και όχι Αριστερά; Υπήρξε ποτέ κυβερνητικό κόμμα στο νεοελληνικό κράτος που είχε ως μοναδικό στόχο την εξόντωση και τη διάλυση της κοινωνίας;
Γιατί όση σχέση έχει η νύχτα με τη μέρα τόσο σχετίζονται οι φόροι, οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, η ανεργία και η εξαθλίωση με το κόμμα της Αριστεράς. Το χέρι του Τσακαλώτου ψαχουλεύει στις τσέπες όλων, φτωχών και πλουσίων. Ίσως οι Συριζαίοι παραμένουν ακόμα θαυμαστές του Χότζα, ο οποίος, όταν δεν έφτανε για επιβίωση η γεωργική παραγωγή έλεγε στους Αλβανούς: Αν δεν μας φτάσει το σιτάρι, θα φάμε χορτάρι!
Η πολιτική του Τσίπρα και του Καμμένου με έχει πείσει ότι η Κυβέρνηση κινείται στα χνάρια μιας νέας ιδεολογίας, πρωτόγνωρης και απρόσμενης για την Ελλάδα. Πρόκειται για ένα ιδεολόγημα ή καλύτερα για μια ιδεοληψία που έχει προσβάλει αθεράπευτα όλα τα κυβερνητικά στελέχη, ακομα και τον Καμμένο που ποτέ δεν είχε σχέση με καμία απολύτως ιδεολογία.
Πιο συγκεκριμένα, η Κυβέρνηση ακολουθεί το ιδεολογικό δόγμα που μιλάει για αναδιανομή της οδύνης, της φτώχειας και της μιζέριας. Αποφεύγουν να μιλήσουν για αναδιανομή του πλούτου, όπως ο διάβολος το λιβάνι, γιατί οι άνθρωποι παράγουν με την πολιτική τους μόνο φτωχοποίηση και εξαθλίωση του λαού.
Τους βλέπουμε να ψηφίζουν όλοι μαζί το κοινωνικοκτόνο Ασφαλιστικό και φορολογικό και να πανηγυρίζουν, λες και η κοινωνία είναι ο μεγάλος εχθρός τους. Στ’ αλήθεια, οι κυβερνητικοί βουλευτές πιστεύουν ότι, όταν ακριβαίνουν τα καύσιμα, τα τσιγάρα, ο καφές, πλήττονται οι πλούσιοι και ευνοούνται οι αδύνατοι; Ή όταν μειώνονται οι συντάξεις και κλείνουν τα μαγαζιά, οι άρχοντες αποδυναμώνονται και οι φτωχοί ανασαίνουν; Επιτέλους ας μας επιτρέψουν να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε και να αντιλαμβανόμαστε τις πράξεις τους.
Είναι φανερό ότι στο μόνο που έχουν επιδόσεις για καλό βαθμό είναι η προπαγάνδα ημέρας. Και αυτό το πετυχαίνουν, γιατί έχουν παρερμηνεύσει την ευαγγελική ρήση: «Εν αρχή ην ο λόγος».
Είναι κολλημένοι στις καρέκλες και φαντασιώνονται τη δημιουργία καθεστώτος Λατινικής Αμερικής, όπου όλοι θα είμαστε εξαθλιωμένοι και θα δεχόμαστε τα βοηθήματά τους και τις σειρήνες των προπαγανδιστών μας. Έτσι εξηγείται που η προπαγανδιστική τους τακτική βαφτίζει το άσπρο μαύρο, το κρέας λάχανα. Πουλάνε τα λιμάνια και μιλάνε για αξιοποίηση και όχι για ξεπούλημα. Ψηφίζουν καινούριο καταδικό τους Μνημόνιο και το ονομάζουν «Συμφωνία». Ακόμα και την αφορισμένη τρόικα προσκυνάνε ολημερίς, αλλά την ονομάζουν «Θεσμούς».
Δυστυχώς εξέλιπε το αίσθημα της ντροπής από πολλούς Εθνοπατέρες μας. Και το πλέον ντροπιαστικό κα αντιδημοκρατικό: με τρόπο ταπεινωτικό προχώρησαν σε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και αποδέχτηκαν τον αυτόματο μηχανισμό, τον λεγόμενο «κόφτη», όπου οι ξένοι θα αποφασίζουν για τους μισθούς και τις συντάξεις μας χωρίς να λογαριάζουν το Κοινοβούλιο! Ποιοι άραγε θα περάσουν στην ιστορία ως οι νέοι δοσίλογοι και Γερμανοτσολιάδες;
Εφόσον η ελληνική κοινωνία δεν πάσχει από αυτοκτονικό σύνδρομο, θυμίζω τι έχουν πει δυο σοφοί σε διαφορετικές εποχές. Ο Αϊνστάιν έχει πει: «Το ίδιο πρόβλημα για να λυθεί χρειάζεται διαφορετική σκέψη». Και ο μεγάλος ιστορικός Θουκυδίδης στο Α’ βιβλίο γράφει: «Η ησυχία της απραξίας είναι η μεγαλύτερη καταστροφή».