Mπήκε στη ζωή μας...

Είναι ηλίου φαεινότερο, πως ο Έλληνας, τα τελευταία χρόνια, έγινε κατά πολύ φτωχότερος, σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.
(Στο ναδίρ, μισθοί, συντάξεις, κοινωνικές παροχές!)
Και γι’ αυτό το χάλι που βιώνει, μικρό μερίδιο ευθύνης, έχει και ο ίδιος, αλλά το μεγαλύτερο, οι κυβερνώντες, που τον φόρτωσαν με αβάσταχτους φόρους! (Εκείνο το «καλό κουράγιο», που είπε για τους Έλληνες, Ευρωπαίος αξιωματούχος, είχε τη σημασία του...).
Είναι επίσης απόλυτα διαπιστωμένο, πως την ίδια περίοδο, ο Έλληνας... έγινε πλουσιότερος, ...εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό του, με καινούριες εκφράσεις, αλλά και με νέους οικονομικούς όρους! (Τελικά στην Ελλάδα, πλούτο έχει μόνο... η Ιστορία μας και η γλώσσα!).
Οι αρχαίοι Έλληνες, κάτι ήξεραν, όταν έλεγαν: ουδέν κακό, αμιγές καλού.
Παραδείγματα, λοιπόν, γλωσσικού πλούτου, με οικονομικό περιεχόμενο, που να ταυτίζονται με τη δεινή κατάσταση του Έλληνα, υπάρχουν αρκετά.
Παλιότερα στη χώρα μας, όλοι γνώρισαν τον οικονομικό όρο Α.Τ.Α. (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή). Υπήρχε, δηλαδή, μία μικρή αύξηση στον μισθό των εργαζομένων, μπας... και καλύψουν τον καλπάζοντα πληθωρισμό! Αργότερα αυτή η ΑΤΑ εξαφανίστηκε, γιατί είχαν... ξεθαρρέψει πολύ, μισθωτοί και συνταξιούχοι!
Ύστερα ο Έλληνας, «γνώρισε» από τις τράπεζες, τα δάνεια, σε... Ελβετικό φράγκο, χωρίς να έχει... φράγκο! Τα χορηγούσαν οι Τράπεζες αφειδώς και έτσι δημιουργήθηκαν τα «κόκκινα» δάνεια, που σήμερα έγιναν εφιάλτης για τον δανειολήπτη!
Πιο παλιά, ο Έλληνας γνώριζε το... χαρτόσημο, που κολλούσε στις αιτήσεις και το... γραμματόσημο, όταν έστελνε γράμμα στους ξενιτεμένους συγγενείς!
Τώρα, στη... σύγχρονη εποχή, γνώρισε και το... γρηγορόσημο! Πρόκειται για τη... νόμιμη και ηθική «κονόμα», που έπαιρναν οι «μιζάνθρωποι» των διαφόρων υπηρεσιών! (Το γρηγορόσημο και το φακελλάκι, οικονομικοί όροι με... μεγάλο κύκλο εργασιών στη χώρα μας!).
Την τελευταία εξαετία, στο στόμα του Έλληνα, πέρα από τα... τετριμμένα: «έχασα τη δουλειά μου», «πώς θα βγει ο μήνας δεν ξέρω...», «ΔΕΗ, μας... άλλαξες τα φώτα!», η γλώσσα του αναφέρει τις λέξεις, Τρόικα, ΔΝΤ, χρέος και... δέος!
Πρόσφατα, μπήκε στη ζωή του και ένας ακόμη οικονομικός όρος: Ο κόφτης! (ένας σκληρός όρος των δανειστών, για δανειοδότηση της χώρας!). Όταν δηλαδή δεν θα «βγαίνουν» τα... νούμερα της οικονομίας, θα ενεργοποιείται αυτομάτως ο μηχανισμός του κόφτη, που θα κόβει μισθούς, συντάξεις, θα φορτώνει το λαό με νέους φόρους ώστε να έρθει... το πράμα στα ίσια! (Φτου σας!).
Αλλά, με τον κόφτη στο σβέρκο του Έλληνα, τέρμα η ανάπτυξη, η βελτίωση της ζωής του, τέρμα τα όνειρα και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο των παιδιών μας!
Δεν... «κόβετε» καλύτερα την πλάκα αφεντικά, ντόπια και ξένα και να δείτε όλοι σας τον Έλληνα με μεγαλύτερο σεβασμό;
Άντε..., που λένε και οι υπουργοί μέσα στη Βουλή!

* Ο κ. Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής