Τα θετικά και τα αρνητικά της συμφωνίας με τους δανειστές…

• Φτάσαμε, με καθυστέρηση έξι μηνών, στην πρώτη θετική αξιολόγηση του τρίτου προγράμματος - μνημονίου. Πρόκειται για ένα σημαντικό οικονομικό και πολιτικό γεγονός, το οποίο επηρεάζει με διάφορους τρόπους τις εξελίξεις.
Η συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης Τσίπρα και των Ευρωπαίων εταίρων και πιστωτών αποτρέπει την εκδήλωση μιας νέας κρίσης, ανάλογης με εκείνη του καλοκαιριού του 2015. Χωρίς συμφωνία θα μπαίναμε σε περίοδο μεγάλης αναταραχής και θα είχαμε νέα μεγάλη πτώση του βιοτικού επιπέδου των περισσότερων πολιτών.
Ιδιαίτερα θετικό είναι ότι με τη συμφωνία δημιουργείται ένα πλαίσιο μακροοικονομικής σταθερότητας. Ανοίγει ο δρόμος για την ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, προετοιμάζεται το έδαφος για την μελλοντική έξοδο του Δημοσίου στις αγορές, όπως το πρώτο εξάμηνο του 2014, και η οικονομία μπαίνει σε φάση ανάπτυξης. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει για το 2017 ανάπτυξη μεγαλύτερη του 2,5%, όπως προέβλεπε ικανοποιητική ανάπτυξη για το 2015, στα τέλη του 2014, προτού αποσταθεροποιηθεί με πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ η κυβέρνηση Σαμαρά.

Τα αρνητικά
Στα αρνητικά σε ό,τι αφορά τη συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης Τσίπρα και των Ευρωπαίων εταίρων και πιστωτών είναι κατά την άποψή μου τα εξής:
Πρώτον, η συμφωνία είναι πολύ σκληρή για πολλούς συμπολίτες μας γιατί σε αυτήν αποτυπώνεται ο λογαριασμός της επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ με την οποία ματαιώθηκε η έξοδος από το δεύτερο μνημόνιο, ο λογαριασμός των αποτυχημένων πειραμάτων Τσίπρα - Βαρουφάκη το πρώτο εξάμηνο του 2015 και ο λογαριασμός της νέας διαπραγμάτευσης και της σχετικής καθυστέρησης, με υπογραφή Τσίπρα, Τσακαλώτου. Το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι πολύ δύσκολο για τους μικρομεσαίους, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους φτωχούς και πολλές άλλες επαγγελματικές και κοινωνικές κατηγορίες. Υπάρχει μια πίκρα σε όλον αυτόν τον κόσμο, γιατί πολλοί πίστεψαν στην επανάσταση προσδοκιών που σκόπιμα δημιούργησε ο κ. Τσίπρας για να επιβάλλει στη συνέχεια ένα σκληρότερο και μεγαλύτερης διάρκειας μνημόνιο.
Δεύτερον, η συμφωνία στηρίζεται στο λάθος μείγμα οικονομικών μέτρων, γεγονός που σημαίνει ότι θα έχουμε μεγαλύτερες θυσίες με μικρότερο οικονομικό αποτέλεσμα. Ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ντομπρόφσκις δήλωσε ότι η υπερφορολόγηση ήταν επιλογή της κυβέρνησης. Είναι γνωστό ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι κυβερνήσεις θέτουν δημοσιονομικούς στόχους, σε συνεννόηση με την ελληνική κυβέρνηση, αλλά ο τρόπος επίτευξής τους αποφασίζεται από την Αθήνα.
Με το μείγμα οικονομικής πολιτικής που επέλεξε η κυβέρνηση Τσίπρα θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να αυξήσουν τις επενδύσεις τους οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι πολύ μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, να βελτιωθεί η κατάσταση στον τομέα των ακινήτων και της οικοδομής. Αυτό σημαίνει ότι η ανάπτυξη θα στηριχτεί περισσότερο σε μεγάλες επενδύσεις που γίνονται με βάση ειδικές συμφωνίες και πολύ λιγότερο στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, η οποία για μία ακόμη φορά τιμωρείται. Έτσι, η ανάπτυξη που θα σημειωθεί το 2017 δεν θα έχει οικονομικό και κοινωνικό βάθος, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει τα αμέσως επόμενα χρόνια ουσιαστική βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας.
Τρίτον, σε όλα σχεδόν τα ζητήματα οι διαπραγματευτικές επιδόσεις της κυβέρνησης Τσίπρα αποδεικνύονται χειρότερες από εκείνες των προηγούμενων κυβερνήσεων. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η επιβολή του λεγόμενου υπερταμείου ιδιωτικοποιήσεων που θα έχει διάρκεια 99 ετών και του μηχανισμού-κόφτη, ο οποίος κάνει ασφυκτικότερη την επιτήρηση.
Ανεξάρτητα από τις εκτιμήσεις για το περιεχόμενο της συμφωνίας, το γεγονός είναι ότι αποτελεί πλήγμα στρατηγικής σημασίας στον αριστερό λαϊκισμό εφόσον οι εύκολες λύσεις στις οποίες στήριξε ο κ. Τσίπρας την πολιτική του άνοδο αποδείχτηκαν ανύπαρκτες. Θα πληρώσουμε ακριβά την επικράτηση του αριστερού λαϊκισμού και το βασικό ερώτημα είναι αν το πάθημα θα μας γίνει μάθημα και με ποιον ακριβώς τρόπο.