Γιατί χειροκροτούν;

Η εφαρμοζόμενη βάρβαρη πολιτική και το ξεπούλημα όλης της δημόσιας περιουσίας από την Κυβέρνηση δεν έχει ρημάξει την κοινωνία μόνο οικονομικά, αλλά προκαλεί κρίση καταστροφική σε όλα τα επίπεδα, που δύσκολα θα θεραπευτεί σε βάθος χρόνου, αφού για εκατό χρόνια η Ελλάδα αλυσοδένεται. Δηλητηριάζονται αξίες, αρχές, δικαιώματα και κανόνες που προσδιορίζουν τη συλλογική ταυτότητα της ελληνικής κρατικής οντότητας.
Και πράγματι, είναι πολύ δύσκολο για τον μέσο πολίτη να αντιληφθεί τι σημαίνει το πολυνομοσχέδιο με τις 7.500 σελίδες που έγινε νόμος, όπως και τι εννοούν οι κυβερνώντες με το περιεχόμενο των λόγων και πράξεών τους. Είχαμε συνηθίσει να λέμε «σκάφη» και εννοούσαμε «σκάφη». Ενώ τώρα ο τρόπος που η πολιτική εξουσία μεταχειρίζεται βασικά στοιχεία της πολιτικής δράσης προκαλεί θολούρα νοηματική και πλείστα ερωτήματα για το τι μέλλει γενέσθαι.
Ακούμε λόγου χάρη τον Πρωθυπουργό να υποστηρίζει ότι έρχεται η ανάσταση της οικονομίας, ότι ανατέλλει νέα εποχή ή ότι τώρα ξεκινάει η άνοιξη. Πώς όμως να αντέξει ο Έλληνας αυτές τις προκλήσεις, όταν καθημερινά βλέπει η φτώχεια να απλώνεται, τα παιδιά να φεύγουν για το εξωτερικό και οι φόροι να γίνονται αβάσταχτοι και ατέλειωτοι; Φαίνεται πως οι πολιτικοί μας ηγέτες ζούνε εκτός τόπου και χρόνου. Μάλλον έχει δίκιο ένας αναλυτής που προ ημερών έγραψε ότι η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ από λογία κατάντησε λόγια.
Για το πως αντιλαμβάνεται ο απλός πολίτης τα μεγάλα λόγια και τη συμπεριφορά των κυβερνώντων σας παραθέτω το διάλογο σε καφενείο του χωριού μου ανάμεσα στον γράφοντα και σε άνθρωπο ταλαιπωρημένο από την καθημερινότητα: Έπαιζαν «Δηλωτή» για να σκοτώσουν το χρόνο και κάθισα δίπλα τους ως θεατής. Ένας εξ αυτών μόλις με είδε αφήνει στο τραπέζι τα χαρτιά και απευθυνόμενος προς εμένα λέει:
- Καθηγητή, εσύ που ξέρεις γράμματα και γράφεις στις εφημερίδες, μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όταν ψήφισαν στη Βουλή το δικό τους Μνημόνιο, που θα μας ρουφάει το αίμα για εκατό χρόνια, σηκώθηκαν όρθιοι, μόνο αυτοί, και χειροκροτούσαν; Εμείς έχουμε μάθει στη ζωή να χειροκροτάμε την ομάδα μας, όταν κερδίζει, τον τραγουδιστή, το κλαρίνο ή τον αθλητή που βγαίνει πρώτος. Αυτοί με την ψήφο τους και εμάς καταστρέφουν και την Ελλάδα ξεπούλησαν στους ξένους για εκατό χρόνια.
Και κάτι ακόμα, για να μου δώσεις μια απάντηση: Στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο είπε ο Πρωθυπουργός «πετύχαμε την αξιολόγηση χωρίς να πάμε πίσω από τις κόκκινες γραμμές που είχαμε θέσει». Και οι Υπουργοί χειροκρότησαν δυνατά. Τι συμβαίνει; Ή εμείς τρελαθήκαμε ή αυτοί βρίσκονται σε άλλη χώρα και δεν ξέρουν τι τραβάμε από τα Μνημόνια και τους φόρους. Εμείς κοντεύουμε να μην έχουμε ούτε για καφέ και αυτοί πανηγυρίζουν. Πες μου τι συμβαίνει.
Πόσο δίκιο έχει ο άνθρωπος να οργίζεται, να απορεί και να θαυμάζει την κυβερνητική αναλγησία και διγλωσσία; Ο τόπος να καίγεται και οι βουλευτές να χαριεντίζονται. Μάλλον τους ταιριάζει η φράση «τα παιδία παίζει». Γνωρίζουν και παραγνωρίζουν πολύ καλά πόσο υποφέρει η κοινωνία και πόσο πληγώνεται ο κόσμος από τις πράξεις τους. Τώρα έχουμε καταλάβει ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κρατήσουν την καρέκλα και να καλοπερνάνε. Γιατί η άλλη λύση, της αντίστασης ή της παραίτησης, θέλει τόλμη και γενναιότητα, στοιχεία δυσεύρετα στην εποχή μας. Έτσι εξηγείται ο κυνισμός, ο αμοραλισμός και η φαιδρότητα πολλών πολιτικών μας.
Οι Υπουργοί, τυφλωμένοι μέσα στη μικρότητά τους από τα φώτα της πολυθρόνας, ξεπερνάνε κάθε μέτρο, φτάνοντας στο σημείο να κάνουν και μαθήματα μαρξισμού στη Βουλή. Ο Τσακαλώτος, ο άνθρωπος του πλούτου, απευθυνόμενος στο ΚΚΕ είπε: «Και τώρα που ο παγκόσμιος καπιταλισμός περνά μία από τις μεγαλύτερες κρίσεις του, το ΚΚΕ αρνείται να συνδράμει την Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ»! Ακόμα επιμένουν να ανεμίζουν κόκκινες σημαίες κι ας τα ξεπούλησαν όλα, οράματα, ιδέες, προγράμματα. Ούτε ο κ. Μάνος δεν μπορεί να τους συναγωνιστεί.
Υπόγραψαν την υποταγή της Ελλάδας για έναν αιώνα και απαγορεύουν στους Έλληνες να είναι αφέντες στον τόπο τους. Με το αριστερό τους Μνημόνιο η Ελλάδα περιέρχεται σε μια κατάσταση μη κανονική και για εκατό χρόνια θα βρίσκεται σε καθεστώς ελέγχου, επιτροπείας, μνημονίων και περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας. Με την υπογραφή Τσίπρα και Καμμένου η χώρα θα είναι μέλος της Ε.Ε. χωρίς όμως τα δικαιώματα των άλλων χωρών. Πρόκειται για μια ντροπιαστική και ταπεινωτική σχέση που δεν έχει συμβεί σε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Παρά ταύτα οι Υπουργοί και οι βουλευτές χειροκροτούν, λες και παρακαλουθούν αγώνα ποδοσφαιρικό. Εμείς που πληρώνουμε το μάρμαρο μένουμε βουβοί. Ο μεγάλος ιστορικός μας ο Θουκυδίδης έχει γράψει ότι η ησυχία της απραξίας είναι η μεγαλύτερη καταστροφή. Ο λαός πολλές φορές στο παρελθόν βρέθηκε σε ανάλογες περιπέτειες και κατάφερε να σταθεί όρθιος. Γι’ αυτό να είμαστε βέβαιοι ότι η ιστορία δεν θα μας ξεχάσει, αρκεί και εμείς να κρατάμε τα μάτια ανοιχτά, για να βλέπουμε αυτά που έρχονται και να σκεφτόμαστε αυτά που πρέπει να κάνουμε.