Έτσι πρέπει να λειτουργούν τα λουτρά Καβασίλων;

Τα ιαματικά λουτρά Καβασίλων Κόνιτσας, ένα σπάνιο δώρο της φύσης και τη χρονιά αυτή  με απόφαση της Δημοτικής Αρχής Κόνιτσας μένουν ουσιαστικά κλειστά, ενώ λειτουργούσαν επί αιώνες. 16 χιλιόμετρα από την Κόνιτσα και πέντε από την Κοινότητα Καβασίλων, βρίσκονται οι  ιαματικές πηγές, γνωστές από τον  Ηρόδοτο (484-410 π.χ.) φημιζόμενες για την αποκατάσταση της υγείας των πασχόντων από πολλές ασθένειες.
Τα ιαματικά  νερά αναβλύζουν στις όχθες του Σαραντάπορου και σ’ αυτά τρέχουν οι άνθρωποι να βρουν θεραπεία από τους διάφορους πόνους. Από αναλύσεις που έχουν γίνει διαπιστώθηκε ότι περιέχουν θείο, χλώριο και άλλα χημικά στοιχεία με αλκαλικές ιδιότητες. Θεραπεύονται ρευματικές παθήσεις, αρθρίτιδες (ρευματοειδής, ουρική, οστεοαρθίτιδα), δερματικές παθήσεις και μια σειρά άλλων νοσημάτων, τα οποία αναφέρονται στα φυλλάδια που διανέμονται στα λουτρά.
Τη μεγάλη προφορά των ιαματικών πηγών Καβασίλων την ομολογούν όσοι  προσφεύγουν σ’ αυτά, αλλά κάποιοι αμφιβάλλουν και ασφαλώς αμφιβάλει και η Δημοτική Αρχή Κόνιτσας, που με απόφασή της έκλεισε τα λουτρά αυτά την περασμένη χρονιά και συνεχίζει και αυτή, παρά τις εκκλήσεις πολλών συμπολιτών.   Για τη μεγάλη αξία των λουτρών αυτών μπορεί να  πληροφορηθεί από το ολιγοσέλιδο φυλλάδιο που εξέδωσε το 1886 ο ιατρός Ιωάννης Μεγγλίδης με τίτλο ΘΕΙΟΠΗΓΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ.
Από εκεί αντλούμε τις παρακάτω πληροφορίες:
«Κοντά στον ποταμό Σαραντάπορο βρίσκονται τα πασίγνωστα λουτρά των Καβασίλων, που αλλιώς ονομάζονταν βρωμονέρι. Η θεραπευτική αξία των θερμοπηγών ήταν γνωστή από παλιά, αλλά πρώτος επιστήμονας γιατρός που μίλησε γι’ αυτήν ήταν ο Αδάμος Γοργίας. Το 1870 ο Αβάς Μπέης, πρόκριτος του Λεσκοβικίου, έλαβε την άδεια από την τουρκική διοίκηση να ανεγείρει δι’ εξόδων του στις θειοπηγές κατάλληλο οίκημα με συνολικά 25 δωμάτια και λειτουργούσαν επί δεκαετίες από 15 Απριλίου μέχρι 15 Σεπτεμβρίου. Το 1872 οι  θειοπηγές Κόνιτσας ενοικιάστηκαν από τον ιδιοκτήτη τους Αβάς Μπέη, στον Χρήστο Ιμπρασίμη. Στα τέλη του 19ου αιώνα τα ανέλαβε  ως ενοικιαστής  ο γιατρός Λουκάς Δημάρατος».
Από την εφημερίδα «Η Φωνή της Ηπείρου» (20-5-1894) διαβάζουμε  τα εξής: «Μετά την άφιξη εκάστου ασθενούς ο ιατρός επισκέπτονταν αυτόν και διατάσσει εις ποία ύδατα θα λούζεται. Τιμή ορισμένη δι έκαστον άτομον είναι 5 γρόσια δια λουτρόν  και κατοικίαν».
Το 1896 τα λουτρά λειτουργούσαν υπό την διεύθυνση του γιατρού Δ. Τζέτση και το 1898 τα ανέλαβε ο Δημάρατος με τις ίδιες τιμές. Το 1919 τα λουτρά τα ανέλαβαν οι  αδελφοί Χρ. Φίλιου με τις παρακάτω τιμές. Φυσικά λουτρά 1η  θέση μετά κλίνης γρ. 10, δεύτερη θέση  άνευ κλίνης γρόσια 5. (Τις παραπάνω πληροφορίες τις αντλήσαμε από τη διδακτορική εργασία της κ. Ιοκάστης Παναγιωτίδου με τίτλο «ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ»).
Αυτά  για την ιστορία. Τα λουτρά Καβασίλων, πολύτιμα για την υγεία  μας, λειτούργησαν  από  την εποχή της Τουρκοκρατίας αδιάκοπα μέχρι πέρυσι που η Δημοτική Αρχή Κόνιτσας τα διέκοψε με διάφορες γραφειοκρατικές δικαιολογίες. Κρίμα…
Σε παρέμβασή μας στον αρμόδιο αντιδήμαρχο Κονίτσης για την επαναλειτουργία των λουτρών μας απάντησε ότι τα λουτρά λειτουργούν. Μα πώς λειτουργούν όταν οι εσωτερικές πισίνες είναι κλειδωμένες, όταν το ωραιότατο κτίριο είναι κλειδωμένο, όταν δεν υπάρχει ένα  υποτυπώδες κυλικείο, όταν δεν υπάρχει ένα τηλέφωνο ανάγκης, όταν δεν υπάρχει ένα πρόχειρο ιατρείο και ένας νοσηλευτής, όταν δεν υπάρχει ένα δωμάτιο να μείνεις ή  πρόχειρο εστιατόριο; Όταν δεν υπάρχει τίποτε… τότε, κ. αντιδήμαρχε, τα λουτρά Καβασίλων Κόνιτσας δεν λειτουργούν!
Μας απάντησε ο κ. αντιδήμαρχος: «Μα τα νερά τρέχουν και η μεγάλη πισίνα είναι ανοιχτή. Τι διαμαρτύρεστε;». Τι να απαντήσει κάποιος; Παρά μόνο ευχαριστούμε που δεν… έκλεισε και τα νερά και επιτρέπει στο Σαραντάπορο να ρέει προς τα νότια και όσοι τολμούν  και προσφεύγουν ακόμα εκεί -ελάχιστοι- βρίσκουν την πισίνα να έχει νερό.
Δεν πρόβαλε καμιά δικαιολογία για την απαράδεκτη αυτή απόφαση της παρούσης Δημοτικής Αρχής, που έκλεισε τις εγκαταστάσεις -πλην της πισίνας- των μοναδικών ιαματικών πηγών Κόνιτσας, οι οποίες λειτούργησαν αιώνες πριν συνέχεια. Και πάλι κρίμα…