Βίοι ανόμοιοι και μη παράλληλοι...
- Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΣΩΝΙΤΗΣ*
Τι να θυμηθεί και να γράψει κανείς για το αλλοτινό νησί των Γιαννιωτών, για την απόλαυση των αργιών και την επίσκεψη στα μοναστήρια και την ιστορία του; Για τους ανοιχτόκαρδους νησιώτες ή τις τοιχογραφίες της βυζαντινής λατρείας; Να θυμηθείς, την ηρεμία της παρθένας φύσης ή την δροσιά των παγωμένων νερών των; Τις τσίμες πλακί στον φούρνο, τις ροδαλές καραβίδες ή το νόστιμο χέλι της Παμβώτιδας
με δάφνη; Όνειρο και η διαδρομή από τον Μώλο στο νησί με την βενζινάκατο να οργώνει τα κύματα της λίμνης. Απλώναμε τα χέρια μας στα γαλανά νερά της και δροσιζόμαστε, παίζαμε ρίχνοντας νερά ο ένας στον άλλο χωρίς φόβο. Μαθητές του 3ου Μαρούτσειου τότε. Τόσο καθαρή ήτανε...
Κι ήρθε ο καιρός που ο άνθρωπος ξεπέρασε τα σύνορα των πνευματικών του αρμοδιοτήτων και η δική μας η Παμβώτιδα αρρώστησε, οι άνθρωποι γίνανε αδιάφοροι, το νησί ερήμωσε και απωθεί. Η «εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο δρόμος περιμετρικά του νησιού της Παμβώτιδας είναι επιεικώς απαράδεκτη» διάβαζα στον πρωινό τύπο. «Τα μπάζα, σκουπίδια, βάτα, χόρτα, σπασμένα κλαδιά δένδρων ακόμη και ένα τροχόσπιτο σε μιαν άκρη που σαπίζει. Πλήρης εγκατάλειψη... Τελευταία και η διαδρομή των καραβιών από το νησί προς την πόλη που είναι στις 10.30 το βράδυ και μάλιστα το καλοκαίρι. Πως να ζήσουν τα καταστήματα εστίασης; Το χειμώνα ερημώνει το νησί. Το σχολείο έκλεισε κι’ αυτό. Τελικά θα μείνουν εκεί μόνο οι υπερήλικες...» (Π.Λ. 27 Ιουλίου 2016). Η μαγεία ενός νησιού άγγιζε και αγγίζει πάντοτε τους ανθρώπους.
Στον αντίποδα βρίσκεται το νησί Mainau στην λίμνη Bodensee στο κρατίδιο της Βάδης Βυδεμβέργης στην Γερμανία. Ένας παραδεισένιος μικρόκοσμος που έγινε μύθος και βίωση της φύσης για κάθε εποχή του έτους. Ένας ελκυστικός ημερήσιος εκδρομικός προορισμός, που καλεί από την ανατολή μέχρι και την δύση του ηλίου τους επισκέπτες να ξεχάσουν την αγχοτική καθημερινότητα και να απολαύσουν τις ομορφίες και την ησυχία της φύσης. Είναι το γνωστό «νησί των λουλουδιών» που τραβάει εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο για τα μπάνια τους.
Η άνοιξη αρχίζει με το άνθισμα εκατομμυρίων λουλουδιών. Πορτοκαλιές, οι εκπρόσωποι της Μεσογείου βρήκανε την θέση τους εδώ, ενώ οι επισκέπτες ανακτούν δυνάμεις κάτω από την δροσιά των φοινίκων και των Μαμμούθ δέντρων. Βοτανική αποθέωση με τεράστιο τουριστικό ενδιαφέρον, που οφείλεται στην θέληση για δημιουργία ενός και μόνο ανθρώπου, του κόμη Lennart Bernadotte.
Ο τουρισμός γίνεται εδώ έργο ταυτόσημο με την έννοια της ποιότητας και του σεβασμού προς την φύση, όταν εμείς μελετάμε και μελετάμε και μελετάμε την ουτοπία των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων και ο ανταγωνισμός δημιουργεί.
Δύο διαφορετικές αναπτυξιακές αντιλήψεις. Δύο διαφορετικοί πολιτισμοί!
* Ο κ. Βασίλης Ασωνίτης, Ηπειρωτικής καταγωγής, είναι οικονομολόγος με σπουδές ως υπότροφος στη Γερμανία.
