Δύο χρήσιμα λεξικά...

- Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ Ι. ΚΑΛΕΣ, Φιλόλογος

Δεν θα επιχειρήσω μια σύγκριση του ηλεκτρονικού βιβλίου με το γνωστό σε όλους μας σελιδοποιημένο από χαρτί βιβλίο, άλλωστε και στις δυο κατηγορίες βιβλίων αναγνωρίζονται πλεονεκτήματα, τα οποία δεν θα επιδιώξω να παραθέσω για να αποδείξω ποιο έχει τα περισσότερα. Προσωπικώς μου είναι χρήσιμα και τα δύο και τα χρησιμοποιώ. Όμως το βιβλίο από χαρτί μου είναι πιο χρηστικό. Το παίρνω στα χέρια μου, το αισθάνομαι, επικοινωνώ…
Έκανα αυτόν τον πρόλογο για να προλάβω πιθανές εν-στάσεις στην πρόταση που θα καταθέσω για τα λεξικά. Η πολιτεία, λοιπόν, με την έναρξη του σχολικού έτους διανέμει δωρεάν τα βιβλία στους φοιτώντες σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης χωρίς να τους υποχρεώνει να τα επιστρέψουν την επόμενη χρονιά. Ειρήσθω εν παρόδω ότι πολλά βιβλία, κυρίως αυτά που δεν εμπίπτουν στον κύκλο των ενδιαφερόντων των μαθητών και σπουδαστών, μένουν στο ράφι σαν τις... γεροντοκόρες, όπως έλεγαν παλιότερα. Και από το ράφι μπορεί να καταλήξουν σε άλλες χρήσεις. Για παράδειγμα, μια αναλφάβητη γιαγιά σε ένα χωριό έσκιζε μερικά φύλλα από τα βιβλία του γιου της για προσάναμμα!!!
Κατά την άποψή μου η πολιτεία πρέπει να διανέμει δωρεάν στους μαθητές δυο βιβλία που θα τα χρησιμοποιούν όλοι στην οικογένεια και για μια ζωή! Αυτά  που διανέμονται τώρα στους μαθητές τα πήρε ποτέ στα χέρια του κάποιος γονιός για δική του χρήση; Βιβλία που δεν αλλάζουν, παρά μόνο ανεπαίσθητα, με το πέρασμα του χρόνου. Βιβλία που θα βρίσκονται σχεδόν πάντοτε επάνω στο γραφείο και όχι στο ράφι της βιβλιοθήκης. Πρόκειται για δυο λεξικά. Το πρώτο θα είναι ορθογραφικό-ερμηνευτικό της ελληνικής γλώσσας και θα διανέμεται περίπου στην Ε’ τάξη του Δημοτικού, τότε που θα μπορεί να αρχίσει να το χρησιμοποιεί ο μαθητής. Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά, με σπουδαιότερο την ορθή σπουδή της μητρικής του γλώσσας.
Το δεύτερο θα είναι λεξικό ανεπτυγμένων εννοιών και θα διανέμεται περίπου στην Γ’ τάξη του Γυμνασίου ή στην Α’ Λυκείου, τότε που έχει ανάγκη να ξεκαθαρίσει το περιεχόμενο των εννοιών, όπως προοδευτικότητα και συντηρητισμός, λαϊκότητα και λαϊκισμός κλπ.
Και το παράδοξο είναι πως σχεδόν σε κάθε σπίτι θα βρει κανείς λεξικά ξένων γλωσσών, και μάλιστα ακριβοπληρωμένα, π.χ. της αγγλικής, και όχι της ελληνικής, σαν να είναι άχρηστα, λες και γνωρίζουμε τη γλώσσα μας. Εδώ να επισημάνω  πως αν γνωρίσουμε σωστά τη γλώσσα μας, αυτό θα μας βοηθήσει να μάθουμε ευκολότερα μια ξένη γλώσσα.
Πιστεύω πως αν η πολιτεία διανείμει κάποτε αυτά τα δυο λεξικά στους μαθητές θα τους βοηθήσει πραγματικά και θα επενδύσει στη σωστή εκμάθηση και χρήση της γλώσσας μας.
Τα γράφω αυτά γιατί θυμάμαι πως αρκετές φορές που έλεγα στους μαθητές μου να ανατρέξουν σε τέτοια λεξικά για τις ανάγκες του μαθήματος της νεοελληνικής γλώσσας έπαιρνα την απάντηση πως δεν έχουν λεξικά στο σπίτι τους. Αλλά άλλη μια «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»!
Τέλος, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι υπάρχουν λεξικά στο Ίντερνετ, οπότε δεν είναι αναγκαίο να διανεμηθούν λεξικά στους μαθητές. Αν δεχτούμε αυτόν τον ισχυρισμό, να τον ενισχύσουμε υποστηρίζοντας πως όλα τα βιβλία πρέπει να τα λαμβάνουν ηλεκτρονικά οι μαθητές και σπουδαστές!