Η αξία των αρχαίων ελληνικών στο εξωτερικό και στο εσωτερικό...

➤  Γράφει ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ

Μεγάλη έκπληξη και θαυμασμό αισθάνεται κανείς βλέποντας ότι στο εξωτερικό δέχονται με προθυμία και ζήλο τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών.

Σοφοί άνδρες σε Ανατολή και Δύση γράφουν εγκώμια για την αρχαία ελληνική γλώσσα. Αριθμούνται σε εκατοντάδες παγκοσμίως οι μεγάλοι άνδρες και γυναίκες που θαυμάζουν την ανωτερότητα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και την προσφορά της, την συμβολή της στον παγκόσμιο πολιτισμό…
Ενδεικτικά και αντιπροσωπευτικά θα αναφέρω μερι- κούς: Ο Γερμανός Φυσικός επιστήμων (όχι φιλόλογος…)  Μax Von Laye (Βραβείο Νόμπελ Φυσικής), γράφει: «Οφείλω χάριτας στη Θεία Πρόνοια, διότι ευδόκησε να διδαχθώ τα αρχαία Ελληνικά, που με βοήθησαν να διεισδύσω βαθύτερα στο νόημα των θετικών επιστημών».
Είναι πασίγνωστος στον κύκλο των εταιρειών Πληροφορικής ο Bill Gates. Έχει δηλώσει πολλές φορές την ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας και μάλιστα της αρχαίας σε παγκόσμιο επίπεδο, γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιεί πολύ συχνά ελληνικά ονόματα στα «προϊόντα» του. Γιατί διαπίστωσε ότι η Ελληνική και κυρίως η αρχαία είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο, που έχει πραγματικά την δυνατότητα να αποτελέσει την κοινή βάση της παγκόσμιας επικοινωνίας.
Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές προηγμένης τεχνολογίας μόνον την κλασική ελληνική δέχονται για την μαθηματική της δομή και κυρίως για την αρμονική και γεωμετρική της έκφραση και απεικόνιση. Και όχι μόνον την δέχονται οι υπολογιστές ως μοναδικό λεκτικό και ηχητικό κώδικα επικοινωνίας, αλλά και την θεωρούν ατέρμονα, δηλαδή μη οριακή, απειροστική. Είναι μια τέλεια μαθηματική δημιουργία, έχει μαθηματική δομή.
Αν αντικαταστήσουμε τα γράμματα κάθε λέξης με τους αντίστοιχους αριθμούς, έχουμε έναν αριθμό ανάλογο με το άθροισμα των γραμμάτων. Ο αριθμός αυτού του αθροίσματος ονομάζεται ΛΕΞΑΡΙΘΜΟΣ π.χ. ΑΓΑΘΟΣ = 1+3+1+9+70+200 = 284. Το 284 είναι ο λεξάριθμος της λέξης αγαθός.
Εάν, λοιπόν, διάφορες λέξεις που σχετίζονται με ένα θέμα έχουν όλες το ίδιο άθροισμα, τότε αποδεικνύεται ότι υπάρχει μία μαθηματική αρμονία και σοφία μεταξύ τους. Για παράδειγμα ΘΕΟΣ = 975+70+200 = 284, ΑΓΑΘΟΣ = 1+3+1+9+70+200 = 284, ΑΓΙΟΣ = 1+3+10+70+200 = 284, πράγμα το οποίον είναι απολύτως αληθινό, διότι η αγιότητα και η αγαθότητα είναι χαρακτηριστικές ιδιότητες που αποδίδονται στον Θεό.
Ο Γάλλος καθηγητής Πανεπιστημίου Masse Roger γράφει: «Για μένα, τα αρχαία ελληνικά δεν είναι μόνον μία γλώσσα. Είναι λόγος, είναι ένα βοήθημα, ένας μηχανισμός σκέψης. Στη Γαλλία λέμε συχνά ότι τα ελληνικά είναι η φυσική γλώσσα της φιλοσοφίας. Γιατί είναι οι Έλληνες που μας έδωσαν τις βάσεις και τις ιδέες της ζωής. Δεν μπορείς να σκεφθείς παρά μόνον στα ελληνικά. Όλα ξεκίνησαν από την Ελλάδα, από τους Έλληνες. Οι υπόλοιποι είναι απλά και μόνον κληρονόμοι των Ελλήνων. Μετέφεραν αυτά που κληρονόμησαν. Τα λατινικά είναι απλά η γλώσσα της Νομικής, αλλά και πάλι η σκέψη είναι ελληνική».
Μπορεί στην Ελλάδα να απαξιώνουμε την διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών, δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο και στο εξωτερικό. Το διεθνούς εμβέλειας περιοδικό «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑ» μας πληροφορεί ευχάριστα κάθε φορά. Στο τεύχος 70 ανάμεσα στα άλλα βλέπουμε ότι στη Γερμανία και ιδιαίτερα στα σχολεία της Βάδης Βυρτεμβέργης, το μάθημα των αρχαίων Ελληνικών γίνεται ιδιαίτερα αποδεκτό.
Ο τότε υπουργός Παιδείας με έγγραφό του προς τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου τονίζει την σημασία του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών. Ανάμεσα στα άλλα τονίζει: «Το μάθημα των αρχαίων ελληνικών στα γερμανικά γυμνάσια της Βάδης Βυρτεμβέργης παίζει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, διότι περιλαμβάνει τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού πολιτισμού στη λογοτεχνία και το θέατρο, στην πολιτική και το σύνταγμα, στις επιστήμες και τη φιλοσοφία, στις τέχνες και την αρχιτεκτονική. Επιδίωξη του αρχαιοελληνικού μαθήματος αποτελεί η εμβάθυνση της βασικής εκπαίδευσης, βασισμένη πάνω στις φιλοσοφικές και ανθρωπιστικές αξίες.
Τα αρχαία ελληνικά είναι κατά κανόνα η τρίτη ξένη γλώσσα στα γερμανικά γυμνάσια και έτσι αποτελεί το μάθημα προφίλ του γλωσσικού προσανατολισμού στο γυμνάσιο Γενικής Παιδείας. (Για τους Έλληνες τα αρχαία ελληνικά είναι νεκρή γλώσσα…).
Τα Πανεπιστήμια της Βάνδης-Βυτεμβέργης όπου φοιτητές μπορούν να σπουδάσουν αρχαία ελληνικά, είναι τα εξής: α) Πανεπιστήμιο Reiburg, β) Πανεπιστήμιο Heidelberg και γ) Πανεπιστήμιο Tubingen.
Το Σεπτέμβριο του 2008 πραγματοποιήθηκε το 7ο Παγκόσμιο Συνέδριο για την Ελληνική Γλώσσα. Η καθηγήτρια γαλλικών και μεταφράστρια στη Ρουμανία Ε. Χριστέα γράφει: «Κάποτε είχα διαβάσει ότι η Ελληνική (αρχαία και νέα) είναι η γλώσσα μέσω της οποίας μιλάει κανείς με τον Θεό. Πράγματι αυτή η γλώσσα είναι ευλογημένη και εκείνος που την αφομοιώνει πνευματικά, νοιώθει πλούσιος και εκλεκτός της μοίρας να κατέχει τα όπλα να ανακαλύψει ένα παραμυθένιο κόσμο. (Οι Νεοέλληνες όμως κάνουν ό,τι μπορούν για να την καταστρέψουν).
Η αρχαία ελληνική γλώσσα έχει εκπληκτική ακριβολογία, δηλαδή σαφήνεια και ευκρίνεια εννοιών. Η ακρίβεια των εννοιών συνεπάγεται και ακρίβεια στη σκέψη, όπως και αρτιμέλεια των εννοιών συνεπάγεται αρτιμέλια στη σκέψη. Κατά την ίδια λογική, ανάπηρη γλώσσα σημαίνει ανάπηρη σκέψη και ανάπηρη σκέψη σημαίνει ανάπηρη πράξη.
Για παράδειγμα, παίρνουμε τη λέξη ηλικία, η οποία προέρχεται από τις λέξεις ήλιος + κίω (= πορεύομαι ακολουθώντας μία πορεία, πορεύομαι κυκλικά (= περιστρέφομαι), ελίσσομαι, πορεύομαι και ανέρχομαι). Από το ρήμα κίω, για παράδειγμα, προέρχεται η λέξη κισσός, ο οποίος ακολουθεί ανοδική πορεία.
Με βάση τα παραπάνω, τι σημαίνει επομένως ηλικία; Σημαίνει πόσες περιστροφές έχει κάνει ο καθένας από μας από τη στιγμή που γεννήθηκε μέχρι σήμερα. Φυσικά κάθε περιστροφή είναι και ένα έτος, οπότε η ηλικία του καθενός μας είναι μοναδική και προσωπική.
Ποια άλλη γλώσσα, λοιπόν, έχει τέτοια ακρίβεια νοήματος όσο η ελληνική, η οποία εκτός του πλήρους διά της ετυμολογίας, δίνει και γνώσεις επιστημονικές: Πώς γνώριζαν, δηλαδή, οι Έλληνες, οι οποίοι εδημιούργησαν τη λέξη «ηλικία», την περιστροφική κίνηση της Γης περί τον ήλιο; (Στα αγγλικά η λέξη age = ηλικία, δεν έχει κανένα άλλο νόημα. Το ίδιο και στα λατινικά η λέξη actas = ηλικία).
Σήμερα η ελληνική γλώσσα σε παγκόσμιο επίπεδο (εκτός από την Ελλάδα, φυσικά…) τείνει να πάρει τη θέση που της αξίζει πραγματικά. Και τούτο διότι έχει διαπιστωθεί ότι η ελληνική γλώσσα (Αρχαία και Νέα) συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που την χαρακτηρίζουν ως το ύψιστο εργαλείο του νου, απευθύνεται δε σε ανωτέρου επιπέδου σκεπτομένους ανθρώπους και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις που κάθε τι άλλο ελλείπει.
T T T
• Στο εσωτερικό
Είδαμε πιο πάνω πόσο θαυμάζουν, τιμούν και εγκωμιάζουν την αρχαία ελληνική γλώσσα σοφοί άνδρες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Υδρογείου. Είδαμε, παράλληλα, και το μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας στο σύνολό της και κυρίως της αρχαίας.
Στην Ελλάδα, όμως, τι γίνεται; Τις τελευταίες δεκαετίες έχει κανείς την αίσθηση ότι κάποιοι αρμόδιοι και συναρμόδιοι εκήρυξαν τον πόλεμο κατά της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι η διδασκαλία ενός αρχαίου κειμένου από μια μετάφραση στη Νέα Ελληνική έχει το ίδιο αποτέλεσμα…
Οι ξένοι, όμως, που κατάλαβαν πολύ καλά την αξία της αρχαίας ελληνικής δεν διανοήθηκαν να τα διδάξουν μεταφρασμένα στη γλώσσα τους.
Αλλά, στην Ελλάδα άρχισε και κάτι άλλο πιο επικίνδυνο, η «απλοποίηση». Ξεκίνησε με την επιβολή του Μονοτονικού και συνεχίστηκε με την εμπειρική μέθοδο της γλωσσικής διδασκαλίας. Ο αντιεπιστημονικός τρόπος διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας που εφαρμόζεται τόσα χρόνια στην εκπαίδευση απέδειξε, δυστυχώς στην πράξη, ότι δεν διευκόλυνε καθόλου τους μαθητές στην ευκολότερη εκμάθησή της. Αντίθετα, η πρόχειρη, η εμπειρική, η αμέθοδος διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας εξανάγκασε τα Ελληνόπουλα, να αποστρέφονται την ανάγνωση κειμένων που είναι γραμμένα στην ακατάληπτη πλέον γι’ αυτά «νεοελληνική».
Έτσι, μετά την αποστροφή τους στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών αποστρέφονται και τη νέα ελληνική! Εκεί οδήγησε τα πράγματα η απερισκεψία ή μάλλον κάποια σκοπιμότητα…
Κάποιοι, μάλιστα, πανεπιστημιακοί καθηγητές έφθασαν στο σημείο να προτείνουν την κατάργηση του ελληνικού αλφαβήτου και την αντικατάστασή του από το λατινικό!.. Αυτό σε τελική ανάλυση σημαίνει καταστροφή της ελληνικής γλώσσας. Και η καταστροφή μιας γλώσσας σημαίνει και καταστροφή ενός λαού. Και όταν η κατάσταση έφθασε στο «μη παρέκει», επιτέλεους, 40 μέλη της Ακαδημίας Αθηνών, του Ανωτάτου Πνευματικού Ιδρύματος της χώρας, εξέδωσαν την περίφημη «Προκήρυξη» με την οποία μας καλούσαν όλους να αντισταθούμε, να πάρουμε θέση απέ ναντι στο έγκλημα που προετοίμαζαν. Οι λοιδορίες που ακούστηκαν εναντίον των 40 Ακαδημαϊκών δεν έχουν προηγούμενο.
Πόσο ανίδεοι είναι και πόσο βρίσκονται εκτός πραγματικότητας, φαίνεται από αυτό, που είπαν: «…το αλφάβητο δεν εξασφάλισε σε καμιά γλώσσα την επιβίωσή της, ενώ γλώσσες που άλλαξαν αλφάβητο (όπως π.χ. η τουρκική) μια χαρά διαρκούν στο στόμα των φυσικών ομιλητών τους!
Εδώ, υποκρύπτεται η μεγάλη άγνοια ή μεγάλη υποκρισία. Τι είχαν να χάσουν οι Τούρκοι, οι Τσετσένοι, κλπ.; Μήπως καταστράφηκε η ανύπαρκτη πνευματική τους κληρονομιά;
Τους τελευταίους μήνες από την αρχή του 2016 ακούγονται πολλά γύρω από τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών. Εύκολα διακρίνει κανείς μία «εχθρική» διάθεση απέναντι στη γλώσσα των αρχαίων μας προγόνων, η οποία είναι μητέρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνον.
Λέτε να μη ξέρουν τι λένε όλοι οι ξένοι λόγιοι και σοφοί πνευματικοί άνθρωποι που πλέκουν εγκώμια για την αρχαία ελληνική γλώσσα; Στην Ελλάδα ακούμε: «Τα αρχαία ελληνικά είναι νεκρή γλώσσα». Άλλοτε: «Η διδασκαλία των αρχαίων στο Γυμνάσιο είναι παρά φύσιν». Παράλληλα έχουμε και την ανακοίνωση 56 πανεπιστημιακών καθηγητών, από τους οποίους οι περισσότεροι είναι άσχετοι με την αρχαία Ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, καθόσον οι ειδικότητές τους δεν έχουν καμία σχέση με όσα απασχολούν τους φιλολόγους και ειδικότερα με τα Κλασικά Τμήματα. Ζητούν την κατάργηση των Αρχαίων από το πρωτότυπο στο Γυμνάσιο, διότι δεν καλλιεργείται επαρκώς η Νέα Ελληνική Γλώσσα με το ισχύον ωρολόγιον πρόγραμμα, ενώ παράλληλα νοθεύεται το γλωσσικό αίσθημα των παιδιών που κάνουν διαρκώς αυθαίρετες αναγωγές και συγκρίσεις με την αρχαία και μάλιστα με την αττική γλώσσα, που είναι τόσο απομακρυσμένη από τη σύγχρονη γλώσσα».
Αν ρωτούσαν: «Τι εδίδαξε ο προοδευτικός Παιδαγωγός Ευάγγελος Παπανούτσος», θα μάθαιναν ότι διακήρυξε: «Δεν μπορεί κανείς να μιλήσει και να γράψει σωστά τη δημοτική, αν δεν πατάει στέρεα στη γνώση της αρχαίας κλασικής γλώσσας».
Αν ρωτούσαν για τον Μάριο Πλωρίτη θα άκουγαν: «Οι αρχαίοι Έλληνες έπλασαν μία γλώσσα με άπειρους θησαυρούς, που τα όριά της έφθασαν στα πέρατα του κόσμου. Οι ξένοι την μελετούν, την μιμούνται, την χρησιμοποιούν για να πλουτίσουν τις δικές τους γλώσσες. Πανάξιος ο μισθός τους. Κι εμείς όχι μόνον δεν την «επισκεπτόμαστε», αλλά την αγνοούμε, την περιφρονούμε, την κακοποιούμε χωρίς όρια. Άξιος κι εμάς ο μισθός μας, όπως όλων των απαιδεύτων και ασόφων»…
Πάντως, το Υπουργείο Παιδείας σκέπτεται να διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά μόνον στο Λύκειο σαν ξένη γλώσσα…