Η Ε.Ε. να βάλει «φρένο» στους εκβιασμούς της Τουρκίας!

Το αποτυχημένο πραξικόπημα ομάδας στρατιωτικών για ανατροπή του ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας έδωσε την ευκαιρία στον Ερντογκάν να προβεί σε μια ανευ προηγουμένου συστηματική εξόντωση και εκρίζωση κάθε αντιπάλου και κάθε υπόπτου σε όλους τους τομείς της Τουρκικής κοινωνίας. Δεκάδες χιλιάδες οι απολυθέντες από τη Δημόσια Υπηρεσία και από την εκπαίδευση, δεκάδες χιλιάδες οι συλλήψεις, οι ανακρίσεις και οι φυλακίσεις αντιφρονούντων. Ένας απηνής διωγμός οποιουδήποτε θεωρείται ύποπτος ότι είναι οπαδός ή πρόσκειται φιλικά στον αυτοεξόριστο ιμάμη Γκιουλέν, ο οποίος κατηγορείται ως υποκινητής και οργανωτής του πραξικοπήματος. Δάσκαλοι, καθηγητές, πανεπιστημιακοί καθηγητές, πρυτάνεις, δημοσιογράφοι, δικαστικοί, επιχειρηματικά στελέχη, στρατιωτικοί, με μόνη την υποψία ότι είναι υποστηρικτές του Γκιουλέν συλλαμβάνονται, φυλακίζονται, βασανίζονται, εν ονόματι δήθεν της καταπολέμησης των πραξικοπηματιών.
Οι διωγμοί αυτοί που γίνονται με την υποστήριξη όχι μόνο του ισλαμιστικού κόμματος του κ. Ερντογκάν, αλλά και των εθνικιστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, καθώς και την υποστήριξη, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, του 70% του Τουρκικού λαού, αποσκοπούν στην ουσία στον απόλυτο έλεγχο του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ώστε να είναι ευκολότερη η επιβολή της ισλαμιστικής ιδεολογίας σε όλο τον πληθυσμό. Τρόμος επικρατεί στους μετριόφρονες Τούρκους πολίτες, επειδή μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να συλληφθούν από το καθεστώς του κ. Ερντογκάν.
Οι εξουσίες που παρέχονται στον Τούρκο πρόεδρο τον καθιστούν απόλυτο μονάρχη. Έχουν δίκαιο όσοι τον αποκαλούν, και στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη, «σουλτάνο». Το γεγονός είναι ότι η Τουρκία σταδιακά και μεθοδικά υπό την ηγεσία του κ. Ερντογκάν οδηγείται στον ριζοσπαστικό ισλαμισμό και οι μέθοδοι που εφαρμόζονται από το κυβερνών κόμμα δεν διαφέρουν καθόλου από τις μεθόδους των ολοκληρωτικών καθεστώτων, ναζιστικές ή σταλινικές, για την εξόντωση και τη φίμωση κάθε αντιφρονούντος. Το ότι το Τουρκικό κοινοβούλιο, στο οποίο οι ισλαμιστές έχουν την πλειοψηφία, υπερψηφίζει τους προτεινόμενους από τον Τούρκο πρόεδρο νόμους, δεν σημαίνει ότι λειτουργεί το δημοκρατικό σύστημα, το οποίο ούτως ή άλλως πάσχει στις περισσότερες χώρες. Αντίθέτως, φανερώνει μια ολοκληρωτική νοοτροπία, επικίνδυνη τόσο για τους Τούρκους πολίτες όσο και για τους υπόλοιπους λαούς που γειτνιάζουν με την Τουρκία.
Ο ισλαμιστής Ερντογκάν επιδιώκει με την υποστήριξη του ισλαμιστικού κυρίως κόμματός του τον πλήρη έλεγχο του στρατού, της αστυνομίας, της παιδείας, των επιχειρήσεων, της δικαιοσύνης, της δημόσιας υπηρεσίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, τηλεοπτικών σταθμών, ραδιοφώνου, εφημερίδων και κάθε λογής εντύπων. Ενδεικτική είναι η παραίτηση του διευθυντού της εφημερίδας «Κουμχουριέτ», ο οποίος δήλωσε ότι δεν πιστεύει πια στην ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.
Η αλαζονεία της δύναμης εκφράζεται συνεχώς με τις «απειλές» του Τούρκου προέδρου κατά της ΕΕ, η οποία παραβιάζοντας τις βασικές αρχές της δέχτηκε την Τουρκία ως υποψήφια για ένταξη χώρα. Μια χώρα, η οποία διέπραξε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με την παράνομη εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, μια χώρα που παραβιάζει τα βασικά δικαιώματα δεκάδων εκατομμυρίων Κούρδων που ζουν στην επικράτειά της, μια χώρα που δεν αναγνωρίζει τη γενοκτονία των Αρμενίων, των Ποντίων και άλλων εθνοτήτων, μια χώρα που επέβαλε με τη βία και τη γενοκτονία το δόγμα μια θρησκεία, ένα έθνος, μια γλώσσα.
Η αλαζονεία, η ύβρις, όπως αποδεικνύεται από τα ιστορικά γεγονότα και όπως πολύ χαρακτηριστικά τονίζει ο Αισχύλος στους Πέρσες (472 π.Χ.), οδηγεί στην «ἄτη», στην διανοητική τύφλωση, που παρασύρει τον άνθρωπο σε πράξεις, οι οποίες, ενώ τις θεωρεί ευνοϊκές και ευεργετικές, τον οδηγούν σε παγίδα και στην καταστροφή, σε «πάγκλαυτον θέρος»,  τόσο τον ίδιο όσο και τον λαό που εξουσιάζει.
Η Τουρκία, ενώ παρουσιάζεται στο εξωτερικό ως μια ισχυρή χώρα, στην πραγματικότητα είναι βαθιά διχασμένη: οι Τούρκοι της Ανατολής στρέφονται κατά των «λευκών» Τούρκων των Μικρασιατικών παραλίων, οι ισλαμιστές κατά των κεμαλικών, οι Κούρδοι επιδιώκουν την αυτονομία και την ανεξαρτησία τους, οι Αλευίτες με πολύ διαφορετική κουλτούρα από τους φανατικούς ισλαμιστές, καθώς και άλλες εθνότητες και κρυπτοχριστιανοί, είναι βέβαιο ότι νοιώθουν την καταπίεση του καθεστώτος να αυξάνεται καθημερινά.
Δυστυχώς, παρόλο που τόσο οι ΗΠΑ, όσο και οι Ευρωπαϊκές χώρες, γνωρίζουν την υποστήριξη που προσέφερε το Τουρκικό επίσημο κράτος και παρακράτος στους ισλαμιστές του χαλιφάτου, ακολουθούν μια ακατανόητη πολιτική σιγής και συγκάλυψης των Τουρκικών ανομημάτων, για να μην χάσουν τα οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντά τους.
Το ισχυρό χαρτί που βρίσκεται στα χέρια του Τούρκου προέδρου, για να εκβιάζει την ΕΕ, είναι τα εκατομμύρια Σύρων προσφύγων και άλλων λαθρομεταναστών που βρίσκονται στην Τουρκία, τους οποίους είναι έτοιμος να εξαπολύσει από τα Μικρασιατικά παράλια, για να εισβάλουν στην Ελλάδα και δια μέσου αυτής στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.
Τα τραγικά και εγκληματικά «λάθη» των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, με την παράνομη εισβολή και διάλυση του Ιράκ, την ανατροπή του Καντάφι στη Λιβύη και την προσπάθεια ανατροπής του Άσαντ στη Συρία, έργο που σε όλες τις περιπτώσεις, όπως φαίνεται, πρέπει να αποδοθεί στην καταστροφική επιρροή του Εβραϊκού «λόμπυ» στην Αμερικανική εξωτερική πολιτική και στις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και άλλων χωρών, δημιούργησαν εκατομμύρια πρόσφυγες που μέσω της Τουρκίας, ενθαρρυμένοι και από την πολιτική «ανοικτών συνόρων» του ΣΥΡΙΖΑ, είναι έτοιμοι να εξορμήσουν για τον «παράδεισο» της Κεντρικής Ευρώπης.
Αν ο Τούρκος πρόεδρος αποφασίσει να ακυρώσει τη συμφωνία με την ΕΕ και να ανοίξει τον δρόμο για την Ευρώπη στους πρόσφυγες και τους οικονομικούς μετανάστες, η χώρα που θα διαλυθεί εντελώς από τον όγκο των προσφύγων θα είναι η Ελλάδα, και αυτό επειδή όλες οι χώρες στα βόρεια σύνορά μας έχουν οικοδομήσει ή ετοιμάζονται να οικοδομήσουν φράκτες για την παρεμπόδιση εισόδου των «μυρίων» στα εδάφη τους.
Είναι αμφίβολο, αν ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γενικώτερα η πολιτική ηγεσία, έχουν τη δυνατότητα αντιμετώπισης αυτής της πιθανής εξελίξεως. Και ο Ελληνικός λαός θα βρεθεί μπροστά σε πρωτοφανή αδιέξοδα, τα οποία δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει. Μαζί με την οικονομική καταστροφή θα επέλθει και η εθνική καταστροφή.
Και όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε και θα έπρεπε να είχε ακολουθήσει μια διαφορετική πολιτική έναντι της Τουρκίας, πολιτική βασισμένη στις διαχρονικές αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, του ανθρωπισμού και του διεθνούς δικαίου. Είναι ανεπίτρεπτο η Ευρωπαϊκή Ένωση να εκβιάζεται και να υποκύπτει στους οποιουσδήποτε εκβιασμούς του κ. Ερντογκάν. Ενώπιον αυτού του πιθανού κινδύνου πρώτιστο μέλημά της θα έπρεπε να είναι η με κάθε μέσο προστασία των ανατολικών συνόρων της, δηλαδή των Ελληνικών συνόρων. Αν το θελήσει, έχει και τη δύναμη και τα μέσα να το πράξει.