Έβαλαν κλήρο επί των ιματίων του λαού!..

Οι ιστορικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται στα ανθρώπινα γεγονότα, έστω κι αν συχνά παρουσιάζουν οι καταστάσεις μια εξωτερική ομοιότητα. Αλλά αποδέχονται την άποψη ότι νόμοι ιστορικοί λειτουργούν στα ανθρώπινα πράγματα και μάλιστα και με φυσική αναγκαιότητα. Ξεκίνησα το άρθρο μου μ’ αυτή τη σκέψη διότι βλέπω σοβαρές ομοιότητες ανάμεσα στο Υπερταμείο που μόλις έχει ψηφίσει η Κυβερνηση και στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (Δ.Ο.Ε.) που μας επέβαλαν οι ισχυροί της Ευρώπης (οι Μεγάλες Δυνάμεις) στα 1897 με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης.
Η ιστορία, λοιπόν, μας θυμίζει ότι οι Έλληνες με τις εκλογές στις 16/4/1896 καταψήφισαν τον Τρικούπη, τον μεγάλο πολιτικό ηγέτη και δεν τον εξέλεξαν ούτε καν βουλευτή στο Μεσολόγγι (ανθ’ ημών Γουλιμής). Ο Τρικούπης αυτοεξορίζεται στις Κάννες ταπεινωμένα και σε λίγο πεθαίνει. Η νέα Κυβέρνηση υπό τον Θ. Δηλιγιάννη χωρίς καμία προετοιμασία αμφισβητεί τις ισχύουσες συνθήκες και κηρύσσει τον πόλεμο εναντίον της Τουρκίας. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: άτακτη υποχώρηση του Ελληνικού στρατού και οι Τούρκοι έφτασαν στις Θερμοπύλες, απειλώντας να κυριέψουν πάλι το νεοελληνικό κράτος.
Εκείνη τη στιγμή επεμβαίνουν οι Μεγάλες Δυνάμεις ως σύμμαχοι για να σώσουν την Ελλάδα. Προσφέρουν τα απαραίτητα δάνεια για τις πολεμικές αποζημιώσεις και επιβάλλουν με πρόταση της Γερμανίας τον έλεγχο, για να είναι σίγουρες ότι θα πάρουν πίσω τα χρήματα. Από εκείνη τη μέρα και μέχρι πρόσφατα, οι Έλληνες πλήρωναν τον σχετικό φόρο σε εμπορικά αγαθά που είχαν τον χαρακτήρα του μονοπωλίου!
Μήπως και με το Υπερταμείο που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ για 99 χρόνια έχουμε επανάληψη της ιστορίας; Αν ναι, τότε οι πολιτικοί μας πρώτα και ύστερα οι πολίτες έχουν όλη την ευθύνη για την τραγωδία της χώρας και θα είναι υπόλογοι προς την ιστορία, αλλά και ένοχοι για το θλιβερό μέλλον των επόμενων γενεών.
Με τα Μνημόνια ο κόσμος οδηγήθηκε στη φτώχεια, στην ανεργία και στην ανασφάλεια. Όμως είχε απομείνει η δημόσια περιουσία και ο κρατικός πλούτος, που θα μπορούσε μία άλλη Κυβέρνηση να αξιοποιήσει και να δημιουργήσει συνθήκες για επενδύσεις και ανάπτυξη. Τώρα δεν μας έμεινε τίποτε άλλο παρά η μιζέρια και η απογοήτευση. Ήρθαν με υπογραφή της Κυβέρνησης της Αριστεράς οι ξένοι να διαφεντέψουν τον τόπο μας και να ρυθμίζουν αυτοί τη μοίρα μας για εκατό χρόνια!
Δυστυχώς οι Υπουργοί και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να αντιδράσουν και όλοι τους είναι προσκυνημένοι και πρόθυμοι να ξεπουλήσουν τα πάντα. Είναι πια ολοφάνερο σε όλους ότι αυτοσκοπός τους είναι η διατήρηση της χρυσοφόρας καρέκλας τους και τίποτε άλλο.
Ευτυχώς που δύο Υπουργοί έδωσαν όρκο στη Βουλή ότι αυτά που ψήφισαν δεν πρόκειται να τα εφαρμόσουν. Ο Τσακαλώτος είπε: όσο είμαι εγώ Υπουργός δεν πρόκειται να ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία. Αυτό πάει να πει ότι αν εγώ φύγω, δεν ξέρω τι θα κάνει ο επόμενος. Άρα οφείλει ο λαός τα επόμενα εκατό χρόνια να βαλσαμώσει τον Υπουργό για να γλυτώσει την περιουσία του. Ο παραλογισμός και η αλαζονία δεν έχουν μέτρο.
Ο δε Σπίρτζης δήλωσε: «Και ο ίδιος Ιησούς Χριστός να κατέβει δεν πρόκειται να παραδώσω τη δημόσια περιουσία». Αυτή η δήλωση δείχνει την πολιτική υπόσταση του Υπουργού, αποτελεί ύβρη για την πλειοψηφία της κοινωνίας και δεν την ακούς ούτε σε πεζοδρόμιο.
Αλλά τι να κάνουν οι άνθρωποι; Τους έμεινε μονάχα η προπαγάνδα και γι’ αυτό βιάζουν χυδαία τη γλώσσα μας. Τώρα για τον ΣΥΡΙΖΑ η Τρόικα έγινε θεσμός, το ξεπούλημα παραχώρηση, η λιτότητα ανάπτυξη, η μείωση των μισθών αύξηση.
Αν ο κ. Τσίπρας ήθελε και μπορούσε να ανταποκριθεί στο ύψιστο δημοκρατικό αξίωμα του Πρωθυπουργού, θα έπρεπε οι περισσότεροι των Υπουργών και των βουλευτών να βρίσκονται σε μουσείο πολιτικής ιστορίας για να τους βλέπει ο πολίτης και να διδάσκεται την πολιτική αρετή. Δυστυχώς ο πρωθυπουργός ασχολείται με μεγάλους φιλοσόφους (π.χ. Χέγκελ, Διογένης κ.ά.) και γι’ αυτό αγνοεί ακόμα και τη Γεωγραφία, μπερδεύοντας τη Λέσβο με τη Μυτιλήνη!
Όλα επομένως ξεπουλιούνται και εμείς, αν και σταυρωμένοι στο σταυρό της φτώχειας και του ξεπουλήματος, παραμένουμε άπραγοι, άλαλοι και θεατές στην κλήρωση των ιματίων μας.