Στα παλιά θρανία…

- Χωρίς πρόγραμμα οι περιπλανήσεις του μέτοικου. Άεργος και συνταξιούχος μελετάει ακόμη τη γνώση των ανθρώπων και στοχάζεται και ανακαλεί την παιδεία που γνώρισε στο βίο του.
- Έτσι, άστοχα, θυμήθηκα μια λέξη πολύ αρχαία. Το «έρκος των οδόντων». Και άνοιξα το διαδίκτυο να βρω ερμηνείες και παραδείγματα. Και έπεσα σε μερικές εγγραφές και σχόλια για το έρκος των οδόντων που δεν έχουν οι κυβερνητικοί, και λένε και ξελένε πολλά, άλαλα και μπάλαλα, όπως έλεγε κάποια γιαγιά στο χωριό, προ μετοικεσίας στην πόλη.
- Μπαίνοντας στην επικαιρότητα της εποχής με τις «μεταρρυθμίσεις» στην παιδεία, αναπόφευκτα η σκέψη και ο λογισμός μου, γυρίζει στα θρανία μιας περασμένης εποχής.
- Και ήταν πολλά αυτά που κάθισα, σε όλες τις βαθμίδες από το προπολεμικό Δημοτικό, το κατοχικό Γυμνάσιο και τα έδρανα και αμφιθέατρα των πανεπιστημιακών χρόνων. Θρανία από τον καιρό της Τουρκοκρατίας, μαθήματα στα στασίδια της Εκκλησίας, μια αίσθηση του «κρυφού σχολείου», που το αρνείται η «αριστερά της πρώτης φοράς», μάθημα κάτω από τη γκορτσιά του σχολείου με θρανία μεγάλες πέτρες, θρανία ανακατα-σκευασμένα, και στα αμφιθέατρα, έδρανα της δεκαετίας του 1910. Δεν ευτυχήσαμε να καθίσουμε σε  σύγχρονα εδώλια και κλιματιζόμενες αίθουσες.
- Σε όλη αυτή την αναδρομή ακούγαμε πάντοτε ένα ίδιο τροπάριο, και θυμάμαι πως το ακούω  και σήμερα ως να εκπέμπεται από όργανο, ως «χαλκός ηχών και κύμβαλον  αλαλάζον», τις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση, τους νεωτερισμούς, και τα προγράμματα μαθημάτων, και όλες τις «προοδευτικές» ιδέες και ιδεολογίες, που «συνωστίζονται», στους εγκεφάλους κάποιων  μεταρρυθμιστών» όπως στην…. προκυμαία της Σμύρνης και στο Ζάλογγο.
- Η μόνη σκέψη που με βασανίζει είναι που έμαθαν γράμματα οι συντάκτες αυτών των «μεταρρυθμίσεων», κι αν τα εγκύκλια μαθήματα τα έμαθαν στα σχολεία μας, στα χωριά και στις πόλεις μας, και στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
- Αν με αυτά που έμαθαν και σταδιοδρόμησαν στην Ελλάδα, τότε εκείνη η παιδεία ήταν καλή και ωφέλιμη για τον τόπο. Αν δεν ήταν επαρκής εκείνη η παιδεία, τότε αρνούνται και ακυρώνουν την δική τους αγωγή και τη συμβολή τους στην πρόοδο της χώρας. Αν τα έμαθαν στην αλλοδαπή, στην «Εσπερία», όπως έλεγαν παλιά, και τα κουβαλάνε σαν «άχθος  εισαγόμενο», τότε γιατί αρνούνται στους νέους μας την ίδρυση στην Ελλάδα ξένων πανεπιστημίων, και τα σπρώχνουμε στην Πρίστινα να γίνουν δάσκαλοι, στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Ουγγαρίας να γίνουν γιατροί, και άλλα, για να έχουμε σήμερα 60.000 φοιτητές μας σε ξένα Πανεπιστήμια; Και αυτό το εμπάργκο στα ξένα Πανεπιστήμια, δεν είδαμε να φέρνει αντίστροφα, ξένους φοιτητές στα δικά μας.
- Αυτή τη «μεταρρύθμιση», δεν την θέλουν οι «μεταρρυθμιστές», αυτής της  «πρώτης φοράς Αριστεράς».
- Και αφού μπήκαμε και πάλι σε έναν καινούργιο κύκλο μεταρρυθμίσεων, όπου η κάθε νεώτερη αλλάζει την προηγούμενη, και η επόμενη  ανασύρει κάποια παλαιότερη, και η συνέχεια, να απαξιώνεται κάθε θετική βελτίωση στην εκπαίδευση, μένουμε  σε μόνιμη αναμονή της επόμενης, για να θυμούμαστε εμείς οι παλιοί κάποιες γνωστικές αποταμιεύσεις, που μας έδωσαν τα εφόδια για να σταδιοδρομήσουμε σε αυτή τη χώρα, και να μπορούμε ακόμη και σήμερα να μπαίνουμε στο διαδίκτυο να συμπληρώνουμε την εγκύκλιο παιδεία.
- Και μια και οι περιπλανήσεις βρίσκονται στον φαύλο κύκλο των μεταρρυθμίσεων, ας θυμηθούμε μια εποχή μιας πάλι και τότε «προοδευτικής» μεταρρύθμισης, που κατάργησε  ή περιόρισε τα αρχαία Ελληνικά, και σε κάποια επόμενη εξεταστική περίοδο «Πανελλαδικών» ή «Πανελλήνιων» εξετάσεων, δόθηκε ένα θέμα εκθέσεως με συνθετικό περιεχόμενο την ανάλυση των λέξεων Αρωγή και ευδοκίμηση, όπου αποδείχθηκε η γύμνια και το έλλειμμα εκείνης της μεταρρύθμισης, για να ξαναμπούν στο πρόγραμμα τα αρχαία Ελληνικά. Τώρα πάλι τα αρχαία Ελληνικά βρίσκονται σε ένα είδος «ιδεολογικού διωγμού».  
- Και είναι επίκαιρη μια σχετική αναδρομή από τον καιρό μιας άλλης μεταρρύθμισης, επί Κωνσταντίου Καραμανλή, που συζητιόνταν πάλι ο περιορισμός των Αρχαίων Ελληνικών. Τότε, λέγεται, ότι σε μια σύσκεψη ο Καραμανλής είπε ότι δεν θυμάται τίποτε από τα αρχαία Ελληνικά που διδάχθηκε, υποστηρίζοντας έτσι την πρόταση περιορισμού. Ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ζακυνθινός, που παρίστατο, του είπε: «μόρφωση είναι ότι μένει αφού ξεχάσεις ότι διάβασες». Αργότερα βέβαια, ο Καραμανλής, στην αυτοεξορία του στη Γαλλία, ομολόγησε ότι διάβασε πολλούς κλασσικούς.
- Τώρα στο στόχαστρο των «προοδευτικών μεταρρυθμιστών» έχει μπει και η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Ανακοινώθηκε ότι, με κάποια εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας, δίνεται οδηγία στους καθηγητές να μην αναφέρεται η εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Μυκηναϊκού Πολιτισμού και κάποιες άλλες ενότητες. «Η πρώτη φορά Αριστερά με Ιστορία χωρίς ΜεγαΑλέξανδρο»  και Πολιτιστική κληρονομιά!
- Χαρά των Σκοπιανών, δεν θα το αφήσουν χωρίς δική τους αξιοποίηση. Να δούμε πως θα αντιδράσουν οι Μακεδόνες «διανοούμενοι», τα Πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, Μακεδονίας και Θράκης, και, γιατί όχι, και των Ιωαννίνων. Και πως θα αντιδράσουν οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ Μακεδόνες.
- Για να τελειώσω αυτή την περιπλάνηση στα θρανία, και τις παράπλευρες σκέψεις του μέτοικου, θα γυρίσω στην αρχή της αφήγησης, με το «έρκος οδόντων». Υπάρχουν πολλές αναφορές στο διαδίκτυο και περισσότερες στη βιβλιογραφία. Υπάρχουν ακόμη και πολλά επίκαιρα δημοσιεύματα, με την έλλειψη «έρκους οδόντων», στο πολιτικό λόγο των «ηγούμενων»  και «διακόνων»  της  «Πρώτης φοράς Αριστερά». Ας το δώσει το Υπουργείο , για θέμα εκθέσεως, στα Γυμνάσια και Λύκεια, και στη «Λίστα θεμάτων», που τώρα επαναφέρει, για μια ….δημοσκοπική μέτρηση. Και θέμα στη «Βουλή των εφήβων»!
- Και οι περιπλανήσεις συνεχίζονται…

ο  μέτοικος