Στο συρτάρι με τα… «σκονάκια»
- Μέσα στις άσκοπες περιπλανήσεις μου, σε στιγμές αναζήτησης κάποιου θέματος, άνοιξα και το συρτάρι μου με διάφορα «σκονάκια», από διάφορες ειδήσεις, και γεγονότα που συσσωρεύονταν για μια μελλοντική χρήση. Είναι ένα άτυπο αρχείο στο οποίο καταφεύγω συχνά σαν μια επανάληψη ενός γνωστικού υλικού, με τη γνωστή λατινική ρήση, repetitio est mater studiorum, όπως μου έμεινε από τα μαθητικά λατινικά που διδαχτήκαμε στα περασμένα χρόνια.
- Αναζητώντας κάποιο θέμα, από τη φλυαρία της σύγχρονης πολιτικής, για την «πρώτη φορά Αριστερά», βρήκα ένα «σκονάκι» από κάποια διαδικτυακή σελίδα για τις εξουσίες και το εξής: «Αριστερός είναι ο λάτρης της εξουσίας, χωρίς εξουσία».
- Αυτός ο ορισμός ανήκει στο George Orwell, Βρετανό συγγραφέα. Αυτό, μου έφερε συνειρμικά στη σκέψη τα γνωστά βιβλία του Οργουελ «Η Φάρμα των ζώων» και το «1984».
- Το πρώτο περιγράφει μια «επανάσταση» των ζώων σε μια φάρμα, όπου τα ζώα ανέλαβαν την «αυτοδιαχείριση» της φάρμας κατά τα πρότυπα της αριστερής ιδεοληψίας. Μερικά από τα τεκταινόμενα σήμερα στη δική μας «πρώτη φορά Αριστερά», βρίσκονται εύκολα στο «σενάριο» της «Φάρμας των ζώων». Είναι ένα ευχάριστο ανάγνωσμα για όποιον θέλει να βρεί το «καινούργιο» της Αριστερά σε ένα παλιό βιβλίο του 1944.
- Το δεύτερο βιβλίο του Όργουελ «1984» είναι ένα προφητικό βιβλίο για την σύγχρονη εξέλιξη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας και της δυνατότητες να «διαβάζει κλειστά γράμματα» και να ακούει ξένα μηνύματα. Εκεί περιγράφεται ο «Μεγάλος Αδελφός», ος τα πάνθ΄ ορά και ακούει, Κάτι που γίνεται πολλές φορές σήμερα με τα Wιkιleaks και τους γνωστούς «κοριούς».
- Το «σκονάκι» με την άποψη του Οργουελ για την ταυτοποίηση του «Αριστερού» με έκανε να ξαναξεφυλλίσω τον προφητικό Όργουελ. Ζούμε σε μια άλλη έκδοση της «Φάρμας των ζώων».
- Αλλά, μια και το παραπάνω «σκονάκι», βγήκε από την εξουσία, να προσθέσω και κάτι άλλο σχετικό. Ο Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα γράφει και το εξής: «Ο αγώνας του ανθρώπου έναντι της εξουσίας είναι αγώνας μνήμης ενάντια στη λήθη».
- Για αυτούς που θέλουν να ξεχνούμε την ιστορία μας και να ναρκώνουμε την Εθνική μας Μνήμη.
- Ένα άλλο «σκονάκι» που βρήκα στο συρτάρι μου, αναφερόταν στο Βυζάντιο, και με έκανε να ξαναδιαβάσω πάλι κάποιες σελίδες από την Ιστορία του Βυζαντίου από την περίοδο που κατέληξε στην κατάληψή του από τους Σταυροφόρους, μια περίοδος που χαρακτηρίζεται ως παρακμιακή εποχή του Βυζαντίου.
- Είναι συνδεδεμένη με την δυναστεία των Αγγέλων, που διέλυσαν το κράτος του Βυζαντίου και έφεραν τους Λατίνους στην Βασιλεύουσα. Και εκεί αναφέρεται ότι κάποιος Αλέξιος, από τους γόνους της δυναστείας των Αγγέλων, που διεκδικούσε τον θρόνο, κατέφυγε στη Δύση δηλώνοντας ότι είναι ο νόμιμος διάδοχος και διεκδικητής του θρόνου, και ζήτησε την οργάνωση μιας νέας σταυροφορίας με πολλές παραχωρήσεις στους Λατίνους. Τα έξοδα της εκστρατείας τα εγγυήθηκε ο ίδιος.
- Έφθασαν οι σταυροφόροι στην Κωνσταντινούπολη, έγινε ο Αλέξιος εκείνος αυτοκράτορας, οι Ευρωπαίοι Λατίνοι ζητούσαν τα έξοδα που υποσχέθηκε, λεηλάτησαν όλον τον πλούτο της Πόλης και τότε ο Αλέξιος ο Δ’: «έκανε τα αδύνατα δυνατά για να βρεί τα οφειλόμενα. Επέβαλλε νέους φόρους, ταξίδεψε στις πλούσιες επαρχίες της Θράκης, δήμευσε περιουσίες, ξήλωσε εικόνες, άρπαξε χρυσά δισκοπότηρα από τις εκκλησίες, αλλά τα χρήματα που ζητούσε ο Δόγης της Βενετίας δεν μπόρεσε να τα συγκεντρώσει. Το προσωνύμιο που του έδωσε ο κόσμος για αυτές τις αρπαγές ήταν «Αλέξιος ο Αγιογδύτης». Λαός και κλήρος δυσανασχετούσε με την ζοφερή κατάσταση…….», καλιώρα σαν και μας!
- Το όνομα του Αλέξιου της δυναστείας των Αγγέλων συνδέεται με την παρακμιακή εποχή του Βυζαντίου. Ένας από αυτούς ο Μιχαήλ Άγγελος κατέφυγε στην Ήπειρο όπου δημιούργησε το Δεσποτάτο της Ηπείρου με έδρα την Άρτα. Δεν είναι γνωστό ποια ήταν ακριβώς η μεγάλη προσφορά αυτού του Αγγέλου που το όνομά του έδωσαν στα Γιάννενα σε έναν κεντρικό δρόμο που αναβαθμίστηκε τελευταία με πεζόδρομους, με πολλά κονδύλια και μεγάλη συμμετοχή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που η σημερινή κυβέρνηση τους θεωρεί σήμερα τους Ευρωπαίους «σκληρούς και ανάλγητους δανειστές», ενώ η χώρα μας, διατρέχει πάλι μια παρακμιακή εποχή σαν του Βυζαντίου και πρωθυπουργός και κομματικός αυτοκράτορας είναι ένας άλλος….. Αλέξιος.
- Αλλά έτσι και έξω από τον σχεδιασμό αυτής της περιπλάνησης, θα σταθώ λίγο παράλληλα στην ονοματοδοσία της οδού Μιχαήλ Αγγέλου με όποιες ιστορικές περγαμηνές του έδωσαν οι ονοματοδότες της πόλης.
- Σκέφτομαι ιστορικά παράλληλα, πως οι ονοματοδότες των οδών της πόλης των Ιωαννίνων, εξαφάνισαν τα ονόματα του Στρατηλάτη απελευθερωτή της πόλης διαδόχου τότε Κωνσταντίνου. Αλλά και του Βασιλέως Γεωργίου του Α’, με την μετονομασία της οδού Βασιλέως Γεωργίου σε Δωδώνης. Έτσι εξαφανίστηκε και η οδός Μανωλιάσσης και… αποκεντρώθηκαν κάποιοι άλλοι δρόμοι. Και από τους νεότερους, ο οδός Βασίλισσας Φρειδερίκης ξεγράφτηκε. Και την ίδια μεταχείριση είχαν και κάποιες Πλατείες.
- Αυτή είναι μια άλλη περιπλάνηση στους δρόμους αυτής της πόλης, που διαφέρει πολύ από εκείνη την πόλη στην οποία βρήκαμε καταφύγιο τότε σαν ανταρτόπληκτοι και η ονοματοδοσία των δρόμων κάτι θύμιζε από την ιστορική πορεία της πόλης.
- Και οι περιπλανήσεις συνεχίζονται…
ο μέτοικος
