Υπομνήσεις σε μερικούς Εταίρους μας στην Ε.Ε.!

Συχνά γίνεται λόγος για την προσφορά της Ελλάδας στον πολιτισμό της Ευρώπης. Προσφορά που ξεκινάει από τα βάθη των αιώνων, από τον Όμηρο και τον Ησίοδο, την κλασική αρχαιότητα και νωρίτερα τη μινωική και συνεχίζεται με την Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η οποία εξεπολίτισε κυριολεκτικά την Ευρώπη από τα Ουράλια μέχρι τον Ατλαντικό ωκεανό. Και η προσφορά εκτείνεται σε όλα τα πολιτισμικά επίπεδα.
Ειδικά, όσον αφορά στη γλώσσα, είναι παγκοσμίως γνωστό ότι η Ελληνική είναι η μητέρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνον. Με τη διαπίστωση αυτή μένει η εντύπωση ότι οι ευρωπαϊκές γλώσσες μόνον πλουτίστηκαν με τις χιλιάδες λέξεις που πήραν από την Ελληνική και τίποτε άλλο.
Αυτή είναι μόνον η μία πλευρά του θέματος. Την απάντηση στο θέμα αυτό δίνει ο Γερμανός ιστορικός καθηγητής του πανεπιστημίου του Μάρμουργκ ο Θεόδωρος Μπιρτ ο οποίος γράφει: «Το ότι εμείς οι Γερμανοί διακρίνουμε το ρήμα και το ουσιαστικό, τις κλίσεις και τις εγκλίσεις των ρημάτων και τις μορφές των χρόνων και διαπιστώνουμε σε όλα αυτά, την ύπαρξη νόμων, είναι διότι τα παραλάβαμε από τους Ρωμαίους, οι δε Ρωμαίοι τα παρέλαβαν δουλικώς από τους Έλληνες.
Οι Έλληνες φιλόσοφοι βοήθησαν και προπάντων οι ιστορικοί. Εκ τούτων προέρχονται οι όροι «ονομαστική», «γενική», «δοτική», «προστακτική», «παρακείμενος», «επίρρημα», «αντωνυμία», κλπ. της γραμματικής και οι όροι του συντακτικού και οι κανόνες της γραμματικής ήταν άγνωστοι στους Ευρωπαίους.
Η μεγάλη Ελληνίστρια Ζακλίν Ντε Ρομιγύ αυτό εννοούσε όταν έλεγε: «Σας το λέω χωρίς επιφύλαξη: Όλος ο κόσμος θα πρέπει να μάθει ελληνικά, γιατί η ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα…». Ακριβώς αυτό εννοούσε τους γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες.
Και ο Γερμανός καθηγητής Θεόδ. Μπιρτ συνεχίζει: «Ο ουρανός εξελληνίσθη διά του Έλληνος Ευδόξου προ του Αριστοτέλους και πριν συμβεί το ίδιο με τη γη διά του Αλεξάνδρου».
Ο Ευδόξος από την Κνίδο της Ιωνίας (Κνίδιος) (408-355 π.Χ.) ήταν ένας από τους διασημότερους μαθηματικούς της αρχαιότητας και όλων των εποχών. Ήταν εφάμιλλος του Αρχιμήδη. Η γη εξελληνίστηκε, όταν ο Μεγ. Αλέξανδρος έφθασε στις Ινδίες και ο Ελληνικός Πολιτισμός και η Ελληνική γλώσσα εξεπολίτισαν τους Ανατολικούς λαούς.
Ο μεγάλος Ελληνιστής και διάσημος Γερμανός πανεπιστημιακός καθηγητής και Ακαδημαϊκός Βιλαμόβιτς γράφει: «Κάθε λαός είναι υπερήφανος για την πνευματική του κτήση. Αλλά η ελληνική φυλή στέκεται ψηλότερα από κάθε άλλη, διότι έχει τούτο το προσόν, δεν έπαυσε ποτέ να είναι μητέρα παντός πολιτισμού».
Ο Ιωάννης Γκαίτε, ο μεγαλύτερος ποιητής της Γερμανίας και από τους διασημότερους διανοητές των τελευταίων χρόνων γράφει: «Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι για την ανθρωπότητα η Ελλάδα».
Ο Κάρολος Μαρξ είναι Γερμανός θεμελιωτής της θεωρίας του Μαρξισμού. Στη διδακτορική διατριβή του γράφει: «Αναζητώντας την αλήθεια της ζωής καταλαβαίνουμε από πολύ νωρίς πως η αλήθεια αυτή μπορεί να λυθεί μόνον με την βοήθεια της επιστήμης. Και οι ρίζες της επιστήμης ήταν συνυφασμένες με την φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων».
Ο Φρειδερίκος Νίτσε, μέγας Γερμανός φιλόσοφος και ποιητής γράφει: «Απ’ όλες τις ανθρώπινες φυλές, η τελειότερη, η ωραιότερη, η πιο δικαιολογημένα αξιοζήλευτη, η γοητευτικότερη, εκείνη που σε συνεπαίρνει περισσότερο προς την ζωή, είναι οι Έλληνες. Παρόμοιοι με τον ηνίοχο που οδηγεί το άρμα, αυτοί κρατούν στα χέρια τους τους χαλινούς της τέχνης μας.
Κάθε λαός γεμίζει ντροπή, όταν αναφέρεται κανείς σε μια τόσο θαυμαστά ιδανικοποιημένη κοινωνία φιλοσόφων. Εκείνη των πρώτων διδασκάλων, του Θαλή, του Αναξαγόρα, του Ηρακλείτου, του Παρμενίδη, του Αναξίμαντρου, του Εμπεδοκλή, του Δημοκρίτου, του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και πολλών άλλων…
Οι Έλληνες είναι εκείνοι που έφεραν μακρύτερα τον άνθρωπο και ουδέποτε υπήρξε έστω και κατά προσέγγιση σειρά φιλοσόφων εις τους οποίους η φιλοσοφική δύναμη να έχει αναπτυχθεί με τόση πληρότητα… Οι Έλληνες ακτινοβολούν με μία λάμψη δυνατότερη παρά ποτέ. Ανακάλυψαν πράγματι τους κυριότερους τύπους του φιλοσοφικού πνεύματος, εις τους οποίους όλες οι μεταγενέστερες γενεές δεν πρόσθεσαν τίποτε το ουσιαστικό.
Αλλά ο Νίτσε εκτός από αυτά και στο βιβλίο του: «Η Γέννηση της Τραγωδίας από το Πνεύμα της Μουσικής» σελ. 106 γράφει: «…Σχεδόν σε κάθε εποχή οι διαδοχικοί πολιτισμοί προσπάθησαν με αγανάκτηση να αποσείσουν τον ζυγό των Ελλήνων, γιατί κάθε προσωπική δημιουργία, ενώ εκ πρώτης όψεως θαυμαζόταν ειλικρινά σαν πρωτότυπη, δίπλα σε αυτούς έχανε ξαφνικά το χρώμα και τη ζωντάνια της και γινόταν έκτρωμα αδέξιας μίμησης και γελοιογραφία.
Και κάθε στιγμή ξεσπάει για μια ακόμη φορά η υπόκωφη οργή, η μαζεμένη στα βάθη της καρδιάς εναντίον αυτού του αλαζονικού λαού, που είχε την τόλμη να χαρακτηρίσει με το επίθετο «βάρβαρος» κάθε τι που ήταν ξένο. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι, λέμε, που διεκδικούν ανάμεσα στους λαούς, μια ξεχωριστή θέση;
Όμως, ούτε ο φθόνος, ούτε η αχαλίνωτη συκοφαντία και η οργή κατόρθωσαν να αγγίξουν την αυθάδη τους γαλήνη. Γι’ αυτό ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΔΕΟΣ.
Ας τολμήσουμε, επιτέλους, να διαλαλήσουμε πως οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους τα χαλινάρια της τέχνης, όπως άλλωστε και κάθε τέχνης.
Ο Μπρούνο Σνελ, Γερμανός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Αμβούργου γράφει: «Η Ευρωπαϊκή σκέψη αρχίζει με τους αρχαίους Έλληνες. Στην εποχή τους χρονολογείται γενικά η διαμόρφωση ενός μοναδικού τρόπου σκέψης, που για τον ευρωπαϊκό κόσμο έχει αναμφισβήτητα δεσμευτικό χαρακτήρα».
Ο Βέρνερ Χάιζεμπεργκ: Γερμανός Διάσημος ατομικός επιστήμων, βραβείο Νόμπελ, γράφει: «Όλη η ισχύς της δυτικής μορφώσεως προέρχεται από την ελληνική σκέψη, που είχε την ικανότητα να μετατρέπει τα ερωτήματα σε ζητήματα αρχών».
Ο Φρειδερίκος Χέγκελ, Μεγάλος Γερμανός Φιλόσοφος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ιένας γράφει: «Το Ελληνικό Έθνος είναι η άνοιξη και η αιώνια νεότητα της ανθρωπότητας, διότι από αυτό επήγασε και ο ανθρωπισμός και ο πόνος για τους δυστυχούντες και δυναστευομένους».
Ανέφερα αποκλειστικά και μόνον Γερμανούς επιστήμονες και φιλοσόφους, διότι έτσι δίνεται αποστομωτική απάντηση στους σημερινούς Γερμανούς, οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία ομιλούν απαξιωτικά για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Οι Έλληνες παρουσιάζονται σχεδόν σαν ακαταλόγιστοι και τριτοκοσμικοί.
Αλλά και κάτι άλλο. Στους Γερμανούς υπενθυμίζουμε ότι ο πολιτισμός στη χώρα τους εισήλθε από το Βυζάντιο χάρη στην Ελληνίδα πριγκίπισσα Θεοφανώ, μητέρα του αυτοκράτορα Όθωνα Γ’. Ήταν αδελφή του Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου, σύζυγος του αυτοκράτορα των Γερμανών Όθωνα Β’. Ήταν ωραία και ευφυής, ανωτέρας μορφώσεως. Άσκησε ευεργετικότατη επίδραση στη Γερμανία (972-983 μ.Χ.).
Εισήγαγε την εθιμοτυπία και την πολυτέλεια της Βυζαντινής Αυλής. Οι συνοδεύοντες αυτήν σοφοί εισήγαγον την σπουδή της ελληνικής γλώσσας και της φιλοσοφίας η οποία αργότερα αναπτύχθηκε πολύ στη Γερμανία. Είδαμε πιο πάνω τι επιβεβαιώνει ο καθηγητής Μπιρτ για τη γραμματική της γερμανικής γλώσσας, η οποία ωφελήθηκε πολύ από την ελληνική.
Το 2011 εκδόθηκε το βιβλίο που έγραψε η Γερμανίδα επιστήμων Ελεονόρα Ζέελινκ με τον τίτλο «Μια πεντάρα για να σωθεί η Ελλάδα». Το μήνυμα που θέλει να περάσει η Ζέελινκ δεν είναι να σώσουμε την Ελλάδα συγκεντρώνοντας ποσά (πέντε λεπτά του ευρώ για κάθε λέξη) από τα εκατομμύρια ελληνικών λέξεων που κυκλοφορούν στην υφήλιο, πληρώνοντας έτσι ένας δίκαιο πολιτιστικό φόρο. Αυτό είναι μία πρώτη εντύπωση που παίρνει κανείς διαβάζοντας το πρώτο μόνον μέρος του βιβλίου. Εξάλλου κάτι τέτοιο θα ήταν αφέλεια.
Η συλλογή και η ανάδειξη των ελληνικών λέξεων που επιχειρεί, είναι φόρος τιμής στον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική επιστήμη, αλλά κυρίως θέλει να τονίσει και να επισημάνει τα παρακάτω: Ζούμε και κινούμαστε στον διανοητικό χώρο της Ελλάδας χωρίς να το συνειδητοποιούμε. Μιλάμε ελληνικά χωρίς να το γνωρίζουμε. Το όνομά μας, το νόμισμά μας, η θρησκεία μας, οι επιστήμες μας, οι ιδέες μας ηχούν ελληνικά!
Το μήνυμα της Ζέελινκ βρίσκεται στα εξής: Η Ευρώπη πρέπει να ξυπνήσει, πρέπει να πάψει να είναι αιχμάλωτη του χρήματος και των κερδοσκόπων. Πρέπει να συνειδητοποιήσει, ότι οι λαοί της αποτελούν μία πολιτισμική οικογένεια και όχι απλώς έναν οικονομικό συνεταιρισμό. Ως Ευρωπαίοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε αδέλφια και σαν αδέλφια πρέπει να συμπεριφερόμαστε. Αυτό σημαίνει κατανόηση και αλληλεγγύη. Χωρίς αλληλεγγύη δεν πραγματώνεται Ευρωπαϊκή Ένωση! Αλληλεγγύη, επειδή όλοι κάνουμε λάθη, επειδή η διαφθορά είναι διεθνές φαινόμενο, επειδή οι Γερμανοί δεν δικαιούνται τον ρόλο του αποστόλου της ηθικής. Αλληλεγγύη, επειδή όλοι ανήκουμε στην ίδια ευρωπαϊκή οικογένεια, της οποίας προπάτορας είναι η Ελλάδα.
Η Ελεονόρα Ζέελινκ δίνει στο βιβλίο της μορφή επιστολής ή «παραινετικού λόγου» προς τους Έλληνες πολίτες: «Αγαπητοί Έλληνες πολίτες…». Τους απευθύνει τον λόγο με πολλή συμπάθεια σε δεύτερο πληθυντικό πρόσωπο. Σε κάποιο σημείο εκφράζει την απορία, γιατί οι σύγχρονοι Έλληνες δεν έφθασαν στη λύση που βρήκε η ίδια.
Ίσως, η Ζέελινκ δεν γνωρίζει ότι κάποιοι Έλληνες πανεπιστημιακοί διδάσκουν και διακηρύττουν ανεύθυνα ότι η γλώσσα που μιλάμε δεν είναι συνέχεια της Αρχαίας Ελληνικής. Τείνουμε να την εξοστρακίσουμε από τα Λύκεια. Κοντεύουμε να υιοθετήσουμε για μητρική μας γλώσσα την Αγγλική. Κανείς δεν θυμάται πια ούτε παραδειγματίζεται από τον σοφό καθηγητή τον οικονομολόγο Ξενοφώντα Ζολώτα και τους περίφημους λόγους του σε διεθνείς οργανισμούς, όπου χρησιμοποιούσε αποκλειστικά ελληνικές λέξεις και τις μιλούσε αγγλικά! Καθώς και την ομιλία του καθηγητή της Ορθοπεδικής Παναγιώτη Σουκάκου σε Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Ορθοπεδικής που μίλησε στα αγγλικά χρησιμοποιώντας λέξεις ελληνικής προέλευσης. Με τον ίδιο τρόπο μίλησε και ο καθηγητής της Καρδιολογίας Νικόλαος Κούνης.
Αλλά, για να μη κατακρίνουμε μόνον τους Έλληνες, πρέπει να ιδούμε και την συμπεριφορά κάποιων Γερμανών λογίων. Τόσοι σοφοί Γερμανοί λόγιοι, αρχαιογνώστες και αρχαιολόγοι, που αναδεικνύονται επαγγελματικά ανασκάπτοντας την ελληνική γη, κλασικοί φιλόλογοι που τρέφονται επαγγελματικά ανατέμνοντας την ελληνική γλώσσα, που γνωρίζουν πολύ καλά πόσα εκατομμύρια ευρώ εισπράττουν τα γερμανικά μουσεία από τα αρχαία ελληνικά τους εκθέματα στο Μόναχο, στο Βερολίνο (Μουσείο Περγάμου) και αλλού.
Τόσοι «φιλέλληνες» συμπατριώτες της Ζέελινκ που έχουν ζήσει στην Ελλάδα για επαγγελματικούς λόγους και έχουν γνωρίσει τους σημερινούς Έλληνες, πώς μπόρεσαν όλοι αυτοί να τηρήσουν «σιγή ιχθύος», όταν εμφανίσθηκε σε γερμανικό περιοδικό η Αφροδίτη της Μήλου να κάνει τη γνωστή χυδαία χειρονομία; Κανείς τους δεν ένιωσε την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί για την προσβολή της χώρας από την οποία πήραν τα πολιτισμικά φώτα;
Ανάμεσα στα άλλα η Ζέελινγκ υπενθυμίζει στις ανεπτυγμένες χώρες: «Όλες οι εκβιομηχανισμένες χώρες του πλανήτη είναι υποχρεωμένες να αναγνωρίσουν, ότι η πολύ αναπτυγμένη οικονομία τους πατάει στους ώμους του αρχαίου πολιτισμού της Ελλάδας, ιδιαίτερα της επιστήμης. Χωρίς αυτήν την επιστήμη δεν θα υπήρχαν σήμερα ούτε αυτοκίνητα, ούτε πλυντήρια, ούτε τηλεοράσεις, ούτε ηλεκτρονικοί υπολογιστές…».

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΔΕΜΟΣ