Σε παλιά και νέα μνημόνια…

- Η επικαιρότητα και η πολιτική ιστορία των τελευταίων χρόνων, κυριαρχείται από τη λέξη «μνημόνιο» και τις παρεπόμενες συνέπειες που σωρευτικά υφίστανται οι πολίτες.
- Η οικονομία, σαν γνωστικό αντικείμενο, και οι οικονομολόγοι και οι αδαείς οικονομολογούντες, μας  έχουν ζαλίσει το μυαλό με όσα λένε, αλλά περισσότερα είναι αυτά που υποφέρουμε από την αδυναμία να  φέρουμε βόλτα τα οικονομικά μας,  να ρυθμίσουμε τη ζωή μας, και να κάνουμε όνειρα για το μέλλον.
- Η ιστορία της πατρίδας μας, από την ώρα που συστήθηκε η Ελληνική Πολιτεία, έχει περάσει πολλές ανάλογες φάσεις, με δάνεια, χρέη μικρά και μεγάλα, με πτώχευση και με καταστάσεις διεθνούς επιτροπείας και διεθνών ελέγχων, ακόμη και με ασφυκτικούς  αποκλεισμούς. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις τα έφερε βόλτα, τα ξεπέρασε, και σε πολλές περιπτώσεις, ανακτώντας εδάφη με ομογενείς και ομόθρησκους  πληθυσμούς που προσαρτήθηκαν στο Ελληνικό κράτος. Είναι γνωστά, τα γιορτάζουμε και αποδίδουμε τις τιμές στους πρωταγωνιστές και ευγνωμονούμε τους συμμάχους που μας συμπαραστάθηκαν.
- Οι περιπλανήσεις του μέτοικου θα σταθούν στα όρια μιας ζωής, που έζησε δύσκολα χρόνια, αλλά και περιόδους αναπτυξιακών επιδόσεων και κατακτήσεων, ενός επιπέδου ζωής που έφθασε στις πρώτες δεκάδες μιας κλίμακας αξιολόγησης.
- Η ιστορία του φοίνικα που αναγεννιέται από τις στάχτες του, ήταν το κυρίαρχο σύμβολο του πρώτου Κυβερνήτη, του Ιωάννη Καποδίστρια, και μπήκε στα πρώτα νομίσματα της Ελληνικής Πολιτείας. Αλλά η έννοια της αναγέννησης του γένους περιέχεται, επίσης συμβολικά, στο ποίημα «ο Διγενής» του μεγάλου ποιητή μας Κωστή Παλαμά:
    Δεν χάνουμε στα Τάρταρα
    μονάχα ξαποσταίνω
    στη ζωή ξαναφαίνουμαι
    και λαούς ανασταίνω.
- Προπολεμικά, ο Μεταξάς, εξασφάλισε τη σιτάρκεια («καλλιεργείστε και στη γλάστρα»), ενώ δυνάμωσε την στρατιωτική ισχύ της χώρας για να πετύχει το 1940 την μεγαλύτερη ομοψυχία λαού και στρατού, να δώσει τον επικό αγώνα του ΟΧΙ, και με αυτό το γέρας να επενδύσει η χώρα στην μεταπολεμική βοήθεια και συνδρομή των συμμάχων μας, την ένωση των Δωδεκανήσων, και την διασφάλιση των συνόρων. Τώρα μπορούμε να εκτιμήσουμε τη μεγάλη εκείνη θυσία των Ελλήνων. Όσοι ζήσαμε την τραγική κατάσταση της χώρας με το τέλος του πολέμου δεν λησμονούμε τη βοήθεια των συμμάχων με κορυφαία την ΟΥΝΡΑ, αλλά και τον αγώνα της Πολιτείας να κλείσει τις πληγές του πολέμου και να θεραπεύσει τα κοινωνικά προβλήματα που άφησε πίσω του. Κι όμως και τότε, χρωστούσαμε ακόμη από παλιά χρέη και το βλέπαμε στην ταινία στα τσιγάρα, στα σπίρτα, και σε φόρο σε κάποια αγαθά, με την ένδειξη Δ.Ο.Ε. που σήμαινε Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος από χρέος το 1893.
- Σε αυτές τις δυσκολίες προστέθηκαν οι συνέπειες της ανταρσίας της Αριστεράς (1946-1949), που πρόσθεσε καινούργιες καταστροφές,  και τότε πάλι, ήρθε η βοήθεια των συμμάχων μας. Την περίοδο εκείνη μέσα στον αχό του πολέμου έρχεται η βοήθεια με το σχέδιο Μάρσαλ.  Με στόχους και αναπτυξιακούς, και μαζί ήρθαν και οι «επίτροποι» παρακολουθήσεως της διαχείρισης των ποσών βοήθειας του Σχεδίου, και μένουν ακόμη τo όνομα του Τζέιμς Γουόρεν της αποστολή και πολλών άλλων. Τότε σχεδιάστηκε το πρώτο αναπτυξιακό πρόγραμμα και άρχισαν  έργα υποδομών και σε έργα υποδομών, εξηλεκτρισμού, και στον  βιομηχανικό τομέα, ενώ οι προνοιακές υπηρεσίες  μαζί με φορείς αλληλεγγύης θεράπευαν πληγές των πολέμων.
- Η «επιτροπεία» εκείνη των Αμερικανών δεν διαφέρει από την επιτροπεία που υφιστάμεθα τώρα με τις «τρόικες» και τους «θεσμούς» των τωρινών δανειστών μας. Όπως τώρα μας επιβάλλονται μέτρα περιοριστικά που μετριούνται σε φόρους και μειώσεις μισθών και συντάξεων, έτσι και τότε είχαμε περιορισμούς και στερήσεις, και δελτία σε τρόφιμα, και καθορισμός τιμών αγαθών, και συνεχείς αγορανομικοί έλεγχοι, και υποτιμήσεις. Δεν λησμονείται εκείνη η πρόνοια για τους μαθητές και τον γενικό υποσιτισμό των παιδιών,  το μικρό σταφιδόψωμο και ένα κύπελλο γάλα, από σκόνη με λίγη ζάχαρη και λίγο κακάο.
- Ακόμη και αργότερο λειτούργησαν μαθητικά συσσίτια σε πολλά σχολεία στα χωριά. Την ξένη βοήθεια τη γεύτηκαν  πολλές προνοιακές δομές από οργανισμούς (CARE, Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, Ερυθρός Σταυρός, ξένες χώρες), που παράλληλα με την οικονομική βοήθεια και τα αγαθά έστελναν και τεχνολογική βοήθεια, για τη γεωργία, και εξοπλισμούς εκσυγχρονισμού, και τεχνογνωσία, σε τομείς ανάπτυξης, και με ειδικούς που έφθαναν για να εφαρμόσουν τις νέες μεθόδους οργάνωσης παραγωγικών δομών.
- Αλλά και σήμερα μέσα σε αυτό τον καταιγισμό μέτρων των μνημονίων, με διάφορα προγράμματα βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, γίνονται δρόμοι, λιμάνια, έργα ανάπλασης, και άλλα πολλά, με περιοριστικούς και κανονισμούς που ελέγχονται αυστηρά από τη γραφειοκρατία των Βρυξελών και κάποιες φορές και με επιβολή προστίμων. Μια άλλη «επιτροπεία» που μας δεσμεύει.
- Όπως και να πούμε αυτές τις υποχρεώσεις, χρέος, επιτροπεία, εκσυγχρονισμό, συμφωνία, συμβά- σεις, κανονισμοί, ένταξη, εναρμόνιση, δέσμευση, προσαρμογή, δάνεια, όλα αυτά και όσα άλλα προκύπτουν, πρέπει να τα τηρούμε με συνέπεια.
- Οι ταρζανιές, οι τσαμπουκάδες, οι κουτσαβακισμοί, τα «δεν πληρώνω», τα διάφορα «κινήματα», και οι «τάσεις» οι αναχρονιστικές και ξεπερασμένες  ιδεολογίες, και  όσα αντισυμβατικά συμβαίνουν,   μας ζημιώνουν, μας φτωχαίνουν, και παρατείνουν τα δεσμά και τις στερήσεις.
- Η Ιστορία του τόπου μας ήταν μια αλληλουχία δανεισμών, και χρεών, και συμβιβασμών, που τα ζήσαμε, τα υποστήκαμε, αλλά τα ξεπεράσαμε, και βγήκαμε από τα «τάρταρα» του ποιητή, και ξα- ναγεννηθήκαμε με τον «φοίνικα» του Καποδίστρια. Ιστορικές αναδρομές και επιλογές  μιας παράδοσης που δεν πρέπει να τις ξεχνάμε.
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται…

ο  μέτοικος