Η δύναμη του λόγου...

• Η κοινωνία που ζούμε είναι ένας τόπος αφιλόξενος επειδή κυβερνάται από το φόβο. Από τη μία ως την άλλη άκρη του κόσμου δεν συναντάμε παρά οδύνη, οργή, αισθήματα εκδίκησης, επικίνδυνες έξεις, βία και αδικία. Ζούμε μέσα σε μία ομίχλη, σε ένα σύννεφο που δεν είναι υπαρκτά. Αυτή είναι η μοίρα του ανθρώπινου νου, να σκεπάζεται από μία μεγάλη ομίχλη που μας εμποδίζει να δούμε την πραγματική μας φύση. Ταπεινώνουμε τους εαυτούς μας μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουμε τους άλλους να γίνουμε αποδεκτοί.
Με ποιον τρόπο όμως μπορούμε να απεγκλωβιστούμε από αυτά; Μόνο με το λόγο. Ο λόγος είναι η ικανότητα που έχουμε για δημιουργία. Είναι ένα χάρισμα. Είναι η δύναμη να εκφραζόμαστε και να επικοινωνούμε, να σκεφτόμαστε και να δημιουργούμε τα γεγονότα στη ζωή μας. Ωστόσο όπως το σπαθί έχει δύο κόψεις, έτσι η μία κόψη είναι η κακή χρήση του λόγου, η οποία δημιουργεί μια ζωή κόλαση, η άλλη κόψη να δημιουργούμε μόνο ομορφιά κι αγάπη και να φέρει τον παράδεισο στη γη.
Ο λόγος είναι τόσο ισχυρός ώστε μία και μόνο λέξη μπορεί να αλλάξει μία ζωή ή να καταστρέψει εκατομμύρια ψυχές. Ο Χίτλερ κατόρθωσε με τη δύναμη του λόγου να παραπλανήσει μία ολόκληρη χώρα να διαπράξει τα πιο φρικιώδη εγκλήματα. Πάρτε παράδειγμα τον δικό μας πρωθυπουργό, πως κατάφερε με τη δύναμη του λόγου να πείσει έναν ολόκληρο λαό να πιστέψει τα φούμαρά του. Άλλη έκφραση του λόγου είναι το κουτσομπολιό. Είναι η χειρότερη μαύρη μαγεία. Επειδή αποτελείται από καθαρό δηλητήριο. Το χρησιμοποιούμε για να νοιώσουμε κοντά ο ένας στον άλλο, επειδή αισθανόμαστε καλύτερα βλέποντας ότι υπάρχουν  και άλλοι που υποφέρουν όπως εμείς.
Το κουτσομπολιό έχει γίνει η βασική μορφή επικοινωνίας στην ανθρώπινη κοινωνία. Αν λοιπόν είμαστε άμεμπτοι στη χρήση του λόγου, δεν παίρνουμε τίποτε προσωπικά δεν καταφεύγουμε σε υποθέσεις και δίνουμε πάντα τον καλύτερο εαυτό μας, τότε θα ζήσουμε μια υπέροχη ζωή της οποίας θα έχουμε τον απόλυτο έλεγχο. Πρέπει όμως να διαθέτει κανείς ισχυρότατη θέληση. Πρέπει να εστιάζουμε την προσοχή μας στο σήμερα, στην παρούσα στιγμή. Να ζούμε την κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία. Μην σας απασχολεί το μέλλον. Το 2060 είναι μακριά. Όταν λοιπόν δεν βιώνουμε στο έπακρο την παρούσα στιγμή, σημαίνει ότι ζούμε στο παρελθόν και είμαστε μόνο κατά το ήμισυ ζωντανοί. Αυτό οδηγεί στην αυτολύπηση του πόνου, τη θλίψη.
Γεννηθήκαμε με το δικαίωμα της ευτυχίας, με το δικαίωμα να αγαπάμε, να απολαμβάνουμε και να μοιραζόμαστε την αγάπη μας. Η ύπαρξή μας αποδεικνύει την ύπαρξη της ζωής και της ενέργειας. Έχουμε το δικαίωμα να είμαστε ο εαυτός μας. Και μόνο όταν δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μαςμπορούμε να το πετύχουμε αυτό. Όταν δεν το κάνουμε είναι σαν να αρνούμαστε τον εαυτό μας. Δεν έχουμε ανάγκη από την αποδοχή των άλλων. Είναι μία έκφραση του Θεού να λέμε Σ’ ΑΓΑΠΩ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΣΟΔΟΥΛΟΣ (Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.)