Οι 49 και η μιζέρια μας…

Όταν εκατοντάδες χιλιάδες ελληνόπουλα δεν έχουν να πιουν το πρωί ένα ποτήρι ζεστό γάλα, όταν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες πεινούν, όταν εκατοντάδες χιλιάδες χθεσινοί νοικοκυραίοι στήνονται στην ουρά για ένα πιάτο φαΐ ή τέσσερες γκοφρέτες, όταν οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,5 εκατ., όταν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες μεταναστεύουν στο εξωτερικό ή εργάζονται part time σε καφετέριες για 300 ευρώ, όταν το 80% και πλέον των συνταξιούχων δεν μπορούν ν’ αγοράσουν τα φάρμακά τους, όταν τα ΑμεΑ προσβλέπουν στη βοήθεια των συγγενών, των εθελοντών και των γειτόνων, όταν τα ορφανά για να φάνε ένα πιάτο φαΐ θα πρέπει να περιμένουν ώσπου η χήρα μάνα τους να γίνει 67 ετών… τότε πόσους χιλιάδες τόνους θράσους, οι «αριστεροί…» ΣΥΡΙΖΑίοι, χρειάστηκαν για να σχηματίσουν κυβέρνηση με 49 μέλη;
Χάθηκε η τσίπα, κ. Τσίπρα; Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να κοστολογήσει αυτό το θίασο και τις παραστάσεις του; Τόση αδιαφορία για το ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου; Δεν δικαιούται να αγανακτεί όταν το ευρώ του αντί να πιάνει τόπο διασπαθίζεται προκλητικότατα από την για πρώτη φορά κυβέρνηση της αριστεράς;
49 τα μέλη, 49 οι λιμουζίνες, 49 οι οδηγοί (συν δαπάνες συντήρησης, καυσίμων, κ.α.), 49 επί (πόσους;) οι αστυνομικοί προστασίας, 49 επί (πόσους;) ο αριθμός των συμβούλων, 49 και πλέον οι γενικοί γραμματείς, 130 και πλέον (;) γραμματείες επί 2 έως 4 γραμματείς, 150 επί (πόσα;) ο αριθμός των γραφείων, των σταθερών και των κινητών τηλεφώνων, 49 επί (πόσο;) το χαρτομάνι της αλληλογραφίας συν το γραφείο του κ. Τσίπρα στη Θεσ/νίκη και άλλα άγνωστα;
Πού ζουν οι κ.κ. της Κυβέρνησης; Γιατί προκαλούν ξεδιάντροπα τον Έλληνα που πεινά; Γιατί προκαλούν τους εταίρους μας, όταν μάλιστα τους ζητάμε δανεικά; Γιατί οι Ισπανοί αρκούνται σε 15 υπουργούς μόνο αντί των 200 που θα έπρεπε να έχουν ακολουθώντας το ελληνικό μοντέλο; Με την ίδια λογιστική, γιατί οι Γάλλοι να μην έχουν 300;
Η απάντηση είναι απλή: «Γιατί απλούστατα χάθηκε σ’ αυτόν τον τόπο το μέτρο και η ντροπή και, μαζί του χάθηκε και ο σεβασμός του ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου».
Δυστυχώς οι αριστεροί προσαρμόζονται εύκολα στη χλιδή και στον πλούτο. Κατά τα άλλα, κατανοούν το φτωχό γιατί όπως λένε «προέρχονται κι αυτοί από φτωχές οικογένειες», αλλ’ αυτό δεν τους εμποδίζει να εισπράττουν τις ολοστρόγγυλες χιλιάδες ευρώ το μήνα… εις βάρος του δημόσιου ταμείου χωρίς καμιά τύψη συνείδησης.
Ας ευχηθούμε, λοιπόν, και μη χειρότερα… αφού «ουκ εν τω πολλώ το ευ».

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ