Υπογεννητικότητα, η μεγάλη απειλή για την Ελλάδα!..

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας μας μειώθηκε έστω και λίγο, κατά 0,68% το 2016. Όπως σημειώνεται η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της φυσικής μείωσης του πληθυσμού που ανήλθε σε 29.365 άτομα (91.847 γεννήσεις έναντι 121.212 θανάτων), αλλά και της αρνητικής καθαρής μετανάστευσης που εκτιμήθηκε σε 44.905 άτομα (64.446 εισερχόμενοι έναντι 109.351 εξερχομένων μεταναστών).
Η αλήθεια είναι πως τα προηγούμενα χρόνια θεωρούσαμε ότι οι δυσοίωνες προβλέψεις σχετικά με την υπογεννητικότητα στην Ελλάδα αποτελούσαν κινδυνολογία, μέρος μιας προπαγάνδας που διεξαγόταν για να κλονίσει την πλαστή ευδαιμονία του λαού μας. Σήμερα, όμως, όλες οι επιστημονικές μετρήσεις δείχνουν ότι ο πληθυσμός της χώρας μας θα μειωθεί δραματικά τις επόμενες δεκαετίες.
Αναντίλεκτα, το γεγονός αυτό είναι άκρως ανησυχητικό, ωστόσο μπορεί να ερμηνευθεί αν λάβουμε υπόψη μας ότι η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια προσπαθούσε να ενταχθεί στην κατηγορία των κοινωνιών της αφθονίας, χωρίς να έχει εξασφαλίσει την αυτονομία της, με αποτέλεσμα σήμερα που βρίσκεται σε δεινή οικονομική και πολιτική θέση να έχει απωλέσει και την αυτοδιάθεσή της. Όλοι γνωρίζουμε πως η ευμάρεια και ο άνετος τρόπος διαβίωσης δε συνάδουν με τη γέννηση πολλών παιδιών.
Βέβαια, το παρόν είναι ζοφερό στη χώρα και το μέλλον διαγράφεται εφιαλτικό όσον αφορά στις γεννήσεις. Και αυτό γιατί το υψηλό κόστος ζωής, η υψηλή ανεργία και η φτώχεια που ολοένα εξαπλώνεται  πλήττοντας  πια μεγάλη μερίδα των πολιτών, αποτρέπει τους γονείς από τη γέννηση πολλών παιδιών, αφού είναι φυσικό κάθε οικογένεια να επιθυμεί να διασφαλίσει το καλύτερο δυνατόν για τα παιδιά της.
Σίγουρα οι συνέπειες της υπογεννητικότητας για την Ελλάδα είναι σημαντικές, καθώς στα πλαίσια της Ενωμένης Ευρώπης θα υπάρξουν επιπλέον μετακινήσεις πληθυσμών και σε συνδυασμό με τις μειωμένες γεννήσεις θα οδηγήσουν σε συρρίκνωση του λαού μας.
Αναμφίβολα οι νέοι συμβάλλουν στην τόνωση της παραγωγικότητας κάθε κοινωνίας και ως εκ τούτου η μείωσή τους ισοδυναμεί με την πτώση της  παραγωγικότητας και της καινοτομίας στον εργασιακό τομέα. Ταυτόχρονα, ένα από τα μείζονα ζητήματα που σχετίζεται με την υπογεννητικότητα είναι η προβληματική λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων, που θα τα οδηγήσει σε χρεοκοπία αν δε ληφθούν άμεσα μέτρα.
Γι’ αυτό η ίδια η Πολιτεία οφείλει να μεριμνήσει και να δημιουργήσει ένα Κράτος Πρόνοιας, να βελτιώσει τη δημόσια εκπαίδευση και τη δημόσια υγεία, με σκοπό να νιώσουν ασφάλεια τα οικονομικά αδύνατα στρώματα για να τεκνοποιήσουν.  Πάνω απ’ όλα, όμως, η άρση της υπογεννητικότητας πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τις σύγχρονες κυβερνήσεις, ώστε να δώσουν κίνητρα και παροχές στις οικογένειες, εάν πραγματικά πονάνε αυτόν τον πολύπαθο τόπο που ρημάχτηκε τόσες φορές και αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες του.
Όμως, θα ήθελα να κλείσω τούτο το κείμενο με αισιόδοξο τόνο γιατί έχουμε χρέος να ατενίζουμε το μέλλον μας ευοίωνα. Παραθέτω, λοιπόν, τα λόγια του Μακρυγιάννη: «Η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους… παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε. Τρώνε από μας και μένει και μαγιά».

* Η Ελένη Σιάση είναι εκπαιδευτικός-Υπεύθυνη Τομέα Παιδείας της ΝΟΔΕ Ν.Δ. Ιωαννίνων.