Μόνοι μας θα βγούμε από την μιζέρια της κρίσης!..
Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΣΩΝΙΤΗΣ, Οικονομολόγος
Η επί σειρά ετών προστασία της ελληνικής οικονομίας από την ανταγωνιστική πίεση των τεχνολογικά δυνατότερων συγκροτημάτων του εξωτερικού, ο μονομερής προσανατολισμός του επαρχιακού κυρίως τουρισμού προς την εγχώρια ζήτηση, οι κρατικές διευκολύνσεις και η δωρεάν σχεδόν προσφορά του λεγόμενου κοινωνικού τουρισμού, οδήγησε στην οργανωτική και δομική μαλθακότητα του κλάδου της φιλοξενίας και στην αποκάλυψη του αποσυνθετικού ρόλου του προστατευτισμού για την εθνική, αλλά και την τοπική οικονομία.
Τα Γιάννενα είναι μια πόλη που συνδυάζει την παράδοση με το μοντέρνο. Γλώσσα και συμπεριφορά των κατοίκων διατηρούν την γνησιότητα στην πολυπολιτισμική γιαννιώτικη κοινωνία, με παράλληλο το άνοιγμά της στην αποδοχή του νέου και του μοντέρνου.
Και αυτοί που ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό, αλλά και οι καλοφαγάδες και οι λάτρεις του shopping για τα ασημουργικά στην Αβέρωφ, θα νοιώσουν δικαιωμένοι και χαλαρωμένοι με την επιλογή του Προορισμού Γιάννενα. Το ιστορικό μνημείο του Ασλάν Πασά,το Βυζαντινό μουσείο και το όνειρο του Μουσείου Ασημουργίας στο κάστρο, το Αρχαιολογικό και τα μπουντρούμια στα Λιθαρίτσια, το θέατρο και η γιαννιώτικη αρχιτεκτονική της Πολιτείας του Φρόντζου, τα Κέρινα του Βρέλλη στο Μπιζάνι, το θερινό του Αλή Πασά και τα μοναστήρια στο Νησί, υπάρχουν για να φρεσκάρουν την ιστορία και να χτίζουν το μέλλον της κοινωνίας. Σοφία αιώνων και η τέχνη της φύσης στην αρχιτεκτονική των χώρων και των σχημάτων των σταλαχτιτών και των σταλαγμιτών στο σπήλαιο του Περάματος.
•••
Στην νοτιοδυτική πλευρά της πόλης και σε απόσταση 18 περίπου χιλιομέτρων στα ριζά της Ολύτσικας, βρίσκεται το μαντείο της Δωδώνης. Ελεύθερο, στην φύση χωρίς ναό στην αναζήτηση της αλήθειας του υπερφυσικού. To πέτρινο θέατρο για δέκα οχτώ χιλιάδες θεατές εντυπωσιακό, από τα μεγαλύτερα της αρχαίας Ελλάδας.
Μια παράξενη ανατολίτικη γοητεία ανάμεικτη με μυστήριο από τις «χίλιες και μια νύχτες» πλανάται στον αέρα και κυριεύει τον επισκέπτη που θα βρεθεί στον Μώλο, στην παραλία της Κυρά Φροσύνης στα Γιάννενα! Ατενίζοντας την σκουροπράσινη σήμερα λίμνη αναλογίζεται κανείς την άγρια εκείνη νύχτα της 12ης του Γενάρη του 1801 που το νερό πάφλαζε άγρια στο φως των δαυλών.
«Κάθε βάρκα κι από ένα φαναράκι και μέσα πέτρες μεγάλες με σχοινιά, για τους τρυφερούς λαιμούς των γυναικών... σε λίγες στιγμές δεν ακουγόταν πια παρά ο βοριάς, που σφύριζε στα καλάμια και το κύμα, που δερνότανε στις έρημες όχθες…» (Σπύρου Μελά, Το λιοντάρι της Ηπείρου). Το πτώμα της Φροσύνης βρέθηκε, όπως λέγεται μεταξύ Περάματος και της σημερινής Αμφιθέας!
«Τις μετέπειτα ημέρες ο τάφος της ξεχώριζε κάτω από μια αγριελιά σκεπασμένος με άσπρους αγριόκρινους, ρομαντικά απομονωμένος…» (Ουιλιαμ Πλομαρ-το διαμάντι των Ιωαννίνων-Αλή πασάς 1741-1822).
Η παράξενη αυτή βίωση της συναισθηματικότητας που πηγάζει από την μυθική ιστορικότητα της λίμνης συνοδεύει τον επισκέπτη και στα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης και του Κάστρου, κατά την επίσκεψή του στο Μαυσωλείο του Αλή Πασά στον τάφο, κοντά στον τάφο της γυναίκας του, της Εμινέ, στο Ίτς Καλέ.
Κάθε κτίσμα στο Ίτς Καλέ και κάθε δρομάκι των τούρκικων μαχαλάδων στο Κάστρο, κρατά ακόμη ζωντανή την ανάμνηση από τα «μεγαλόπρεπα Γιάννενα με τα παλάτια να λαμποκοπούν στον ήλιο...» (Ουιλλιαμ Πλομαρ-το διαμάντι των Ιωαννίνων-Αλή πασάς 1741-1822) και γοητεύουν τον επισκέπτη στον δρόμο της γνώσης και της ιστορικής αναζήτησης!
Η οροσειρά της Πίνδου, το Μιτσικέλι και το Νησί με την Ντραμπάτοβα αποτελούν απο την φύση τους την αφετηρία ενός τουριστικού σχεδίου, που περιλαμβάνει μια ποικιλία οικοσυστημάτων από βουνά, χωριά, πηγές, το νησί και την Παμβώτιδα στην αγκαλιά της πόλης γύρω απ’ το Κάστρο. Το ιστορικό και πολιτιστικό περιεχόμενο του Κάστρου των Ιωαννίνων συμπληρώνεται με τις εξειδικευμένες γνώσεις του τοπικού Πανεπιστημίου και την φιλοσοφική ερμηνεία της ύπαρξης του αέναου στο Μαντείο της Δωδώνης.
•••
Ένας πλούτος αποθεμάτων, αλλά και αναπτυξιακή σύγκρουση που αναγκάζει τα Γιάννενα να παραμένουν σχεδόν άγνωστα προς τα έξω. Τρίτη ημέρα της δημιουργίας στην «Γένεση» είναι η ημέρα του νερού και της ξηράς με την βλάστηση και την εξασφάλιση της ζωής. Υπαρξιακής σημασίας, κριτήριο επιλογών και συνέχισης της Ιστορίας για τα Γιάννενα είναι η Παμβώτιδα. Κάθε κομμάτι του Παμβωτικού χώρου δεν είναι μόνο ενέργεια βιολογική, αλλά και αναπτυξιακή δυναμική που αναζητά την απελευθέρωσή της για να εκδηλωθεί. Η σημερινή κατάσταση με το πλήθος των προβλημάτων, την απωθητική εμφάνιση των νεκρών ψαριών και τις μυρωδιές της λίμνης, οδηγεί στον ασφυκτικό περιορισμό των φυσικών, των πολιτιστικών, των επιστημονικών και των ιστορικών αναπτυξιακών δυνατοτήτων του τόπου και στο μπλοκάρισμα του συνολικού αναπτυξιακού μηχανισμού, όχι μόνον της πόλης των Ιωαννίνων, αλλά και της περιφέρειας. «Η λίμνη των Ιωαννίνων δεν είναι μονάχα το κόσμημα της πόλης και ο πόλος έλξης πολλών επισκεπτών. Είναι η ίδια η ζωή και τα έντονα βιώματα των κατοίκων του λεκανοπεδίου…» (Οι λίμνες Ιωαννίνων και Λαψίστας του Στέφανου χ. Κωλέττα).
«Θυμάμαι με νοσταλγία την σαγηνευτική επίδραση που είχε πάντοτε επάνω μου η λίμνη, που σήμερα την αναζητώ... τι κρίμα!..» (ταξιδιώτης).
Μηνύματα αρνητικά που δεν θα πρέπει να αφήνουν αδιάφορο κανέναν, διότι «το σήμα κατατεθέν της πόλης σχολιάζεται αρνητικά από τους πολυάριθμους επισκέπτες της, που κατακλύζουν την παραλίμνια περιοχή» («Π.Λ.» 23.03.2017)
•••
Πρώτιστη λοιπόν φροντίδα των όποιων τουριστικών σχεδιασμών θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του προβλήματος της Παμβώτιδας και εν συνεχεία η καλλιέργεια δυνατού προφίλ για την πόλη των Ιωαννίνων στην τουριστική αγορά, με βάση την αρμονική σύμπλεξη των φυσικών, των πολιτιστικών και των επιστημονικών αποθεμάτων της περιοχής, με την συσσωρευμένη ζήτηση των τουριστικών αγορών για εξειδικευμένη και διαρκή ωφέλεια!
«Ο συνδυασμός του εκσυγχρονισμένου αεροδρομίου των Ιωαννίνων, η θεραπεία της Παμβώτιδας και το Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων οφείλουν να απασχολήσουν Αρχές και Κοινωνία και να γίνουν το κέντρο ενός τουριστικού σχεδιασμού ισχυρών συγκριτικών πλεονεκτημάτων» (άρθρο 03. 03. 2017)
•••
«το καλύτερο ή το χειρότερο για την γιαννιώτικη κοινωνία εξαρτάται από μας»
