Η Στολή της ψυχής…

• Μεγάλη εβδομάδα και οι Χριστιανοί παρακολουθούμε, ή μάλλον ζούμε το Θείο δράμα όπως λέγονται τα Πάθη και η Σταύρωση του Θεανθρώπου και Κυρίου μας Ιησού Χριστού που έδωσε λύση στην τραγωδία του ανθρώπινου γένους…
Δεν χρειάζεται να είμαστε Θεολόγοι ή Ιεροκήρυκες για ν’ ασχοληθούμε με θέματα πίστεως που αγγίζουν την ψυχή και μας κάνουν να πούμε το των ψαράδων της Γαλιλαίας και μαθητών του Χριστού: «Βρήκαμε Αυτόν που ζητούμε…».
Οι μαθητές τον βρήκαν και τον γνώρισαν σαν Διδάσκαλο με απαράμιλλο λόγο και σοφία, με πρωτόγνωρη θαυματουργική αγάπη και δύναμη και με αφοπλιστική θεϊκή και ανθρώπινη τελειότητα. Για τα εκατομμύρια Χριστιανούς όλων των αιώνων ισχύουν τα λόγια μιας πιστής ψυχής: «…Εκεί στην ησυχία άρχισε ο Εσταυρωμένος να μιλάει στην ψυχή μου για μία αγάπη που πάντοτε με περίμενε, να μιλάει για τον Ιησού που με συνόδευε από την νεότητά μου και δεν μ’ εγκατέλειπε κι όταν ακόμη βάδιζα στην πλάνη… Τώρα πια ίσχυε για μένα να εγκαταλείψω ότι πιο αγαπητό για να κερδίσω αυτή τη μεγάλη αγάπη… Τα μπαλώματα του ενδύματος της ψυχής μου που μ’ εξυπηρετούσαν για να καλύπτω την πνευματική μου γύμνια και τις άρρωστες πλευρές μου αποσπάσητκαν από πάνω μου. Μόνο τότε, όταν αντιλήφθηκα την όλη μου εσωτερική ασχήμια, όταν δεν μπορούσα ν’ ανακαλύψω επάνω μου τίποτε, μα τίποτε ωραίο, όταν βλέποντας την αμαρτωλή ελεεινότητα εκραύγαζα για έλεος και μόνο έλεος, τότε με συνήντησε Αυτός, ο Ένας που σήμερα μου επιτρέπεται ν’ αγαπώ τόσο θερμά και εγκάρδια. Τότε τον είδα στα αναρίθμητα πάθη Του για μένα και…».
Αυτά γράφει η Μ. Βasilea Schlink στο βιβλίο «Όλα για τον Ένα» και εκφράζει πιστεύω κάθε ψυχή που ποθεί ζωντανή πίστη και αληθινή αγάπη. Μιλάει για το ένδυμα της ψυχής του ανθρώπου που με την παράβαση του Θείου θελήματος ένιωσε ντροπή γιατί έχασε την θεοΰφαντη στολή της αθωότητας. Αυτή του επέτρεπε να βλέπει και να συνομιλεί με τον Δημιουργό μέσα στη μακαριότητα και τη δόξα του Παραδείσου από τον οποίο εξορίσθηκε και τον οποίο αποζητάει με μετάνοια και δάκρυα και τον προγεύεται μέσα στην εκκλησία με τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Την εξασφαλίζει δε με τη χάρη του Χριστού που έσχισε το χειρόγραφο των αμαρτιών μας επάνω στο Σταυρό και μας προσφέρει Ζωή αιώνια με το Σώμα και το Αίμα του στη Θεία Κοινωνία που παίρνουμε από το Άγιο Ποτήριο και με τα χέρια του ευλαβούς ιερέα μας.
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς από τα διαδραματιζόμενα κατά την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα...
Όλα επιβεβαιώνουν τις προφητείες ότι «ούτος τας αμαρτίας ημών φέρει και περί ημών οδυνάται», αλλά για να μην πάει χαμένη η θυσία Του πρέπει να περπατήσουμε στα ίχνη Του κατά τον Απόστολο Πέτρο, που με την ειλικρινή αγάπη και μετάνοια ο Κύριος του εμπιστεύτηκε πάλι την Εκκλησία με τα λόγια «Ποίμαινε τα πρόβατά μου...».
Μας φαίνεται υπεράνθρωπο η μίμηση του Χριστού αλλά τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά με τη βοήθεια του Θεού και όπως διδάσκουν οι Άγιοι Πατέρες «και αν τα κατορθώσουμε όλα, το έλεος του Θεού θα μας σώσει...».
Κάθε μέρα που μας χαρίζει να τη δεχόμαστε σαν ευκαιρία για μια καινούργια αρχή και όπως έλεγε ένας άγιος ασκητής στο τέλος της ζωής του με δάκρυα και ενώ έλαμπε η μορφή του «Παιδιά μου, τώρα αρχίζω να μετανοώ...». Μας παραξενεύει, αλλά η μετάνοια είναι το πιο δύσκολο άθλημα για να κερδίσουμε τον χαμένο Παράδεισο και «το αρχαίον κάλλος αναμορφώσασθαι...».
Η Εκκλησία μας μαζί με όλα τα αγιαστικά μέσα που διαθέτει για τους πιστούς, μας καλεί από την Κυριακή των Βαΐων το βράδυ να προσευχόμαστε με τούτα τα λόγια: «Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα, και σώσον με...». Χρειάζεται όμως να πετάξουμε τα μπαλώματα της αυταρέσκειας και της αυτοδικαίωσης και να κλείσουμε τις τρύπες της απαισιοδοξίας και της απόγνωσης εμπιστευόμενοι Αυτόν και μόνον που «ηγάπησεν ημάς εις τέλος, τον αμνόν του Θεού, τον αίροντα τας αμαρτίας του κόσμου» και τις δικές μας.
Να κάνουμε Χριστιανικό Πάσχα, όπως το υμνεί η εκκλησία μας και όπως το εκφράζει ο Χριστιανός Ποιητής «Πλάκες που στέκατε βαρειές στα μνήματα και στις καρδιές σας έσπασε ο Χριστός μου...».
Καλό Πάσχα!