Καλό Σχολείο: Ο δάσκαλος…

on .

- Γράφει ο XPHΣTOΣ B. MAΣΣAΛAΣ ,πρώην Πρύτανης Πανεπ. Ιωαννίνων

Τι ακριβώς θα έπρεπε να εννοούμε με τον όρο «καλό σχολείο»; Την πλήρη αφοσίωση του δασκάλου,  παθιασμένου  με τη δουλειά του σε τέτοιο βαθμό ώστε να αφιερώνει τη ζωή του στους μαθητές του με στόχο να σέβεται «ό, τι πιο ιερό υπάρχει στα παιδιά: το δικαίωμά τους να αναζητούν τη δική τους αλήθεια».
Η ζωή ενός νεαρού μαθητή μπορεί να αλλάξει με πολλούς τρόπους: ο δάσκαλος, εκπαιδεύοντας  τους μαθητές του στην εντιμότητα, στην ανοχή, στη δικαιοσύνη, στην αγάπη για το κοινό καλό και τη γνώση, στην ανθρώπινη αλληλεγγύη, στο σεβασμό στη φύση και στην πολιτισμική κληρονομιά, συντελεί σιωπηλά και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ένα μικρό θαύμα, που επαναλαμβάνεται καθημερινά σε όλα τα σχολεία κάθε χώρας, είτε είναι πλούσια είτε φτωχή.
Το καλό σχολείο το κάνουν κυρίως οι καλοί δάσκαλοι…
Ωστόσο, η πολιτική των επενδύσεων ακολουθεί άλλες κατευθύνσεις: ευτελή ποσά για επιμόρφωση των δασκάλων και τεράστια για το «ψηφιακό σχολείο».
Ο βαθμός εξάρτησης από τα τεχνολογικά εργαλεία υπερβαίνει το επίπεδο της κοινής λογικής. Δεν θα ήταν σκόπιμο να μετατρέψουμε το σχολείο σε έναν υγιή χώρο «αποτοξίνωσης»;
Δεν θα έπρεπε να κάνουμε τους μαθητές μας να καταλάβουν ότι ένα smartphone μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμο μόνο όταν κάνουμε ορθή χρήση και ότι, αντίθετα, μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο όταν αυτό χρησιμοποιεί εμάς, μετατρέποντάς μας σε σκλάβους ανίκανους να εξεγερθούμε ενάντια στην τυραννία του;
Υπάρχει ιδανικότερος  χώρος από το σχολείο για να μπορέσουν οι μαθητές να θέσουν υπό αμφισβήτηση την ιδέα ότι η φιλία μπορεί να ταυτιστεί με ένα απλό κλικ στο Facebook;
H πρόσβαση σε μια εξαιρετική ποσότητα πληροφοριών μέσω του Διαδικτύου είναι αναντίρρητα   ένα  λίαν θετικό στοιχείο. Αυτό όμως δεν αρκεί για να «γνωρίσεις». Χωρίς μια βασική εκπαίδευση, χωρίς μια προπαρασκευαστική μελέτη, είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να καταφέρουμε να μετατρέψουμε τις πληροφορίες σε γνώση. Η μάθηση απαιτεί βραδύτητα, στοχασμό, σιωπή, περισυλλογή.
Ο Einstein τόνιζε: «Η εκπαίδευση θα πρέπει πάντα να στοχεύει στην ανάπτυξη ανεξάρτητης σκέψης και ανεξάρτητου κριτικού πνεύματος…».
Η γνώση δεν είναι χάρισμα, αλλά κοπιώδης κατάκτηση και μπορεί να μοιραστεί κάνοντας πάντα πιο πλούσιους τους πρωταγωνιστές της: μαθητές και δασκάλους…