«Βαβέλ» στη γλώσσα και τα έργα της Κυβέρνησης!..

on .

- Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ, πρ. Δημοτικός Σύμβουλος Ιωαννίνων

Αν επιχειρήσει ένας νουνεχής πολίτης να βρει τη σχέση λόγων και πράξεων της Κυβέρνησης, θα δοκιμάσει αδιέξοδο κατανόησης ή θα νιώσει σύμπλεγμα κατωτερότητας. Γιατί οι κυβερνητικοί άλλα λένε το πρωί, άλλα σκέφτονται το μεσημέρι και άλλα πράττουν τη νύχτα. Γι’ αυτό και η κοινωνία, αδυνατώντας να αντιληφθεί τη γλώσσα των κυβερνώντων, προτιμάει να γυρίζει την πλάτη και να περιμένει στωικά την ώρα της κάλπης.
Και πραγματικά, όταν κυριαρχεί μία «Βαβέλ» στους λόγους και τις πράξεις της Κυβέρνησης του Τσίπρα και του Καμμένου, τι μπορεί να προσδοκά ο πολίτης για το δικό του καλό και για τη σωτηρία της πατρίδας; Το κακό είναι που η κοινωνία, παντελώς απογοητευμένη από την κυβερνητική διαχείριση, γενικεύει την απαξίωσή της και προς το πολίτευμα και προς το σύνολο των πολιτικών. Εκτιμώ πως το λογικό στοιχείο υποχωρεί μπροστά στο θυμικό και δημιουργεί συνθήκες επικίνδυνες για την ομαλή πολιτική ζωή του τόπου.
Οπωσδήποτε η αγανάκτηση και η απόρριψη ευδοκιμούν σ’ αυτό το περιβάλλον, το γενεσιουργό της εξαθλίωσης, της ανεργίας και της ανασφάλειας. Αλλά για να ορθοποδήσει ο τόπος χρειάζεται να στηριχτούμε στον ορθό λόγο, να δούμε την πραγματικότητα, ελληνική και διεθνή και να προσαρμόσουμε την πολιτική μας συμπεριφορά στα δεδομένα πλαίσια και να αγωνιστούμε για να ανατραπεί η εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική.
Αναμφίβολα υπάρχουν και στη χώρα μας πολιτικές δυνάμεις και πολιτικοί που τιμάνε την ιδιότητά τους και που είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών. Και ας μην ξεχνάμε ότι δεν βρίσκεται για πρώτη φορά η Ελλάδα σ’ αυτή την τραγική κατάσταση.
Αφορμή γι’ αυτές τις σκέψεις πήρα από την νομοθετική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να χαρίσει 38 εκ. στον κ. Σαββίδη χωρίς καν να τηρήσει ούτε τα προσχήματα. Αυτό το κόμμα δεν υποστήριξε ότι παίρνοντας την Εξουσία θα πατάξει το λαθρεμπόριο; Και αντί αυτού διαγράφει τον έλεγχο και τον ανταμείβει ώστε να τον μιμηθούν και άλοι λαθρέμποροι!
Αλλά και ο Κουρουμπλής, Υπουργός Ναυτιλίας, έχει ξεπεράσει και τους πλέον δογματικούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αν βέβαια υφίστανται τοιούτοι. Σε συνέντευξή του δηλώνει: «Ό,τι λέει ο Πρωθυπουργός ισχύει» και συμπλήρωσε: «Πουλάμε τις δημόσιες επιχειρήσεις, όπως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, τη ΔΕΗ, τη ΔΕΥΘ κ.τ.λ., γιατί το επιβάλλει η πραγματικότητα».
Ερώτημα: Αν μία άλλη Κυβέρνηση είχε «αξιοποιήσει» με τον ίδιο τρόπο τον δημόσιο πλούτο, πώς θα αντιδρούσε το σημερινό κυβερνητικό κόμμα; Μήπως ο Τσίπρας και ο Καμμένος θα μιλούσαν για ξεπούλημα, για ραγιαδισμό και για δοσίλογους; Και κάτι ακόμα: τώρα άλλαξε η πραγματικότητα και όχι τότε θα υποσχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές; Μάλλον με τα γυαλιά της Εξουσίας βλέπουν τα πράγματα τρισδιάστατα, γιατί η καρέκλα αδρανοποιεί σκέψεις, επιθυμίες και οράματα.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι πολίτες ομιλούν για τυχοδιωκτισμό και για μακιαβελισμό, αφού ευαγγέλιο των κυβερνώντων είναι το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Όλοι οι Υπουργοί και οι βουλευτές πίνουν νερό στο όνομα των δύο αρχηγών τους. Γιατί τους ενώνει όχι το πολιτικό ανάστημα – χάρισμα της ηγεσίας, αλλά η εξουσιολαγνεία, αφού γνωρίζουν πολύ καλά ότι, αν διαφωνήσουν, θα τους ξεχάσει και ο γείτονάς τους.
Ο πολίτης βρίσκεται σε απόγνωση και σε αμηχανία. Πριν από λίγες μέρες ο Πρωθυπουργός δήλωσε: «Ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα». Και σε λίγο 3,6 δισ. στις πλάτες του κόσμου, χωρίς έλεος ούτε προς τους φτωχούς και αδυνάτους. Ευτυχώς υπάρχει και η ΕΡΤ που ολημερίς υμνολογεί τα κυβερνητικά κατορθώματα και σκέπαζε τα μοιρολόγια του λαού.
Ίσως οι κυβερνητικοί ταγοί να διαβάζουν άλλους θεωρητικούς και όχι τους κλασικούς μας φιλοσόφους, ιστορικούς και ποιητές που γράφουν ότι ο πολιτικός οφείλει να παράγει πολιτική ηθική με αξίες που καλλιεργούν τον άνθρωπο.
Αλλά και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης να μην χαίρονται με την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. Να ανησυχούν για την καταστροφή του λαού και για τις διεθνείς δεσμεύσεις που υπογράφει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι έτοιμοι από ώρα σε ώρα να δώσουν «γη και ύδωρ», να προσκυνήσουν και να υπογράψουν το τέταρτο Μνημόνιο. Κρίμα που και η «για πρώτη φορά Αριστερά» πάσχει από ταξική αχρωματοψία.