Όλα σήμερα στο βωμό της προπαγάνδας!

-  Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ, πρ. Δημοτικός Σύμβουλος Ιωαννίνων

Έχουμε μάθει στα σχολεία ότι η άσκηση της πολιτικής σε δημοκρατικό πολίτευμα ακολουθεί και σέβεται ορισμένες βασικές αρχές και κανόνες που πηγάζουν από ηθικές αποδοχές και προσδιορίζουν τις σχέσεις των πολιτών με τους πολιτικούς. Μάλιστα καυχιόμαστε που μεγάλοι στοχαστές του ελληνικού πνεύματος, όπως ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης, όρισαν τα πλαίσια της ηθικής στα οποία οφείλουν να προσαρμόζουν την συμπεριφορά τους οι πολιτικοί άρχοντες.
Δυστυχώς, με όσα συμβαίνουν τούτον τον καιρό στον τόπο μας νοσταλγούμε πολιτικούς που διαβάζουμε σε βιβλία και που άφησαν έργο σημαντικό και με ηθικό πρόσημο σε παλιότερες εποχές του νεοελληνικού κράτους. Ερώτημα: Μπορεί κανείς να συγκρίνει τους σημερινούς κυβερνητικούς ταγούς με πολιτικούς, όπως ήταν ο Καποδίστριας, ο Τρικούπης, ο Δραγούμης, ο Παπαναστασίου, ο Βενιζέλος, ο Πλαστήρας, ο Ηλιού, ο Φλωράκης, ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Σημίτης και άλλοι;
Κατάντησαν την Ελλάδα σε μια «επαρχία» της Ευρώπης, την οποία οι ξένοι απαξιώνουν και την μεταχειρίζονται σαν χώρα του τρίτου κόσμου. Αυτό δείχνουν και τα τέσσερα Μνημόνια που τα υπόγραψαν χωρίς φόβο και πάθος οι πολιτικοί μας. Η ίδια και χειρότερη αντιμετώπιση και με τις αποφάσεις του Eurogroup, με τις οποίες άφησαν ανέγγιχτο το πρόβλημα του χρέους και την ποσοτική χαλάρωση, χωρίς κανένα χρονοδιάγραμμα και χωρίς καμιά απολύτως δέσμευση. Και το χειρότερο είναι που αποφάσισαν χωρίς καμιά αντίσταση της Ελληνικής Κυβέρνησης η Ελλάδα να έχει μέχρι το 2060 3,5% και 2% πλεόνασμα, πράγμα που σημαίνει για 43 ακόμα χρόνια λιτότητα, φτώχεια, ανεργία, ξενιτιά και φόροι.
Και όμως, η Κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί υπέγραψε για μια φορά την παράδοση της χώρας άνευ όρων και συνθηκολόγησε κατά τρόπο ταπεινωτικό. Και αντί να σωπάσει χειροκροτεί και κομπάζει. Αντί να ακούει μοιρολόγια, χορεύει ρυθμούς καλαματιανούς, για να δείξει τον ενθουσιασμό της που δεν χρεοκόπησε η χώρα. Οι κυβερνητικοί έχουν αναλάβει τελευταία να μας πείσουν ότι αποστολή τους είναι όχι η ευημερία και η ανάπτυξη, αλλά η αποφυγή της πλήρους χρεοκοπίας. Τέτοιος ραγιαδισμός και πολιτικός ευτελισμός σε κυβέρνηση δεν έχει ματαγίνει.
Και σαν να μην έφτανε ο ταπεινωτικός συμβιβασμός, βγήκε μέσα στη νύχτα ο «μεγάλος» κυβερνητικός συνεταίρος, ο Καμμένος, στο twitter να διαφημίσει «τη γραβάτα με τους φαλλούς»! Για όσους αναγνώστες έχουν άγνοια της συμβολικής σημασίας του φαλλού, ας μάθουν ότι στην αρχαία Ελλάδα στις γιορτές του Διόνυσου (θεού του κρασιού και του κεφιού) περιέφεραν στους δρόμους φαλλούς (= ανδρικό γεννητικό όργανο) με πομπή για να τιμήσουν τον Βάκχο ή την ευφορία της γης. Τι άραγε ήθελε να μας πει ο ανεκδιήγητος Υπουργός με αυτή την εκχυδαϊστική του εικόνα; Το μόνο που μπορούμε να λέμε είναι ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει και έναν Υπουργό φαλλοφόρο!
O tempora, o mores (ω καιροί, ω ήθη)! Όλα στο βωμό της προπαγάνδας. Έστησαν χορούς και τραγούδια μπροστά στον γονατισμένο λαό. Ευτυχώς ο κ. Τσίπρας βρήκε ως υποστηριχτή της χαράς του τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι ο μόνος που διαρκώς συγχαίρει δημόσια τον Πρωθυπουργό, γιατί έτσι ξεπληρώνει την εκλογή του, κι ας είχε κάψει τη μισή Αθήνα, κι ας είχε μονιμοποιήσει 400.000 συμβασιούχους στο Δημόσιο.
«Χωρίς λύπη, χωρίς αιδώ», αφηνιασμένοι από την ηδονή της εξουσίας και από τη βουλιμική απληστία, παραδίνουν τα πάντα, ιερά και όσια, αρκεί να μείνουν για λίγο ακόμα στην εξουσία. Και οι πολίτες, απεγνωσμένοι από τα δεινά, αναρωτιούνται ως πού θα φτάσει ο κυβερνητικός μας αμοραλισμός. Έχουν δίκιο κάποιοι που προτείνουν να πάρουμε ως δανεικό ηγέτη από άλλη χώρα, όπως τον Ράμα, τον Μαδούρο ή τον Κιμ, μήπως μπορέσουμε να δούμε άσπρη μέρα.
Γι’ αυτό και εκτιμώ πως στην κατάσταση που μας έφεραν οι κυβερνητικοί η υπόθεση του Χρ. Γιανναρά έχει τη σημασία της: «Αν μια κρίσιμη μάζα πολιτών συνειδητοποιήσει σε ποιον εφιάλτη έχει βυθίσει τη χώρα ολόκληρο το σημερινό πολιτικό σύστημα, τότε κάτι απρόβλεπτο, ριζικά καινούργιο θα μπορούσε να γεννηθεί».