Ως πότε η Ελλάδα;
Είναι, φαίνεται, της μοίρας μας, να βρισκόμαστε, σαν χώρα, κάθε φορά, κάτω από ένα ζυγό! Αυτή η «αθλητική προτροπή» του προπονητή της άρσης βαρών, Χρήστου Ιακώβου, στους ολυμπιακούς αγώνες, «κάτσε κάτω από τη μπάρα», έγινε το σήμα κατατεθέν και στην καθημερινότητα του νεοέλληνα!
Μια ζωή κάτω από τη μπάρα… Μέχρι να απαλλαγούμε, από τους ζυγούς των πολέμων, ήρθε ο οικονομικός ζυγός! Βαρύς και ασήκωτος και καυτός…
Οι «πολιτικοί ογκόλιθοι», που σιγά-σιγά εξέλιπαν από την Ελλάδα, παρέδωσαν τις τύχες της χώρας, σε πολιτικό προσωπικό μικρότερης εμβέλειας, που όμως είχε να διαχειριστεί μεγάλα προβλήματα…
Η καλοπέραση και η ευημερία του νεοέλληνα, κυρίως στην περίοδο της μεταπολίτευσης, παράγοντας ελάχιστα και δανειζόμενος υπέρμετρα, έφτασε στο τέλος της… Η διόγκωση του χρέους, με λάθη από όλες τις πλευρές (κράτος, ιδιώτες και… δανειστές), μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Χτύπησε το καμπανάκι των δανειστών, εμείς, ως συνήθως, είμαστε… βαρήκοοι και το κακό δεν άργησε να έρθει! Έπιασαν από το λαιμό, τις μνημονιακές ελληνικές κυβερνήσεις, μετέτρεψαν το ιδιωτικό χρέος σε δημόσιο και η θηλιά μπήκε για τα καλά, στη χώρα και το λαό της!
Η γενιά της μεταπολίτευσης, την «έβγαλε καθαρή…». Ρουσφέτια, βόλεμα, δανεικά, υποκουλτούρα χωρίς… ιδανικά! Και ο πέλεκυς πέφτει βαρύς, στους σημερινούς εργαζόμενους και άνεργους νέους! Αυτή η νέα γενιά «πληρώνει το μάρμαρο», αλλά ακόμη και τα αγέννητα Ελληνόπουλα, είναι στο στόχαστρο…
Σε τι φταίνε λοιπόν τα εγγόνια μας και τα αγέννητα δισέγγονά μας, να πληρώνουν τις αμαρτίες των προηγούμενων;
Μα λένε, το κράτος έχει συνέχεια… Ταυτόχρονα, χρειάζεται η αλληλεγγύη των γενεών…
Για ποια αλληλεγγύη μιλάμε, όταν αγέννητα Ελληνόπουλα, πριν δουν το φως του ήλιου, βρίσκονται να… χρωστούν 25.000 ευρώ το καθένα;
Γι’ αυτό το έγκλημα, ποιος ευθύνεται; Φταίνε… οι μασέλες, των προηγούμενων χρόνων, που καταδίκασαν το «μέλλον της χώρας»!
Και τώρα, ποιος να δώσει λύσεις, σε τόσο καυτά ζητήματα; Οι κοντόφθαλμες κυβερνήσεις, με απλή διαχειριστική αντίληψη; Δεν θα τα καταφέρουν…
Δεν ασχολούνται, ούτε με τις «λίστες», αλλά ούτε και με τους «ληστές» του δημοσίου χρήματος!
Η ανικανότητα, αυτών που σήμερα μας κυβερνούν, φαίνεται και στο θέμα των εργαζομένων στην καθαριότητα. Δεν βρίσκουν τρόπο, να καλύψουν θέσεις εργασίας στα… απορριμματοφόρα, αλλά γέμισε με διορισμένους άχρηστους συμβούλους… όλη η χώρα! Κυβέρνηση και αντιπολίτευση, στα μαχαίρια…
Υπουργοί Υγείας, πρώην και νυν, αλληλομηνύονται, αντί να προσφέρουν, ο «καθείς εφ’ώ ετάχθη!» (Μήπως και οι δύο, χρειάζονται γιατρό;).
Ο Υπουργός Παιδείας, θέλει… ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα, για να βγάλει τα ναρκωτικά, έξω από τα Πανεπιστήμια! (Θου Κύριε…).
Και ενώ αυτά συμβαίνουν, η χώρα παραμένει άκρως προβληματική. Η ανάπτυξη παραμένει όνειρο θερινής νυχτός!
Σήμερα, ολόκληρη η Ευρωζώνη, έχει ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης, πλην της Ελλάδας, η οποία, δυστυχώς, βρίσκεται στη μνημονιακή της μοναξιά! Ως πότε;
* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.
