Ιατρική αιμορραγία…

Με μια προσωρινή διάταξη, τα μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ δε θα μπορούν να εισπράττουν παρά μια και μόνον αμοιβή, ασχέτως του αριθμού των ερευνητικών προγραμμάτων στα οποία συμμετέχουν είτε ως επικεφαλής είτε ως συνεργαζόμενοι. Πέραν αυτού, η αμοιβή αυτή θεωρείται ως προϊόν άσκησης ελευθερίου επαγγέλματος και ως εκ τούτου υπόκειται σε μύριες γραφειοκρατικές διαδικασίες άκρως αποθαρρυντικές για παραγωγή ερευνητικού έργου. Η διάταξη αυτή, σαφώς ανασταλτική στην προώθηση της έρευνας σε όλους τους κλάδους των επιστημών θα αποδειχθεί πολλαπλά επιζήμια στον κλάδο της ιατρικής επιστήμης και τούτο γιατί:
α) οι γιατροί μας, για τους οποίους τόσα ξόδεψε η χώρα μας μεταναστεύουν στο εξωτερικό είτε γιατί είναι άνεργοι είτε γιατί οι αμοιβές τους είναι τόσο πενιχρές που όχι μόνο δεν τους επιτρέπουν να δημιουργήσουν οικογένεια, αλλά ενίοτε ούτε τις δικές τους ανάγκες να ικανοποιήσουν.
β) οι μισθοί των μελών ΔΕΠ είναι επίσης απαράδεκτα χαμηλοί (π.χ. 1650 - 1700 ευρώ ο μισθός του Αναπληρωτή Καθηγητή) και διερωτάται κανείς εύλογα, γιατί ένας Αναπλ. Καθηγητής ή και Καθηγητής δε θα εγκαταλείψει τη χώρα όταν οι μαθητές τους στη Γερμανία ή στην Αμερική παίρνουν 2 και 3 φορές παραπάνω;
γ) χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε αρμόδιος υπουργός ότι οι καθηγητές αυτοί αναλαμβάνοντας ερευνητικά προγράμματα είτε μέσω Ε.Ε. είτε απευθείας σε συνεργασία με μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες ωφελούν παντοιοτρόπως την έρευνα, την υγεία, την οικονομία, τη δημιουργία νέων επιστημόνων αλλά και την προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό; Ποιος Έλληνας δεν ένιωσε περήφανος όταν πριν λίγες μέρες διάβαζε ότι ο καθηγητής της ογκολογίας και νυν Πρύτανης του ΕΚΠΑ κ. Αθ. Δημόπουλος ήταν μαζί με την ομάδα του, μεταξύ των πρωτοπόρων της βελτίωσης φαρμάκου για την καταπολέμηση του πολλαπλού μυελώματος;
Δεν ωφελείται λοιπόν η υγεία; Ποιος αγνοεί τα γνωστά «πρωτόκολλα» μέσω των οποίων χιλιάδες ασθενείς λαμβάνουν πανάκριβα φάρμακα δωρεάν; Δεν ωφελείται η εθνική οικονομία; Ποιος μπορεί να αγνοεί ότι χάρη σε αυτούς τους πρωτοπόρους πολλοί νέοι γιατροί μένουν στη χώρα και δεν την εγκαταλείπουν; Χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι αν αυτοί οι πρωτοπόροι μεταναστεύσουν τότε αυτομάτως υποβαθμίζεται το επίπεδο της ποιότητος των ιατρικών υπηρεσιών; Τι θα απομείνει στην Ελλάδα; Αυτονόητο δεν είναι όσο τα διατιθέμενα μέσα στα νοσοκομεία μας μειώνονται, τόσο η ανάγκη καλών γιατρών γίνεται περισσότερο επιβεβλημένη; Έχει γίνει πλέον κοινή συνείδηση ότι οι γιατροί μας και το νοσηλευτικό προσωπικό καταβάλλουν καθημερινά και αγογγύστως υπεράνθρωπες προσπάθειες για να εξυπηρετήσουν τις χιλιάδες των ασθενών βάζοντας τον τελευταίο καιρό και χρήματα από την τσέπη τους για ορισμένα χρειώδη... Τους αξίζει δημόσιος έπαινος.
δ. Έτσι, αβίαστα, προκύπτει η ανάγκη κατάργησης αυτής της διάταξης τουλάχιστον στον κλάδο της ιατρικής, γιατί χάρη σε αυτά τα προγράμματα εισρέουν χρήματα στα νοσοκομεία μας που τόσο τα έχουν ανάγκη σήμερα. Με τη διάκριση αυτή ο γράφων ουδόλως τοποθετεί σε δεύτερη μοίρα τα μέλη ΔΕΠ των άλλων κλάδων των ΑΕΙ, αλλά οπωσδήποτε ο κλάδος της υγείας πρέπει να έχει την επιβαλλόμενη προτεραιότητα. Η παρατηρούμενη ιατρική αιμορραγία πρέπει πάση θυσία να σταματήσει. Οποιεσδήποτε παροχές και διευκολύνσεις προς το ιατρικό δυναμικό της χώρας αποδίδουν πολλαπλάσια οφέλη στο άμεσο, στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον του τόπου. Οι αρμόδιοι υπουργοί ας σκεφθούν λίγο περισσότερο και θα κατανοήσουν τι ωφελεί και τι βλάπτει. Η ισοπέδωση και ο οδοστρωτήρας ποτέ και πουθενά έφεραν πρόοδο.
Το επιχείρημα ότι ασχολούμενοι με τα προγράμματα «δεν πατούν» στο Πανεπιστήμιο ουδόλως ευσταθεί επί του προκειμένου δεδομένου ότι οι έρευνές τους γίνονται με ασθενείς που είτε νοσηλεύονται είτε παρακολουθούνται περιοδικά προσερχόμενοι σε αυτά. Ύστερα, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής των αρμοδίων ότι οι αναθέτοντες στα ερευνητικά προγράμματα περνάνε από πολύ ψιλό κόσκινο τους ερευνητές στους οποίους θα τα εμπιστευτούν. Άρα και στη χώρα μας τα αναθέτουν στους καλύτερους. Χρέος της πολιτείας είναι να μην τους αποθαρρύνει αλλά αντιθέτως να τους διευκολύνει ποικιλοτρόπως γιατί τα οφέλη από κάθε πλευρά είναι πάμπολλα και ανεκτίμητα. Αβίαστα λοιπόν προκύπτει η ανάγκη απόσυρσης αυτής της «δίκαιης» ρύθμισης για τον ιατρικό κλάδο γιατί η τυχόν ψήφισή της «θα βλάπτει σοβαρά την υγεία», κι αυτό θα είναι έγκλημα κατ’ εξακολούθηση.

 

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΥΛΗΣ, Ομότ. Καθηγητή Γεωπονικού Παν/μίου Αθηνών