Η νέα… αλλαγή!

Διάβασα με πολλή προσοχή την εισήγηση του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου στο Συνέδριο της ΔΗΣΥ, στην οποία δόθηκε από Αθηναϊκή  εφημερίδα ο τίτλος "το στοίχημα της Νέας Αλλαγής". Ως συνταγματολόγος καθηγητής και ως έμπειρος πολιτικός φρόντισε να προσθέσει πριν από τη λέξη "Αλλαγή" το επίθετο "νέα", γιατί η παλιά, στην οποία κάποιοι, από το 1974 πιστέψαμε και την οποία και αυτός αργότερα υπηρέτησε, όπως γράφει ένας από τους πρωτεργάτες της, αυτή "η αλλαγή τελείωσε νωρίς".
Είπε -πολύ σωστά- ότι "το πολιτικό σύστημα χρειάζεται θεσμική ανανέωση που να ενισχύει την αξιοπιστία του και να προσελκύει το ενδιαφέρον των πολιτών", πρόσθεσε δε ότι "δεν θα υπάρχει Ελλάδα μετά, αν η κοινωνία δεν υιοθετήσει ένα καθαρό μεταρρυθμιστικό πρόταγμα".
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα, ιδιαίτερα για μας που πιστέψαμε στην πρώτη "αλλαγή" και διαψευστήκαμε. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο γράφεται τούτο εδώ το σημείωμα.
Με τι ενθουσιασμό ο λαός δέχτηκε, το 1981, το μεταρρυθμιστικό πρόταγμα  της ΑΛΛΑΓΗΣ, την οποία τόση ανάγκη είχε ο τόπος! Τα πρώτα χρόνια, είναι αλήθεια, αυτή άρχισε να αποδίδει καρπούς, μάλιστα σε βασικούς τομείς της ζωής μας. Με τι ενθουσιασμό εδώ στα Γιάννινα κάποιοι συμπορευτήκαμε υπό τον Σπύρο Κατσαδήμα στο ψηφοδέλτιο της «Δημοτικής Αλλαγής» και επιδιώξαμε πρώτα απ' όλα να απαλλάξουμε την πόλη και το νομό από το επονείδιστο καθεστώς των Παλαιών Κληροδοτημάτων Ιωαννίνων και των Σχολικών Περιουσιών της πόλης που προέρχονται από Κληροδοτήματα, με το οποίο παραβιάζεται κατά τρόπο βάναυσο η ιερή βούληση των Ευεργετών μας, που είναι μάλιστα και συνταγματικά κατοχυρωμένη. Και ενώ  με πρόταση του Δημοτικού Συμβουλίου ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος που κατάργησε αυτό το καθεστώς, αυτός δεν εφαρμόστηκε όπως και τόσοι άλλοι, γιατί η "η αλλαγή τέλειωσε νωρίς".
Όμως, ενώ το υπάρχον στη χώρα μας πολιτικό σύστημα είχε αρχίσει να παραπαίει και να μεταλλάσσεται, η Κοινωνία των Πολιτών της Ηπείρου με τη συμμετοχή όλων των μαζικών φορέων, ίδρυσε την Επιτροπή Αγώνα για τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα με κύριο αίτημα την εφαρμογή του μεταρρυθμιστικού Νόμου 1473/1984 (άρθρα 37 και 47).
Προσέφυγε δε σε όλα τα Θεσμικά Όργανα, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, στο Συνήγορο του Πολίτη, στην Επιτροπή του Άρθρου 18 του Νόμου 2218/1994, στα συναρμόδια Υπουργεία Εσωτερικών και Παιδείας, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, τα οποία με ομόφωνα Πορίσματα αποφάνθηκαν ότι ο Νόμος 1473/1984 καταργεί αυτό το καθεστώς και κάλεσαν το Υπουργείο Οικονομικών να εφαρμόσει το Νόμο. Εκεί έλαμπαν διαδοχικά τα δυο αστέρια του Σημιτικού "εκσυγχρονισμού", Δρυς και Φωτιάδης, που παρέπεμψαν το θέμα στο Ν.Σ.Κ., απαίτησαν ομόφωνη απόφαση -και την έκαναν δεκτή- που έλεγε  ότι  τα άρθρα 37 και 47 του Νόμου 1473/1984 δεν καταργούσαν το καθεστώς των Ιωαννίνων, ενώ είχαν ψηφιστεί ακριβώς γι' αυτό το σκοπό.
Το Ν.Σ.Κ. όπως γνωρίζετε, το κατάργησε το ΠΑΣΟΚ "για την εύρυθμη λειτουργία του Κράτους", το επανίδρυσε η Νέα Δημοκρατία και κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 κατοχυρώθηκε συνταγματικά! Κρίνοντας εκείνη την απόφαση του Ν.Σ.Κ. η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, το 2011, που ξανά συζήτησε το θέμα, με Ομόφωνο  Πόρισμά της, το οποίο συνέταξε και συνυπογράφει ο τότε βουλευτής της Ν.Δ. και σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Παυλόπουλος, αποφαίνεται: "Πρόκειται για παράνομη διοικητική πράξη - υπουργική απόφαση που έκανε δεκτή λανθασμένη γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ, η οποία κινείται προς την αντίθετη (με το Σύνταγμα και το νόμο) κατεύθυνση".
Προσέξτε στο παραπάνω απόσπασμα τις φράσεις: "Παράνομη διοικητική πράξη-υπουργική απόφαση"! "Λανθασμένη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους", αντίθετη με το Σύνταγμα και το νόμο. Δηλαδή: Εκλέγουμε βουλευτές που τους κάνουν υπουργούς για να παρανομούν σκόπιμα και διορίζουμε νομικούς συμβούλους του Κράτους για να βγάζουν, σκόπιμα, λανθασμένες γνωμοδοτήσεις, αντίθετες με το Σύνταγμα και το νόμο και αυτό το ονομάζουμε Κράτος!
Και ρωτάμε: σε ποιους θεσμούς να έχει εμπιστοσύνη η Κοινωνία των Πολιτών, όταν τους θεσμούς αυτούς τους ευτελίζουν οι ίδιοι οι φορείς που είναι ταγμένοι να τους υπηρετούν και να τους προστατεύουν χωρίς να δίνουν λόγο σε κανέναν;
Υπάρχει όμως και συνέχεια, που είναι και αυτή διδακτική. Το έτος  2013, αποφασίστηκε ο εκσυγχρονισμός του Α.Ν. 2039/1939 του Μεταξά, για τα Εθνικά Κληροδοτήματα. Κινηθήκαμε ως Επιτροπή Αγώνα για τα Ηπειρωτικά Κληροδοτήματα δραστήρια και πετύχαμε αρχικά με το Σχέδιο Νόμου που συντάχτηκε από το Υπουργείο και αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο, να εξαλειφθεί το καθεστώς των Ιωαννίνων, όπως αποδεικνύεται από το σχετικό άρθρο του πρώτου σχεδίου. Ξεσηκώθηκαν όμως οι δυνάμεις του σκότους, που δρουν στο παρασκήνιο, πέτυχαν να απαλειφθεί η σχετική παράγραφος με την οποία καταργούνταν το αντισυνταγματικό καθεστώς και το νέο σχέδιο του νόμου κατατέθηκε παραμορφωμένο στη Βουλή για να ψηφιστεί με τη μορφή του κατεπείγοντος.
Ζητήσαμε και παρουσιαστήκαμε στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου συζητήθηκε -τρόπος του λέγειν- το παραμορφωμένο νομοσχέδιο. Επέδειξα στους βουλευτές της Επιτροπής και κατέθεσα στο Προεδρείο τα δυο σχέδια με τις σχετικές χειρόγραφες σημειώσεις, απευθυνόμενος δε στον παριστάμενο Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Σταϊκούρα, αρμόδιο για τη σύνταξη του νομοσχεδίου, βρήκα το θάρρος να του επισημάνω σε επήκοο πάντων: «Κύριε Υπουργέ, διαπράξατε τη μεγαλύτερη πολιτική απάτη της εποχής της μεταπολίτευσης και με αυτή θα πολιτογραφηθείτε, για μας τους Ηπειρώτες, στη σύγχρονη πολιτική ιστορία».
Δεν άρθρωσε ούτε λέξη. Στην ίδια βουβαμάρα βυθίστηκαν και οι βουλευτές όλων των κομμάτων! Όταν τελείωσε η συνεδρίαση και αποχωρούσαν οι βουλευτές, με πλησίασε κάποιος από τους συμβούλους του Υπουργού, που τον είχα γνωρίσει φατσικά κατά τη σύνταξη του νομοσχεδίου και μας είχε διαβεβαιώσει ότι το θέμα θα τακτοποιηθεί και μου είπε: Τι φταίει ο Σταϊκούρας; Μετά την ανάρτηση του νομοσχεδίου παρενέβησαν ανώτατοι  θεσμικοί και εξωθεσμικοί παράγοντες στον Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και δόθηκε εντολή να απαλειφθεί η διάταξη που καταργούσε το καθεστώς των Ιωαννίνων.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πώς ακριβώς εξελίχτηκε η υπόθεση. Πάντως, για την παρέμβαση του ανώτατου θεσμικού παράγοντα μας μίλησε αργότερα και βουλευτής που είχε ταχθεί  με το μέρος μας. Βουλευτής επίσης του ΠΑΣΟΚ που μας είχε πει ότι δεν πρόκειται να ψηφίσει το νέο νομοσχέδιο, μας είπε ότι τον πλησίασε ο Πάρις Κουκουλόπουλος και του είπε "αν έχεις πρόβλημα να σε αντικαταστήσουμε". Πέρα όμως και πάνω από όλα αυτά τα αναπόδεικτα, υπάρχει η ατράνταχτη απόδειξη: Και αυτή είναι ο νόμος 4182/2013, που ψηφίστηκε   από τη δικομματική κυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ το έτος 2013, με Πρόεδρο της Κυβέρνησης το Σαμαρά και Αντιπρόεδρο τον Βενιζέλο, στο άρθρο 82 του οποίου αναγράφεται: "Κοινωφελή Ιδρύματα που έχουν εξαιρεθεί με ειδικές διατάξεις του Α.Ν.2039/ 1939, εξακολουθούν να εξαιρούνται του παρόντος Κώδικα". Ο Α.Ν. του Μεταξά έλεγε "ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ", ο εκσυγχρονιστικός νόμος των Σαμαρά -Βενιζέλου πρόσθεσε "εξαιρούνται του παρόντος Κώδικα, καθότι "εκσυγχρονιστικός"!
Παρόμοιες διατάξεις νόμων, που αφορούν εξίσου βασικά θέματα θα υπάρχουν και για άλλες πόλεις. Οι πολιτικοί άλλωστε δε χρειάζεται, όπως ειπώθηκε, να παρανομήσουν. Κάνουν την παρανομία νόμο και το "νόμιμο" το ταυτίζουν με το "ηθικό". Αυτό ακριβώς εξόργισε τον επί οχτώ χρόνια Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, Υπουργό και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Απόστολο Κακλαμάνη που, έστω με αρκετή καθυστέρηση, βρήκε το θάρρος, με δημόσια παρέμβασή του και κατήγγειλε τις "αδιαφανείς παρασκηνιακές παρεμβάσεις, με συνέπεια την παραβίαση της βούλησης των μεγάλων Ηπειρωτών Ευεργετών".
Και να λάβετε υπόψη ότι:
α) Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε επί δικομματικής Κυβέρνησης Σαμαρά -Βενιζέλου που είχαν αναλάβει -υποτίθεται- να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις που "θα πήγαιναν τον τόπο μπροστά".
β) Το έτος 2013 η Ελλάδα ήταν βυθισμένη στην κρίση για την οποία τα δυο κόμματα που ψήφισαν αυτόν τον επαίσχυντο νόμο έφεραν το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης· την ίδια εποχή ο λαός υποβάλλονταν σε τεράστιες θυσίες, με τα δυο μνημόνια που είχαν υπογράψει και από πάνω στερούσαν τους Ηπειρώτες από Κοινωφελείς πόρους τους οποίους τους είχαν προσφέρει με τα Κληροδοτήματά τους οι Ηπειρώτες Εθνικοί Ευεργέτες.
γ) Με αυτά που έκαναν παραβίαζαν το βασικό θεσμό που είναι το Σύνταγμα, χωρίς την εφαρμογή του οποίου δεν υπάρχει Δημοκρατία.
Ποια αξιοπιστία, λοιπόν, να έχουμε εμείς οι Ηπειρώτες προς το πολιτικό σύστημα το οποίο μας έχει καταδικάσει να  ζούμε το έτος 2017 -γιατί αυτό το έκτρωμα που ψήφισαν το 2013 εξακολουθεί να ισχύει ακόμα και να εξευτελίζει τους βασικούς θεσμούς της χώρας- με φασιστικούς νόμους της εποχής του Μεταξά;
Ωραία ακούγονται, προεκλογικά ή συνεδριακά τα λόγια των πολιτικών, αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος με τα λόγια δείχνει τι πιστεύει ή μάλλον τι θέλει να πιστεύουν οι άλλοι γι' αυτόν, ενώ με τα έργα αποδεικνύει τι αξίζει.
Για να "υιοθετήσει, λοιπόν η Κοινωνία των Πολιτών ένα καθαρό μεταρρυθμιστικό πρόταγμα", πρέπει το πολιτικό σύστημα να προβάλλει προτάγματα σωστά και καθαρά και κάθε "αλλαγή" να είναι πραγματική ΑΛΛΑΓΗ και όχι οπισθοδρόμηση, γιατί διαφορετικά θα ισχύει η άποψη του Ρίτσου ότι: "Κάθε απελευθέρωση θα είναι μια νέα υποδούλωση".

ΣΠΥΡΟΣ ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ