Ο ρόλος της εξωγενούς γνώσης στην ανάπτυξη της Ηπείρου!

Η ελκυστικότητα του Γιαννιώτικου χώρου και της Ηπείρου για τους επισκέπτες είναι ευθυγραμμισμένη με την δυναμική μιας σπάνιας γεωφυσικής ιδιαιτερότητας που βρίσκεται χρόνια τώρα σε λήθαργο. Μία από τις βασικές αιτίες του ληθάργου είναι ο αποκλεισμός της εξωγενούς γνώσης από τους έχοντας την εξουσία και η αδυναμία αναγνώρισης και αξιοποίησης του πνευματικού δυναμικού που βρίσκεται εκτός των τειχών της αυτοδιοίκησης αλλά που δεν παύει να πρεσβεύει το ίδιο όραμα από μια άλλη θέση, την θέση της νοσταλγίας και της αγάπης για τον τόπο.
Έργο της τοπικής αυτοδιοίκησης σε μια κοινωνία δε θα πρέπει να είναι ο συναισθηματικός αποκλεισμός αλλοτρίων γνώσεων και κρίσεων, αλλά η αποδοχή και η αναγνώριση της προσφοράς τους στον αγώνα για την ευημερία, την υγεία και την ασφάλεια της κοινωνίας.
Το πόσο σπουδαία για τον τόπο είναι η θέση αυτή φαίνεται στο κείμενο που ακολουθεί. Η πρόταση για το δορυφορικό σύστημα GBAS (Ground Based Augmentation System) έχει ως εξής και δημοσιεύτηκε στις 18 - 19 και 20 Οκτωβρίου του 2014 στον τοπικό τύπο από τον γράφοντα: «Παραβλέποντας κανείς την έλλειψη εξειδικευμένου μοντελικού προσανατολισμού και την αδυναμία αξιοποίησης των φυσικών δυνατοτήτων του τόπου, μία από τις βασικές αιτίες εξωγενών παραγόντων που παραλύουν την τουριστική ανάπτυξη του τόπου, είναι και η υποδομική ανεπάρκεια, η  ανασφάλεια και η μη διεθνοποίηση του αεροδρομίου των Ιωαννίνων. Μοντέρνο αεροδρόμιο στα Γιάννενα και ριζική εξυγίανση της Παμβώτιδας είναι δυνάμεις θεμελιώδεις για το χτίσιμο της κοινωνικής ευημερίας και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και εισοδήματος στον τόπο. Η αναγκαιότητα αυτή επιβάλλει το ξεπέρασμα των όποιων εμποδίων σχετίζονται με την ανανέωση και τον εκμοντερνισμό του αεροδρομίου και την απόκτηση του τεχνολογικά προηγμένου GBAS  (Ground  Based Augmentation System) σύστηματος  ασφαλούς προσγείωσης και όχι η επιμονή στο αναχρονιστικό σύστημα ILS.  Το σύστημα της ασφαλούς προσγείωσης  είναι στρατηγική αναγνώριση των Ιωαννίνων ως κοινωνίας ανοιχτής προς τα έξω, ικανής ν’ ανταποκριθεί στις προσδοκίες του διεθνούς τουριστικού δυναμικού.
Το GBAS είναι το μέχρι σήμερα τεχνολογικά τελειότερο σύστημα προσγείωσης. Αναγνωρισμένο από το  ICAO. Ουσία της εφαρμογής του είναι η δυνατότητα της μικρότερης σε μοίρες γωνία καθόδου  κατά την  προσγείωση και η μείωση του θορύβου πτήσης κατά την προετοιμασία της προσγείωσης. Κατά τους ειδικούς με το σύστημα αυτό ξεπερνιώνται τα εμπόδια των υψηλών κατοικιών και των βουνών από τα οποία περιβάλλονται πολλά αεροδρόμια ορεινών περιοχών κατά την προσγείωση. Το θέμα της ομίχλης είναι ξεπερασμένο με την ακρίβεια του ελέγχου των αποκλίσεων που παρέχει το σύστημα.
Η ανάπτυξη του συστήματος GBAS άρχισε στα μέσα του 1990. Ο πρώτος επίγειος σταθμός εγκαταστάθηκε στο αεροδρόμιο του Μονάχου το 1995 με το Special Cat I σύστημα D 910».
Επιτέλους. Τέλη Αυγούστου του 2017. Οι προσπάθειες της τοπικής αυτοδιοίκησης επί τρία χρόνια φαίνεται να πιάσανε τόπο. Αυτό δείχνει και η πρόσφατη είδηση από τον Χρήστο Τσέτση στον «Πρωινό Λόγο» της 17/8/17 για την προγραμματισμένη πιστοποίηση του «δορυφορικού συστήματος GBAS  στο αεροδρόμιο των Ιωαννίνων τέλη Αυγούστου, που θα λύσει προβλήματα χαμηλής νέφωσης και ομίχλης αλλά και  ακυρώσεις και καθυστερήσεις πτήσεων». Η ευεργετική επίδραση της Γιαννιώτικης προσπάθειας  επεκτείνεται και «στα αεροδρόμια της Θεσσαλονίκης, της Κώ και της Μυτιλήνης».
Ο δρόμος προς τον έξω κόσμο ανοίγει και μαζί μ’ αυτόν και η ευοίωνη προοπτική για τον τουρισμό των Ιωαννίνων και της ορεινής Ηπείρου. Βασική όμως προϋπόθεση είναι η συγκεκριμενοποίηση ενός τουριστικού μοντέλου με μελλοντικό προσανατολισμό που να υπαγορεύεται από την επισήμανση και την αξιοποίηση του πλήθους των φυσικών πλεονεκτημάτων της ορεινής Ηπείρου και της πόλης των Ιωαννίνων. Στόχος δεν θα πρέπει να είναι η προώθηση μιας αναπτυξιακής αντιγραφής ξένης προς τον τόπο, αλλά η εφαρμογή της πρωτοτυπίας με διευρυμένο πλαίσιο προστιθέμενης αξίας. Η σημερινή αναφορά στο λεγόμενο «Ηπειρωτικό προϊόν» της Ηπείρου αφήνει αρκετά περιθώρια σύγχισης και ανακρίβειας για το είδος της προσφερόμενης ωφέλειας του προϊόντος.
Πιο είναι τελικά το τουριστικό προϊόν της Ηπείρου, σε ποιές ομάδες της αγοράς απευθύνεται και ποιές ανάγκες καλύπτει; Πώς μπορεί να συνδεθεί με τον πρωτογενή τομέα όταν δεν έχουμε την συνέχεια των επισκεπτών - καταναλωτών; Ποιά είναι η μετρήσιμη θέση του στην αγορά και ποιές είναι οι προοπτικές του και η ανθεκτικότητα του σχετικά με τον ανταγωνισμό στην αγορά του μέλλοντος;  Το οικοδόμημα που θα χτιστεί για την Ήπειρο πρέπει να προσφέρει συγκεκριμένη ωφέλεια, να έχει προσωπικότητα, ποιοτική ακτινοβολία και διάρκεια. Η ποιότητα των προσφερομένων υπηρεσιών είναι ανάγκη να εξελιχθεί σε δύναμη ιδιαιτερότητας, ικανής να  επικρατήσει στην τουριστική αγορά και να αφήσει πίσω της το βάρος του ανταγωνισμού.
Ο συντονισμός και η αξιοποίηση, της εντός και της εκτός των τειχών της αυτοδιοίκησης, πνευματικής δύναμης της Ηπείρου και η δημιουργική συμμετοχή της στην προσπάθεια της ευημερίας των Γιαννιωτών και της Ηπείρου γίνεται καθήκον που πηγάζει από την αντικειμενικότητα, την  προσωπικότητα και την διοικητική ευστροφία του ηπειρώτη Περιφερειάρχη και του Δημάρχου των Ιωαννίνων!