Οι εμφυλιοσκουριές της Αριστεράς…

on .

- Συνεχίζονται οι συζητήσεις, δημοσιεύσεις και αντιπαραθέσεις για την Ευρωπαϊκή σύνοδο της Εσθονίας για την καταδίκη των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών καθεστώτων Ναζισμού, Κομμουνισμού – Φασισμού.
- Και μεγάλη είναι η συλλογή των απόψεων, ιδίως του αριστερού αποκαλούμενου χώρου, που αποφεύγει να καταδικάσει ευθέως την ενοχή των κομμουνιστικών καθεστώτων με διάφορες ερμηνείες που προκαλούν την κοινή λογική.
- Η άρνηση του υπουργού Δικαιοσύνης να παρευρεθεί στην σύνοδο του Ταλίν, σαφώς ήταν μια φυγομαχία, παρά τις διακηρύξεις που ακούμε συνεχώς, για τους σκληρούς αγώνες και τις «μάχες»  που δίνουν στις Βρυξέλες εναντίον των …ιταμών δανειστών.
- Δεν ξέρω, αν στο ιστορικό τμήμα του Πανεπιστημίου μας κρατούν στο αρχείο όλα αυτά τα δημοσιεύματα, τις ανακοινώσεις, τις δηλώσεις και τους τηλεοπτικούς διαλόγους. Ιδιαίτερα, και σε τοπικό επίπεδο, για καταγραφή των απόψεων των εδώ εκφραστών του αριστερού χώρου, μέσα από τις εμπειρίες του ανταρτοπόλεμου που εξέφραζε την σκληρή κομμουνιστική πρακτική και δράση με όσες συνέπειες άφησε πίσω της.
- Αλλά, με όσα γράφτηκαν και ακούστηκαν αυτές τις μέρες, τα κομμουνιστικογενή γκρουπούσκουλα, ηδονίζονται  και σαγηνεύονται να μιλάνε για εμφύλιο, και να αραδιάζουν πολλά και ανιστόρητα παραμύθια χωρίς να λογαριάζουν και να μετρούν, τι άφησε πίσω της αυτή η ιδεολογία, και να μιλούν ασύστολα για δημοκρατία, με διάφορα χρώματα, άλλοτε Λαϊκή, άλλοτε σοσιαλιστική, άλλοτε σοβιετική, άλλοτε σταλινική,  και στο τέλος κάθε πειράματος να μετράει θύματα και στραγγαλισμούς των ελευθεριών των ανθρώπων, των δικαιωμάτων και των αξιών ζωής.
- Σε όλον αυτό τον διάλογο που αναπτύχθηκε, για την ιστορία θα μείνουν περισσότερο οι επιστολές που αντάλλαξαν οι υπουργοί Δικαιοσύνης Ελλάδος και Εσθονίας.
- Ο Ομπάμα στην επίσκεψή του στην Ελλάδα, λίγο πριν τελειώσει η θητεία του, έδωσε  στον Τσίπρα και στην Κυβέρνησή του, ένα αρχαιοελληνικό μάθημα Δημοκρατίας, και τον χειροκρότησαν  όλοι στο Πολιτιστικό Κέντρο Νιάρχου. Τώρα, σε αυτή την περίπτωση, η απάντηση του Εσθονού υπουργού Δικαιοσύνης στον δικό μας, έκανε ένα άλλα μάθημα δημοκρατίας με απλά λόγια. Γράφει ο Εσθονός υπουργός δικαιοσύνης  στον δικό μας, προσφωνώντας τον μάλιστα  αγαπητέ Σταύρο: «Οι δικές μας  αξίες είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου, στα οποία δεν βλέπω να υπάρχει κάποια εναλλακτική».
- Και προσθέτει : «Υπάρχουν χώρες και λαοί για τους οποίους το τίμημα του διδάγματος περί κομμουνισμού ήταν εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί αυτό»
- Αλλά οι δικοί μας υπερασπιστές της κομμουνιστικής ιδεολογίας μιλάνε για εμφύλιους, και αντίσταση, και για «Δημοκρατικό Στρατό», και αποφεύγουν να πουν  τα μετρημένα εγκλήματα που προκάλεσαν στην πατρίδα μας, με τα Δεκεμβριανά και τα τρία  χρόνια  του καλούμενου εμφύλιου. Καταφεύγουν μάλιστα και στο ιδεολόγημα ότι για όλα αυτά, και περισσότερο για όσα έγιναν με τα εκατομμύρια θύματα στη Σοβιετική Ένωση, ότι αυτά έγιναν από Σταλινικούς, για να εξαγνίσουν την αγία κομμουνιστική ιδεολογία.
- Ναι, τον «πατερούλη», όπως τον αποκαλούσαν και οι δικοί μας κομμουνιστές. Ε, λοιπόν αυτόν τον «πατερούλη», που τον φόρτωσαν με δόξες και τιμές, με την αποσταλινοποίηση τον κατεδάφισαν από όλα τα μνημεία της μεγάλης ιδεολογίας και σήμερα μόνον ένα άγαλμά του υπάρχει στη γενέτειρά του.
- Το Σταλινγκράντ, ο θρίαμβος του Κόκκινου Στρατού, έσβησε από τον χάρτη της Ρωσίας, και τώρα ακούγεται το όνομα Βόλγαγραντ. Και έσβησαν ακόμη και από όλες τις πλατείες, και δρόμους, και ιδρύματα το όνομα του Στάλιν.
- Το Λενινγράντ, ξανάγινε η Αγία Πετρούπολη, και σε κάποια Εκκλησία διατηρούν του τάφους «των Τσάρων μας», όπως ξαναλένε οι   Ρώσοι. Και ήρθε και η Περεστρόϊκα και κατέβασε την κόκκινη σημαία με το αστέρι και ανύψωσε πάλι την τρίχρωμη της Ρωσίας.
- Το 1961 στις 31/10, νύχτα, η σωρός του Στάλιν απομακρύνθηκε από το Μαυσωλείο του Κρεμλίνου.
- Μέσα σε όλα αυτά εξαφανίστηκαν και τα μνημεία του Λένιν, μόνο στη Ουκρανία αποκαθηλώθηκαν 900 (εννιακόσια) αγάλματα του Λένιν. Και σε όλον τον τέως υπαρκτό σοσιαλισμό, η αποσταλινοποίηση δεν άφησε ίχνος από τη μνήμη των μεγάλων του κομμουνισμού στην ανατολική Ευρώπη.
- Στην Ανατολική Γερμανία το άγαλμα του Λένιν 17 μέτρων ύψους, καθαιρέθηκε και θάφτηκε στην άμμο και τώρα το ξεθάβουν για να το βάλλουν σε μουσείο του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού.
- Το τείχος του Βερολίνου, το έργο που φυλάκισε έναν λαό για σαράντα χρόνια, κατεδαφίστηκε, και η Μέρκελ, πιονέρισσα τότε του Κ.Κ Ανατολικής Γερμανίας, βρίσκεται στο στόχαστο της «Πρώτης φοράς Αριστεράς μας» έχοντας στα χέρια της την τύχη της Ευρώπης, μιας Ευρώπης χωρίς κομμουνισμό, και σε μας μένει ακόμη μια Αριστερά, που ονειρεύεται τον κομμουνισμό του Στάλιν.
- Ο Εσθονός υπουργός Δικαιοσύνης, θυμίζει στον δικό μας και το βιβλίο του Αλεξάντερ Σολζενίτσιν, που εκδόθηκε στην Ελλάδα το 1974, το «Αρχιπέλαγος Γκούλακ», που γράφει για τα Γκούλαγκ της Σιβηρίας. Περισσότερα γράφουν και άλλα βιβλία ελληνικά γραμμένα από συντρόφους, για τα «συντροφικά μαχαιρώματα», «Γιατί με σκοτώνεις σύντροφε», «γιατί πεθαίνομε έτσι σύντροφε», «Ευτυχώς που ηττηθήκαμε σύντροφε», και σημαδιακό και απολαυστικό είναι «Η φάρμα των ζώων»  του Τζώρτζ Όργουελ κομμουνιστή με συμμετοχή στον εμφύλιο της Ισπανίας
- Βέβαια δεν χρειάζεται να γραφεί κάτι για τα εδώ εγκλήματα, του κομμουνισμού ή του σταλινισμού, είναι μετρημένα. Για τα όσα έγιναν όμως στο στρατόπεδο Μπούλκες στη Γιουγκοσλαβία όπου 5000 κομμουνιστές μετά τη Βάρκιζα εκπαιδευόταν για τον τρίτο γύρο, δεν γράφει τίποτε η ιστορία της Αριστεράς, για τα πηγάδια που γέμισαν από συντρόφους στα συντροφικά μακελέματα. Εκει, κάποιος Γιαννιώτης σύντροφος εκτέλεσε και τον «σύντροφο» στρατοπεδάρχη.
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται.
ο  μέτοικος