Οι ιδεολογικοί ρύποι της οικολογικής φαντασίωσης…

zz    Είναι φυσικό και αναπόφευκτο να παρασυρθεί και ο μέτοικος σε αυτή την ακατάσχετη συζήτηση και ειδησεογραφία, που για δέκα και πλέον μέρες  κυριαρχεί στα μέσα ενημέρωσης, για την οικολογική απαξίωση του Σαρωνικού κόλπου, της  «Αθηναϊκής Ριβιέρας»!
zz    Ούτε ο νουνός της λέξης «Οικολογία», ο Γερμανός Βιολόγος, Ζωολόγος, Ιατρός,  Ερνέστος Χαίκελ δεν φανταζόταν ότι ο όρος «οικολογία», που έχει ρίζα ελληνική (οίκος +λόγος), θα δοκιμαζόταν και θα ευτελιζόταν  τόσο στη χώρα που γέννησε το μέτρο στο λόγο.
zz    Ο Έρνεστ Χαίκελ πρωτοανέφερε τη λέξη «οικολογία» το 1866, με όλο το νόημα που και σήμερα εκφράζει σαν περιεχόμενο και ετυμολογική ερμηνεία.
zz    Και τι δεν ακούστηκε αυτές τις μέρες από πολλούς αδαείς και ανεύθυνους, και ελάχιστους ειδικούς και επαϊοντες.  
zz     Και τι δεν μάθαμε όλοι, για τα αξιόπλα και μη γκαζάτικα πλοία, για τα διπύθμενα τοιχώματα, για τους νηογνώμονες, για το ειδικό βάρος των πετρελαιοειδών, για την τροφική αλυσίδα, και για όλη την τρομοκρατική ειδησεογραφία, για τα μπάνια του λαού, την ανεργία των ψαράδων, και την πελατεία των ψαροταβερνών που φεύγει μακριά από το Σαρωνικό.
zz    Περισσότερο όμως, από το μαύρο που πέφτει στην πολιτική και στην κοινωνία για το κίνημα της οικολογίας, για την αμφισβήτηση της «αγνότητας» της οικολογίας που θα σώσει το περιβάλλον και τον πλανήτη,  και την καθαρότητα των θαλασσών.
zz    Μαύρο λοιπόν και στην οικολογία, μετά τα μαύρα στην οικονομία, τα μαύρα ταμεία, το μαύρο χρήμα, και τα μαύρα σύννεφα πολέμου που μας τριγυρίζουν.
zz    Και τώρα μια μαύρη πετρελαϊκή κηλίδα του πετρελαίου της ρύπανσης του Σαρωνικού, στην αυλή της πρωτεύουσας του Ελληνικού κράτους, αποκαλύπτει το μαύρο βάθος του πετρελαίου που καλύπτει τον πυθμένα του Σαρωνικού.
- Και σε όλη αυτή τη θολούρα της ρύπανσης που απαξιώνει δουλειές, απασχόληση, επιχειρήσεις και περιβάλλον, έγινε άφαντο αυτό, το εμφανιζόμενο ως τόσο ευαίσθητο και  ενδιαφερόμενο για την ποιότητα ζωής του ανθρώπου και του λαού. Που είναι οι πράσινοι, οι περιβαλλοντολόγοι, οι μαχητικοί ακτιβιστές, οι γυμνόστηθες  ακτιβίστριες, να «πολεμήσουν», τον καπιταλισμό, τα μεγάλα συμφέροντα, που είναι και αυτοί που υψώνουν τα λάβαρα για την κρίση με το δεξί χέρι και με τον φραπέ στο αριστερό.
- Ο οικολογικός ακτιβισμός ξεθώριασε, και η οικολογία αποδεικνύεται κενό πουκάμισο, και μια πλέον απομυθοποιημένη μεγάλη πολιτισμική ιδέα  και αξία ζωής.
- Όλες αυτές τις μέρες, και είναι πολλές για ένα τέτοιο γεγονός, δεν εμφανίστηκε ούτε μία ΜΚΟ αλληλέγγυας συμπαράστασης στις τοπικές κοινωνίες, στους Δήμους και στις ακτές, να γεμίσει και να απομακρύνει έναν κουβά πετρελαιορύπων. Ίσως περιμένουν τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την μισθωτή αλληλεγγύη.
- Αλλά και πολλές δομές ανθρωπιστικής βοήθειας και κοινωνικής προστασίας και υγείας των πολιτών, εμφανίζονται «ναρκωμένες»  και «ψεκασμένες», για να δώσουν κάποιες οδηγίες αντιμετωπίσεως  ενός, όπως λένε, μεγάλου οικολογικού γεγονότος και προβλήματος. Το μαζούτ στον Σαρωνικό, «λερώνει», και τελικά έπνιξε και κηλίδωσε τον ακτιβισμό.
- Και σε όλη αυτή την οικολογική κρίση, βγαίνει και ο εκπρόσωπος της «οικολογικής συνιστώσας» της «Πρώτης φοράς Αριστεράς», και  δηλώνει ότι για όσα οικολογικά εγκλήματα συμβαίνουν «φταίνε οι κοινωνίες που καταναλώνουν πετρέλαιο»! Φταίμε δηλαδή όλοι μας. Είναι η νεώτερη εκδοχή του «όλοι μαζί τα φάγαμε»! Στην γενικότερη Αριστερή άποψη ότι  «φταίνε οι άλλοι» που μαζί πίνουμε το πετρέλαιο. Οι οικολογικές οργανώσεις βρήκαν έναν νέο υπεύθυνο, τον καθένα από μας, όλοι φταίμε.
- Στη λογική αυτή έρχεται να κλειδώσει αυτό που είπε ο πρωθυπουργός στο Κυβερνητικό Συμβούλιο, για το «οίστρο των ΜΜΕ». Με απλά λόγια, ότι έπεσε οίστρος, δηλαδή αλογόμυγες στο αλογοστάσι και στα βουστάσιο των Μέσων Ενημέρωσης, και αφηνίασαν, και γράφουν όσα δεν θέλει η «Πρώτη φορά αριστερά». Μαζί με το «στα τσακίδια», που πήγασε από τα πολιτιστικά υπόγεια του Μαξίμου, βούλιαξε και το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» στα νερά του Σαρωνικού, και βγαίνει τώρα μαζί με τις αναθυμιάσεις του πετρελαίου και του μαζούτ, η αποφορά της ιδεολογικής  κηλίδας των οικολογικών φαντασιώσεων.
- Η οικολογία ξεθώριασε, μουτζουρώθηκε κηλιδώθηκε, στους ρύπους του πετρελαίου, και δεν είναι αυτό που εννοεί ο λόγος για τον οίκο μας, το σπίτι μας, που το θέλουμε όλοι να λάμπει από πάστρα .
- Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά κείμενα στο λήμμα οικολογία. Και στην ειδησεογραφία έχουν καταγραφεί πολλά για αυτήν την οικολογική καταστροφή, όπως ιστορικά θα αποτυπωθεί. Και στα πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων οι ερευνητές στο μέλλον θα διαβάζουν πολλά από όσα ακούστηκαν.
- Από το διαδίκτυο αντλήθηκε και το παρακάτω κείμενο:
    «Η σύγχυση που υπάρχει (στην οικολογία) πλέον έχει λάβει τόσο τραγικές διαστάσεις ώστε πολιτικές, περιβαλλοντικές οργανώσεις και ιδιώτες, στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος να καταφεύγουν σε πρακτικές και θεωρίες που εξυπηρετούν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που φαινομενικά εκπροσωπούν καθώς και κερδοσκοπικούς και άλλους ιδοτελείς παρά οικολογικούς σκοπούς»
- Να κλείσει αυτή η περιβαλλοντολογία, επειδή, βγήκε στην επιφάνεια του Σαρωνικού, μαζί με τους ρύπους και η αγωνία για την «Ριβιέρα των Αθηνών», δηλαδή μια μεγάλη τουριστική περιοχή της πρωτεύουσας που πλήττεται βαριά, ακόμη, φαίνεται πως είναι ναρκωμένοι και αποστασιοποιημένοι οι τουριστικοί παράγοντες της Πολιτείας αυτής της Αριστερής φαντασίωσης.
- Από το παρελθόν μια ανάμνηση φέρνει την ίδια σύγχυση με το γεγονός του Τσερνομπίλ, που και τότε κάποιοι αριστεροί, για να μη ενοχοποιηθεί η Σοβιετική τεχνολογία, και ιδεολογία, μιλούσαν για συκοφαντία και τεχνικό πανικό και για διαδόσεις  του καπιταλισμού!
- Και με την ευκαιρία, τι είχαν βγάλει τότε και οι μετρήσεις του Πανεπιστημίου μας και πόσο στρόντιο έχουμε καταπιεί;
- Και οι περιπλανήσεις του μέτοικου συνεχίζονται …
ο  μέτοικος